2552

32 ธันวา (2552/2009) ชายหนุ่มที่มีชีวิตสุดประหลาด โน้ต (วรเวช ดานุวงศ์) ซึ่งสูญเสียความทรงจำบางส่วนไป บังเอิญมาเจอกับ โจ (ชูศักดิ์ เอี่ยมสุข) ซึ่งมีอาการวิตกกังวลเรื่องถ่ายไม่ออก โดยทั้งคู่เข้ารับการบำบัดพร้อมกัน และได้รับคำแนะนำสุดประหลาดจากหมอ โดย โน้ต ต้องฟื้นความทรงจำด้วยการเดินทางไปยังสถานที่เก่า ๆ แต่ถ้าไม่หายขาดก็ควรเอาศีรษะกระแทกกับเสาแรง ๆ ส่วน โจ ต้องหางานอดิเรกเบา ๆ ทำ ในวันอากาศสบาย ๆ จะได้ถ่ายคล่อง ระหว่างที่คู่เกลออยู่ในระหว่างการบำบัด เรื่องราวความรักของโน้ต กับ 1 ใน 3 หญิงสาวที่เขาเคยเข้าไปพัวพันก็แวบขึ้นมาในสมอง แต่เขาไม่มั่นใจว่าคนที่เขารักคือใครกันแน่ จะเป็น อั้ม (สิตางศุ์ ปุณณภพ) นุ่น (อริย์กันตา มหาพฤกษ์พงศ์) หรือ เมย์ (อภิญญา สกุลเจริญสุข) หรืออาจเป็น บอย (ผดุง ทรงแสง) ช่างทำผมซี้ปึ๊กของเขาเองก็ได้ ในขณะที่โน้ตกำลังเข้าสู่วังวนของการรำลึกความทรงจำ ฟากโจกลับสนุกกับการไล่จดคำคมจากคนที่เขาเข้าไปทำความรู้จัก ซึ่งล้วนแต่ฟังแล้วจี๊ดโดนใจทั้งสิ้น ตัวอย่างเช่น ที่ ๆ ดีก็มีคนเลวอยู่ได้ ในที่เลว ๆ ก็อาจมีคนดีปนอยู่ได้เช่นกัน เพราะฉะนั้นจงอย่าตามหาคนที่ดีพอ แต่ควรตามหาคนที่พอดี การฟื้นความทรงจำของโน้ตยังดำเนินต่อไป โดยมีโจคอยทำหน้าที่เพื่อนคู่คิดติดสอยห้อยตามตลอดเวลา ใครกันคือคนที่โน้ตตามหาอยู่ และใครกันที่จะทำให้ความทรงจำของเขาคืนสู่ปกติดังเดิม ใครกันคือคนที่โน้ตรัก หรือคนที่รักโน้ต

แหยม ยโสธร 2 (2552/2009) 20 ปีผ่านไป แหยม (เพ็ชรทาย วงษ์คำเหลา) และ เจ้ย (เจเน็ต เขียว) ก็ร่วมหอลงโรงมาจนมีทายาทถึง 12 คน ลูกๆ ต่างก็ออกเรือนกันไปหลายคนเหลือเพียงลูกสาวคนสวย แว่ (บุษราคัม วงษ์คำเหลา) และลูกชายคนเล็ก คำผาน (เพทาย วงษ์คำเหลา) ที่ยังอยู่ในสายตา บัดนี้แหยมกลายเป็นกำนันผู้เป็นที่ยำเกรงของชาวบ้าน ทั้งยังขึ้นชื่อเรื่องหวงลูกมากเสียด้วย แต่แล้ว ปลัดธนู (หรินทร์ สุธรรมจรัส) หนุ่มรูปงามจากเมืองกรุงก็ยังกล้ามาตามจีบลูกสาว ลูกชายคนเล็กที่เห่อแฟชั่นและไม่ยอมพูดลาว กลายเป็นแนวร่วมของปลัด ที่คอยช่วยดูทางหนีทีไล่ให้ ขณะที่เจ้ยเกิดชอบอกชอบใจปลัดหนุ่มถึงขนาดจะยกเป็นลูกเขย ขัดใจกำนันแหยมที่ถูกใจมาดซื่อๆ และขยันขันแข็งของ เกษตรฉัตรชัย (จรณ์ วงษ์คำเหลา) มากกว่า เห็นทีงานนี้ปลัดหนุ่มกับกำนันแหยมจะอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้ กำนันหันไปพึ่ง หลวงพี่ยอดชาย (อนุวัฒน์ ทาระพันธ์) พระหนุ่มที่ผิดหวังจากความรักแล้วหันหน้าเข้าทางธรรม แต่นอกจากหลวงพี่จะต้องเป็นที่ปรึกษาปัญหาของกำนัน และปัญหาจิปาถะของชาวบ้านแล้ว ยังมีเรื่องใหญ่อย่างการปิดตลาดปล้นของโจรร้าย เสือหยองลำพอง (หยอง ลูกหยี) รออยู่อีกด้วย

เซ็งเป็ด Boring Love (2552/2009) เป็ด หนุ่มหล่อวัย 24 ปี เพิ่งได้งานเป็นพนักงานฝ่ายคลังสินค้าของสายการบินแห่งหนึ่ง เป็ดเพิ่งถูก ไก่ แฟนสาวบอกเลิก ด้วยเหตุที่เป็ดไม่สามารถให้ความมั่นคงในชีวิตกับเธอได้ ในที่ทำงานใหม่เป็ดได้รู้จักกับ อ้อย ชายหนุ่ม ร่าเริง ยียวน อายุรุ่นราวคราวเดียวกัน แต่อ้อยกลับแสดงทีท่าว่าเขาชอบเป็ดในลักษณะอื่น เป็ดรับไม่ได้เพราะเขาไม่ได้เป็นเกย์ อ้อยพยายามทำดีกับเป็ดทุกอย่างขณะเดียวกับที่เป็ดก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อผลักไสอ้อยให้ออกไปจากชีวิต ด้วยความดีและจริงใจของอ้อยที่ทำอย่าสม่ำเสมอทำให้เป็ดเริ่มเปิดใจคบอ้อยเป็นเพื่อน รับรู้เรื่องราวปมในอดีตอันเจ็บปวดของอ้อย เขาจึงเข้าใจอ้อยมากขึ้น และรู้สึกเหมือนขาดอะไรในเวลาที่อ้อยหายไป ความผูกพันก่อตัวขึ้นอย่างแนบเนียนโดยที่คนทั้งสองซึมซับอย่างไม่รู้สึกตัว วันหนึ่งไก่ถูกแฟนใหม่ทิ้งและทำร้ายร่างกาย ไก่ขอกลับมาคืนดีกับเป็ดอีกครั้ง แต่ทุกอย่างดูสายเกินไป เป็ดเพียงยอมให้ได้แค่อาศัยอยู่ด้วย ช่วงที่ไก่กำลังหาที่อยู่ใหม่ในฐานะของเพื่อนเท่านั้น เมื่อวันเวลาผ่านไปความสับสนไม่เข้าใจในตัวเองถึงความรู้สึกของเป็ดที่มีต่ออ้อยเริ่มมากขึ้นทุกที เป็ดยอมรับไม่ได้หากจะต้องชอบผู้ชายด้วยกัน เขาจึงร่วมวางแผนกับไก่โดยให้ไก่ยั่วยวนและมีอะไรกับอ้อย ไก่ยินดีเพราะลึก ๆ แล้ว อ้อยก็เป็นผู้ชายในสเป็คของเธอและที่สำคัญไก่รู้ดีว่าเป็ดไม่มีวันที่จะกลับมาเหมือนเดิมกับไก่ได้อีก