Placeholder

เรื่องย่อ : พลอยพราวแสง (2537/1994) การกระทำของพ่อแม่ย่อมส่งผลถึงลูก หากพ่อแม่ประพฤติดี ลูกก็จะได้รับการเชิดชู แต่หากเป็นในทางกลับกัน ลูกก็หนีไม่พ้นที่จะถูกเหยียบย่ำ บัวบุศรา โกเมน และ มณีนพ คืออัญมณีเม็ดงามแต่กลับหมองคล้ำหม่นสีจากพฤติกรรมของบุพการี ที่เดินสวนทางกับความสุจริตและความชอบธรรมจนกลายเป็นข่าวครึกโครมบนหน้า หนังสือพิมพ์ ทั้งสามต้องแหวกวงล้อมความหรูหราของสังคมชั้นสูง สู่ชีวิตที่สมถะ เรียบง่าย ผิดรูปร่างจากเบ้าหลอมอันแสนศิวิไลซ์ ด้วยไม่อาจเผชิญหน้ากับสายตาและคำติฉิน แต่การปลีกตัวของพวกเขา ไม่ใช่เพื่อทอดทิ้งหรือทำโทษผู้มีพระคุณ หากเพื่อบ่มเพาะขัดเกลาตัวเอง กระทั่งกลับมาเป็น พลอยพราวแสง และลบล้างรอยมลทินให้ครอบครัว กลับมาสู่โลกอันสวยงามอีกครั้งหนึ่ง

ตุ๊กตามนุษย์ 2537

รุ่น 1 ตึก 5 หน้าเดิน (2537/1994) เรื่องราวชีวิต ของกลุ่มวัยรุ่น ในโรงเรียนแห่งหนึ่ง ที่มาพร้อม กับความสนุกสนาน แต่มีการแฝง ไว้ด้วยสาระ

กระเช้าสีดา 2537

เรื่องย่อ : กระเช้าสีดา (2537/1994) เรื่องราวของลำนำหญิงสาวผู้ทะเยอทะยานต้องการไขว้คว้าหาสิ่งที่ต้องการ แต่การเดินทางของเธอเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม แม้ว่าเธอก้าวไปสูงสุดเพียงใดก็เป็นได้เพียงกาฝากแสนสวยที่ไร้ค่า เป็นกระเช้าสีดาไม่มีราคา

ขอให้รักเรานั้นนิรันดร 2537

เรื่องย่อ : ขอให้รักเรานั้นนิรันดร (2537/1994) ขอให้รักเรานั้นนิรันดร สำหรับผู้ที่กำลังแสวงหาคุณค่าแห่งความรักด้วยหัวใจและความรู้สึกงดงาม.เมื่อทุกคนมีความรัก ชีวิตก็จะเต็มไปด้วยความหวังและกำลังใจ

Placeholder
สายรักสายสวาท 2537
เมียนอกหัวใจ 2537

เรื่องย่อ : เมียนอกหัวใจ (2537/1994) คิมหันต์ สุริยะศักดิ์ ผู้ชายรูปหล่อฐานะมั่งคั่งหมั้นกับมุกริน คุรุรัตน์น้องสาวของพี่เขยที่เขาไม่ชอบหน้ามาแต่แรก วันหนึ่งพี่สาวที่เขารักเหมือนแม่ถูกฆ่าตาย ฆาตกรที่ฆ่าพี่สาวคือพี่เขยที่เขาจงชัง แต่เพราะกฏหมายเอาผิดกับธาดา พีี่เขยที่เขาเชื่อว่าฆ่าพี่สาวเขาไม่ได้ อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อคิมหันต์ทวงแค้นคืนกับทุกคนที่เกี่ยวข้องกับธาดา รวมถึงมุกริน ผู้หญิงที่เขารักด้วย!

คุณหญิงแข่งบุญ (2537/1994) สิ่งที่ฉันนั้นกลัวที่สุด ก็คือความเดียวดายที่ซ้ำรอยใจ มีแต่คนที่ทิ้งฉันไป ไม่มีใครจริงใจ ต้องความรักที่ฉันมีให้ ไม่อยากจะเสียใจซ้ำใหม่ เพราะอยากให้เธอคือคนสุดท้าย อย่าทิ้งฉันไป...

