เรื่องย่อ : มนุษย์เหล็กไหล (2549/2006) ตามความเชื่อที่ว่าเมื่อใดก็ตามที่ “เหล็กไหลจันทรา” (ความเย็น) และ “เหล็กไหลสุริยัน” (ความร้อน) รวมตัวกันคราใด ก็จะนำมาซึ่งขุมพลังแห่งอำนาจอเนกอนันต์อันยากเกินกว่าสรรพวุธอื่นใดจะสามารถสยบและหยุดยั้งได้ แต่แล้วแผนการครอบครองเหล็กไหลดังกล่าวของ “อุสมาห์” (อานนท์ สายแสงจันทร์) หัวหน้ากลุ่มผู้ก่อการร้ายจากตะวันออกกลางหาได้เป็นอย่างที่คิดไม่ ถึงแม้ “อารีนา” (เมทินี กิ่งโพยม) สมุนมือขวาของตนจะสามารถแย่งชิงเหล็กไหลจันทรา (วัชรธาตุหรือ หยดน้ำฟ้าอันศักดิ์สิทธิ์) มาจาก “พูนิมา” (จิณวิภา แก้วกัญญา) กุมารีผู้ปกป้องประจำอารามแห่งหนึ่งในทิเบตมาได้แล้วก็ตาม แต่ในระหว่างการปล้นตัวอุสมาห์ผู้ก่อการร้ายข้ามชาติจากเรือนจำคุ้มครองพิเศษจากทางการไทยเกิดความผิดพลาดขึ้นจนนำไปสู่การระเบิดครั้งใหญ่ในเรือนจำ จนทำให้เหล็กไหลสุริยันทิ่มแทงเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในร่างกายของ “ฌาน” (วสันต์ กันทะอู) นักดับเพลิงหนุ่มผู้มีปัญหาในการควบคุมอารมณ์ซึ่งกำลังอยู่ในระหว่างการปฏิบัติหน้าที่ต้องตื่นตะลึงกับพลังลึกลับและฤทธานุภาพของเหล็กไหลที่อยู่ในตน ทางเดียวที่จะไม่ให้พลังแห่งความร้อนแรงที่เกิดขึ้นจากเหล็กไหลแผดเผาเลือดเนื้อและร่างกายของฌาน คือจะต้องเรียนรู้การควบคุมสภาวะความรุ่มร้อนในอารมณ์ความรู้สึกที่เกิดจากส่วนลึกในจิตใจของตนให้จงได้และเรียนรู้ที่จะควบคุมพลังจากเหล็กไหลที่ตอนนี้หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเลือดเนื้อและร่างกาย และที่สำคัญจะต้องรับมือกับพลานุภาพของเหล็กไหลจันทราที่บัดนี้ถูกนำไปพัฒนาระดับขั้นของพลังเพิ่มทวีคูณขึ้นไปอีกจากกลุ่มก่อการร้ายของอุสมาห์ และนี่คือจุดเริ่มต้นของการปะทะกันระหว่างพลานุภาพของเหล็กไหลทั้ง 2 ขั้วภารกิจอันยิ่งใหญ่ของชายหนุ่มอย่างฌาน หรืออีกนัยหนึ่งคือ “มนุษย์เหล็กไหล”

เรื่องย่อ : มัจจุราชตามล่าข้าไม่สน (2541/1998) นัท อ้น และวิช นักศึกษาหนุ่มคณะสถาปัตย์กรรมปีสุดท้ายในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ทั้งสามเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก พวกเขาเช่าอยู่คอนโดร่วมกันชั้นที่ 23 ใกล้บ้านแว่นเพื่อนซี้อีกคน บ้านแว่นเป็นศาลเจ้าจีนเก่าแก่ บรรพบุรุษของแว่นเป็นคนเฝ้าศาลเจ้ามาหลายชั่วอายุคน ซึ่งตกทอดมาเป็นของแว่นเป็นคนสุดท้าย ด้วยความน่ากลัวของ ศาลเจ้า