แผนการเริ่มขึ้นด้วยการหลอกอ้อยให้มางานเลี้ยงวันเกิดไก่ ซึ่งอ้อยเข้าใจว่าไก่เป็นน้องสาวของเป็ด เป็ดได้จังหวะจึงทิ้งให้ทั้งสองคนอยู่กันตามลำพังในห้องของเป็ด ทุกอย่างดูเหมือนจะสำเร็จด้วยดีแต่แล้ว อ้อยกลับรู้สึกเป็นห่วงเป็ดที่หายออกไปนานผิดปกติจึงออกตามหาและในที่สุดก็รู้ความจริงว่า ทั้งหมดเป็นแผนที่ต้องการให้เขาออกไปจากชีวิตของเป็ด อ้อยเสียใจมากจนเลือกที่จะเป็นฝ่ายจากไป ในขณะที่เป็ดเองก็เสียใจกับสิ่งที่ทำและรับไม่ได้หากเขาจะต้องอยู่โดยไม่มีเพื่อนรักคนนี้

รถไฟฟ้า มาหานะเธอ (2552/2009) เหมยลี่ (คริส หอวัง) เป็นสาววัย 30 ที่มีพฤติกรรมป่วนประจำตัวคือการเมาในงานแต่งงานเพื่อน เพราะมันช่างตอกย้ำซ้ำเติมชีวิตโสดสนิทไร้ชายใดมาแผ้วพานของ ลี่ วันหนึ่งหลังลากสังขารกลับจากการส่ง เป็ด (ปณิสรา พิมพ์ปรุ) เพื่อนสาวสุดซี้เข้าห้องหอ ลี่ ก็ประสบอุบัติเหตุจนขับรถไถลไปกับทางกั้นถนน เธอหักหลบรถจนไปหยุดหน้าแผงโจ๊ก ที่ซึ่ง ลี่ ได้พบหนุ่มหล่อชื่อ ลุง (ธีรเดช วงศ์พัวพันธ์) เป็นครั้งแรก เมื่อกลับถึงบ้าน ลี่ ถูกป๊าผู้ต่อต้านแอลกอฮอล์ทุกชนิดยึดกุญแจรถ และห้ามขับรถเองอีกโทษฐานเมาแล้วขับ ชีวิตที่ไม่มีชายหนุ่มคอยไปรับไปส่งอย่าง ลี่ จึงต้องออกไปผจญการจราจรสุดโหดของเมืองบางกอกเพียงลำพัง แต่ละวัน ลี่ ต้องปากกัดตีนถีบ ขึ้นรถจักรยานยนต์ ต่อรถตู้ โบกแท็กซี่ โหนรถเมล์ โดดลงเรือ ฯลฯ สารพันความเมื่อยล้าจากการเดินทางทำให้เวลานอนของ ลี่ แปรปรวน คืนหนึ่ง ลี่ ตื่นมากลางดึก แอบขึ้นไปดื่มเบียร์ และโทรศัพท์หา เป็ด บนดาดฟ้า โชคดีปนร้าย ลี่ บังเอิญไปเจอลูกจ้างหญิงกับแฟนหนุ่มกำลังทำเรื่องอื้อฉาวที่นำพาให้ ลี่ ได้พบกับ ลุง อีกครั้ง และแล้วผู้ชายชื่อแปลกคนนี้ก็ทำให้ ลี่ เริ่มรู้สึกแปลกๆ ขึ้นมาเป็นครั้งแรกใน 30 ฝน ลี่ คิดว่าผู้ชายที่ทั้งขาว ทั้งหล่อ ทั้งเท่ คนนี้คือขุมทรัพย์ที่เธอบังเอิญไปพบลายแทงเข้า หากเธอไม่ลงมือทำในสิ่งที่ใจต้องการ เธออาจกลายเป็นหญิงโสดคนสุดท้ายในกรุงเทพฯ ในตอนค่ำของวันหนึ่ง ลี่ ได้พบ ลุง อีกครั้งบนสถานีรถไฟฟ้า จึงแอบตาม ลุง ไป จนทำให้ทราบว่า ลุง