นกน้อยในไร่ส้ม 2537

ลูกรักลูกชัง (2537/1994) ร่วมพิสูจน์ความงดงามแห่งจิตใจมนุษย์ ได้จาก “ลูกรักลูกชัง” ผลงานของ ก.สุรางคนางค์ ศิลปินแห่งชาติ ปี พ.ศ.2529 สาขาวรรณศิลป์ กับนวนิยายที่จะสะท้อนให้เห็นความเป็นจริงของโลก การเอารัดเอาเปรียบ เหยียดหยามผู้ที่ด้อยกว่าอยู่เสมอ หากก็ยังมีบางคนหรอกที่ยังคงเห็น คุณค่าของความเป็นคนในมนุษย์ร่วมโลกเช่น...สาโรช ชายหนุ่มผู้เป็น ตัวแทนแห่งความดีงามและเพราะความดีที่มีอยู่ในตัวตนของเขา ได้ช่วย ให้อีกชีวิตหนึ่งได้พบแสงสว่างและมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ต่อไป...

เรื่องย่อ : เมียน้อย (2537/1994) คือเรื่องราวและเส้นทางของเด็กหญิงที่โดดมาเป็น นาง ในฐานะ เมียน้อย ที่ใครๆ แม้แต่ตัวเองก็ไม่อยากประสบ หากใครจะรู้อนาคตของตนเองได้บ้าง ขณะที่ประสบกับปัญหาชีวิต เจ้าของปัญหาชีวิต ย่อมพยายามหาทางออกอย่างดีที่สุดในขณะนั้น แต่จะดีแค่ไหนในสายตาของคนอื่น ย่อมเป็นอีกเรื่องหนึ่งชลา ก็เช่นกัน! สภาพของ เมียน้อย ที่ผ่านพบนั้น สอนให้เธอรู้ว่า ความเจ็บช้ำขมขื่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษย์ มิได้มาจากสิ่งอื่น นอกจากมนุษย์ด้วยกัน มนุษย์ชอบคิดว่าตนเองวินิจฉัยคนอื่นถูกต้องเสมอ และเมื่อใครทำผิดข้อวินิจฉัยนั้น แต่บางคน บางคนเท่านั้นที่ได้อย่างที่หวัง หากนอกเหนือจากนั้น สิ่งที่ตัวเองใฝ่ฝัน มักอยู่สุดเอื้อมเสมอ หลายคนชอบพูดกันว่า ยุคนี้เป็นยุคทองของ แฟชั่นนิยม ในการเป็น เมียน้อย แต่ฉันอยากจะบอกว่า ผู้ชายอาจจะคิดอย่างนั้น แต่ผู้หญิงเราไม่เคยคิดจะเป็นแฟชั่น หากทางชีวิตเราต่างหาก ทำให้เราหลีกเลี่ยงไม่ได้ ผู้ชายต้องการ คนของเขา ที่บริสุทธิ์ราวกับน้ำค้างกลางหาวมาประดับเกียรติ เชิดหน้าชูตาเพื่อความภาคภูมิใจว่า ไม่มีผู้ใดเสมอเหมือน แต่สำหรับผู้หญิงเรา ถ้าลงได้รักแล้ว