ทำให้กลุ่มของนัทและเพื่อนๆไม่ชอบมาบ้านแว่นนัก นอกจากมีงานปาร์ตี้ที่นานๆ จะจัดสักครั้ง ลึกลงไปในความมืดมิด ฝ่ายสุวรรณและสุวาลย์สองยมทูตที่ส่งตัวมาตามล่าวิญญาณของ “นัทพงษ์” และเพื่อนอีก 2 คน ตามจุดตาย แต่ด้วยความบังเอิญที่ชื่อของ “นัท ” ไปพ้องตรงกับชื่อผู้ตาย นัทและเพื่อนจึงถูกกระชากวิญญาณ นำไปนรกภูมิ ทั้ง 3 คน เมื่อรู้ว่าเกิดความผิดพลาดขึ้น แต่ก็ได้ล่วงรู้ความลับของสวรรค์อย่างหนึ่งว่า อีกสามวันข้างหน้าพวกเขาจะต้องตายพร้อมกัน และยังแอบดูบัญชีตายของแว่นเพื่อนรักอีกด้วย วันและเวลาตายของแว่น ก็คือวันเกิดของเขาปีนี้เอง เมื่อท่านมัจจุราชปล่อยตัวพวกเขากลับไป นัทจึงหลอกล่อให้สองยมทูตบอกที่ตายของพวกตน ยมทูตหลงกลจึงพาไปดูที่ตาย เป็นที่หน้าตึกสูงแห่งหนึ่งกลางใจเมืองกรุงเทพฯ ทั้งสามจำสถานที่แห่งนั้นได้อย่างแม่นยำ ก่อนที่สองยมทูตจะพานัทและเพื่อนกลับไปส่งคืนร่าง พวกเขาได้พบกับชายอ้วนผู้หนึ่งร้องไห้โหยหาแฟนที่เพิ่งตายจากไป เมื่อนัทและเพื่อนผ่านเหตุการณ์ในนรก จึงหาวิธีที่พวกเขาจะผ่านพ้นความตายไปได้โดยความช่วยเหลือจากแว่น แว่นทำให้นัทและเพื่อนไม่ไปยังที่จุดตาย ดังนั้นทุกคนจึงผ่านความตายมาได้อย่างหวุดหวิด เมื่อเรื่องราวรู้ถึงท่านมัจจุราชจึงโกรธแค้นและออกคำสั่งอย่างเด็ดขาดโดยให้ลูกน้องทั้งสองไปล่าชีวิตทั้งสามคนมาให้ได้ก่อนสามเดือน ในขณะที่พวกเขากำลังสับสนกับชีวิตก็ได้พบกับพิม นางเอกละครของชมรมที่นัทและเพื่อนร่วมทำกันอยู่ทำให้พวกเขาดูชีวิตชีวาขึ้น ฝ่ายแว่นก็พยายามหาทางติดต่อกับยมทูตเพื่อที่จะถาม จุดตายของตนบ้างเพราะว่าแว่นรู้แค่วันตายของตนเองเท่านั้น ทั้งสองฝ่ายต่างตามล่ากันอย่างเฉียดฉิว เรื่องราวความสนุกสนานดำเนินมาจนถึงวันเกิดของแว่น ซึ่งทุกคนรู้ว่าวันนั้นเป็นวันฉลองวันเกิดครั้งสุดท้ายของเพื่อนรัก ทุกคนฉลองวันเกิดด้วยรอยยิ้มปนคราบน้ำตาเพราะรู้ว่าต้องเสียเพื่อนไปแน่ๆ และก็ไม่มีอะไรมาหยุดการตามล่าของยมทูตได้แว่นจึงต้องตาย ฝ่ายมัจจุราชก็สั่งให้สองยมทูต สุวรรณและสุวาลย์ ขึ้นไปนำตัวเด็กหนุ่มทั้งสามไปยังจุดตายให้ทันเวลา 10 โมงเช้าของวันรุ่งขึ้น เพราะจะครบกำหนดสามเดือน ถ้าเกิดความพิดพลาดอีกครั้งพวกเขาทั้งสามจะไม่มีวันตายอีกเลย ทั้งสามตกลงเล่าความจริงให้พิมทราบพิมเห็นใจไม่ให้พวกนัทออกจากบ้านตอนสิบ โมงเช้า เรื่องนี้ท่านมัจจุราชเห็นทีไม่ได้การณ์ จึงใช้กำลังของตนจัดการเสียเองเพราะเกรงว่าจะพลาดเหมือนทุก ๆที่ที่ผ่านมา ความสนุกจึงเกิดขึ้น