กำลังจะไปทำงานในหน้าที่วิศวกรของรถไฟฟ้าบีทีเอส จากนั้น ลี่ ตัดสินใจทำในสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนเคยคิดแต่ไม่กล้าลงมือ นั่นคือการจีบผู้ชายก่อน เริ่มจากแผนการแรกจากคำแนะนำของ เพลิน (อังศุมาลิน สิรภัทรศักดิ์เมธา) สาวน้อยข้างบ้าน คือให้เบอร์โทรศัพท์ แต่ทุกอย่างมันก็ไม่ง่ายสำหรับมือใหม่หัดจีบอย่าง ลี่ เพราะเวลาของเธอและเขาไม่ตรงกันจนเหมือนอยู่คนละโลก งานนี้ เพลิน จึงรับหน้าที่เป็นผู้ช่วย แต่เมื่อ เพลิน ได้เจอกับ ลุง แผนการจีบผู้ชายของ ลี่ ท่าทางจะไม่เป็นผล เพราะ เพลิน กำลังจะแปรพักตร์จากครูไปเป็นคู่แข่งความรัก แต่ไม่ว่าจะต้องผจญอุปสรรคไหนๆ ลี่ ก็ไม่คิดถอดใจ ตั๋วรักรถไฟ(ฟ้า) เที่ยวสุดท้ายใบนี้ ลี่ สาบานว่าจะไม่ยอมให้หลุดมือเด็ดขาด

ฝันโคตรโคตร (2552/2009) หลายคน…เคยฝัน หลายคน…เคยรัก แล้ว “รัก“ กับ “ฝัน“ ไปด้วยกันได้หรือเปล่า แล้วถ้า “เขา“ และ “เธอ“ ที่มีกายและใจต่างขั้วมาพบกัน คนหนึ่ง…ฝันที่จะรัก อีกคน…รักที่จะฝัน เรื่องราวเลิฟเลิฟน่าหยิกของดอกฟ้ากับนายกระจอกจึงเริ่มต้นขึ้น แล้วคุณจะเชื่อว่า “ความรัก“ กับ “ความฝัน“ มันไปด้วยกันได้ สวัสดีครับ ผมมีชื่อว่า “ไอ้ด่าง” อายุอานามไม่เท่าไหร่ก็ประมาณ 40 กว่าๆ เอง ผมมีอาชีพเป็นนักแสดงข้างถนนทำให้คนสนุกสนานไปวันๆ ก็เพราะไม่รู้ว่าจะทำอะไรอย่างอื่นได้ เพราะผมมันแก่แล้ว ส่วนเรื่องความรักไม่ต้องพูดถึง ผมไม่ศรัทธาในความรักอีกแล้วตั้งแต่เมียตาย ความรักมันก็แค่อัตราแลกเปลี่ยน หรือใครจะเถียง จนเหมือนฟ้าส่งผู้หญิงคนหนึ่งมาคัดค้านความคิดของผม เธอชื่อว่า “เปิ้ล” หน้าตาก็งั้นๆ นะ ก็แค่เป็นนักแสดงยอดนิยมของประเทศเท่านั้นเอง แต่นิสัยอย่าให้พูด ทั้งเอาแต่ใจ เจอผมยังไม่ทันไรก็ทั้งโขกทั้งสับ แถมยังเถียงคอเป็นเอ็นว่ารักแท้ รักที่ไม่ต้องการอะไรตอบแทนมันมีอยู่จริง แล้วตั้งแต่นั้นผมกับเปิ้ลก็ต้องมาติดแหง็กอยู่ด้วยกันจนเกิดอาการเลิฟเลิฟแบบไม่น่าเป็นไปได้ ราวกับว่านี่เป็นความฝันในความรัก หรือจะเป็นความรักในความฝันกันแน่ แล้วแบบนี้ความรักครั้งนี้ของผมกับเปิ้ลจะเป็นจริงได้ไงเนี่ย เฮ้อ…อออ