เราไม่เคยสนใจว่าเขาผ่านใครมากี่คน เรารู้แต่ว่า เรารักคนนี้เป็นพอ หากจะคิดกันว่า ฉากผ่าน ของทั้งสองฝ่ายเป็นการแปดเปื้อน ฉันก็อยากจะรู้นักว่า ใครจะแปดเปื้อนมากไปกว่ากัน ผู้ชายคิดกันแต่เพียงว่า จะหยิบชิ้นที่ดีที่สุด ในขณะที่ผู้หญิงเรากลับคิดว่า จะปั้นคนของเราให้ดีที่สุด แม้ในบั้นปลาย ด้วยน้ำอดน้ำทน ด้วยจักผ่อนหนักผ่อนเบา กับการเผชิญหน้ากับความจริงแห่งสภาพ เมียน้อย ชลาจะดำรงตนจนพบรัก พบความเข้าใจ และได้รับความเป็นครอบครัวจาก ตุลา มือกฎหมายระดับเซียนก็ตาม หากบทเรียนอันมีความขมขื่นเป็นปริญญาชีวิตตลอดสิบปีของเธอ ย่อมเป็นคัมภีร์ชีวิตอันล้ำค่าสำหรับลูกผู้หญิงทุกคน สิบปี สอนให้ฉันรู้จักกับการต่อสู้ ช่วงชิง สิบปี สอนให้ฉันรู้จักกับมนุษย์ทุกชนิดและทุกประเภท และสิบปี ที่คำว่า เมียน้อย ประทับตราอยู่บนหน้าฉัน ฉันต้องใช้ทั้งน้ำตาและความอดทนลบรอยนั้นให้เลือนหาย หากใครที่เคยเกลียดคำนี้อย่างจับใจมาแล้ว ได้อ่านเรื่องนี้ผ่านสายตาไปบ้าง ขอให้อ่านต่อไปอีกสักนิดเถิด อ่านเพื่อจะได้รับรู้ว่า เมียน้อยทั้งหมดจะต้องผ่านอะไรมาบ้าง อะไร สิ่งนั้น ที่บรรดาเมียหลวงไม่เคยคิด ไม่เคยประสบ และไม่เคยรู้ถึงความขมขื่นที่เกาะกินใจเราตลอดมา ความขมขื่นของ เมียหลวง เป็นความขมขื่นที่มีหลักประกันหนุนหลัง และมีเสียงของสังคมให้ความเห็นใจ แต่สำหรับพวกเรา ทุกสิ่งทุกอย่างว่างเปล่าเสมอ เรามีแต่คำปลอบใจตัวเองว่า สักวันหนึ่งเถิดน่า เราจะมีใครสักคนที่รักเราจริงๆ ทมยันตี ขอมอบแก่นชีวิตที่เรียงร้อยจากดวงใจอันขมขื่น ของบทประพันธ์เรื่อง เมียน้อย นี้ ปลอบโยนลูกผู้หญิง ให้เข้มแข็งกับ บทเรียน แห่งชะตากรรมของ ความเป็นรอง ให้ได้รับสิทธิในความรู้สึกอันจะต้องเดิน เคียงคู่ เสมอกัน ให้ได้พบคำตอบ ไม่ต้องทั้งหมด ไม่ต้องส่วนมาก ขอเพียงบางส่วน ขอมีใครเพียงสักคนที่รักและเข้าใจ!

โสมส่องแสง 2537

เรื่องย่อ : โสมส่องแสง (2537/1994) “เมื่อจ้อยมา จ้อยคิดว่าจะมาตายกับพี่…พี่ก็จะตายกับจ้อยจะไม่ไปไหนหรอกต้องกลับเวียงสรอง ไปหาจ้อยเสมอเวียงสรอง คือภาระของจ้อยเท่ากับของพี่” โรสลาเรน นามปากกานี้ นำความประทับใจที่อ่อนหวานและความสิเน่หาที่ติดตรึงหัวใจของคุณมาแล้ว จากนวนิยายเรื่อง “ในฝัน” “ค่าของคน” “ทางรัก” และ “สายสัมพันธ์” บัดนี้ ณ บ้านวรรณกรรม นำรักระหว่างรบของ “จ้อยและภูริต” ที่แสนเสน่ห์ใน “โสมส่องแสง” นวนิยายยอดนิยมที่นักอ่านทั้งประเทศชื่นชม และไทยทีวีสีช่อง 3 เคยแพร่ภาพเป็นละครฟอร์มใหญ่แห่งปี 2537 มาพบคุณอีกครั้งหนึ่ง หัวใจที่สว่างไสวและเดียงสาใสบริสุทธิ์ ของเจ้านางน้อยรอยคำ ที่ผูกพันกับนายทหารไทย “ผู้พันภูริต” ผู้ที่หลายคนตั้งคำถามเสมอว่า เขาเป็นใคร ทำไมต้องมารบเพื่อเวียงสรอง? ภูริต…ทุกลมหายใจของเขา…เพื่อเพื่อน…เพื่อนของเขา…เจ้ารอย! รอยอินทร์ หากเมื่อเวียงสรองล่ม เสด็จพ่อของเจ้ารอยคือเจ้าหลวงแห่งเวียงสรอง กำลังจะถูกประหารชีวิต! ภูริตคือเพื่อนตาย…ที่อาสารุกเดี่ยวเขาเวียงสรอง เพื่อช่วยเจ้าหลวง หากภาพที่เห็นกับตา เขาไม่มีวันลืม ไม่มีวันบอกรอยอินทร์…ว่าเจ้าหลวงตายอย่างไร! ไอ้จ้อย…คือหนุ่มน้อยใบหน้างดงาม ที่เขาและมัน ต่างช่วยพากันออกจากเวียงสรองสู่ชายแดน…ฐานที่มั่นของ “เวียงสรองกู้ชาติ” ที่เจ้ารอยอินทร์ ปักหลักสู้…กู้แผ่นดิน! บัดนั้น…ความผูกพันเริ่มต้นแนบแน่น แล้วหัวใจดวงหนึ่งของไอ้จ้อย “เจ้านางรอยคำ” และหัวใจอีกดวงหนึ่งของภูริต ก็ร้อยเข้าเป็นดวงเดียวกัน…หากเจ้าพี่รอยอินทร์คือองค์เจ้าหลวง ที่ต้องเทิดทูนเหนือเกล้า “ภูริต” ก็คือ ชีวิตของเจ้านางน้อย…รอยคำ! ข่าว “เจ้าหลวงแห่งเวียงสรอง” สิ้นพระชนม์! บัดนี้ เจ้ารอยอินทร์-เจ้านางรอยคำ สองพระองค์กอดซบโศกาดูรในความสูญเสียร่วมกัน เสียยศ เสียฉัตร เสียเมือง ไม่มี “บ้าน” จนกว่าจะกวาดล้างทรราชให้หมดจากแผ่นดิน…คนทั้งแผ่นดินเวียงสรอง หากไม่มีใครมาสั่งสมความแค้น เลือดนักสู้จะเกิดขึ้นได้อย่างไร? บัดนี่มิใช่จนเลือดตากระเด็นหรอกหรือ จึงจับอาวุธขึ้นต่อสู้! การรบรุกจะเริ่ม วนเวียนล้มตาย ไม่มีที่สิ้นสุด ตายถมแผ่นดินเวียงสรองให้หมด ค่อยเหยียบศพคนสุดท้ายขึ้นปกครอง “ตราบใดที่ตีนยังเหยียบแผ่นดินของเรา เราไม่พูดถึงคำว่า แพ้!” เจ้านางรอยคำ…จะหางามสามโลกก็เหลือหา สมเป็นนางพญาอันสูงส่ง…ในวันหน้ามันจะเป็น “นางพญา” ณ ที่ใดก็ตาม หากสำหรับเขามันคือ “ไอ้จ้อย” ที่ฝังรอยคำไว้ในหัวใจ “เมื่อจ้อยมา จ้อยคิดว่าจะมาตายกับพี่…พี่ก็จะตายกับจ้อยจะไม่ไปไหนหรอก…พี่สัญญาจะไม่มี วันทิ้งจ้อย ทิ้งเจ้าหลวง พอใจไหม?” ประโยคนี้ ยิ่งเสียกว่าปีติใด ประโยคนี้ยิ่งเสียว่าคำว่า เพราะมิใช่หมายแค่รักเดียว หากเขารักแผ่นดิน รักคนทั้งแผ่นดินของจ้อยด้วย “ถ้าคุณริต…อยู่ที่ไหน จ้อย…ไปหาได้ไหม?” ภูริตเต็มตื้นมันผูกพันแน่นหนา แต่เขาต้องคอย มันมีหน้าที่…คนทั้งเวียงสรองรอมัน…หากมันรอ…รอคนคนเดียว…ภูริต! ถ้าเจ้าหลวงรอยอินทร์ เหมือนดวงสุริยาฉายแสงให้ความอบอุ่นแก่แผ่นดินเวียงสรอง เจ้านางรอยคำ ย่อมคือดวงจันทร์อ่อนนวลให้ความเย็นตา ชุ่มฉ่ำใจแก่ชาวเวียงสรอง เพื่อเพื่อน…เพื่อรักด้วยชีวิตหน้าที่ รับผิดชอบคือคำตอบที่รบอยู่ไม่รู้สิ้น! อกอุ่น นี้กว้าง แข็งนัก ปกปักษ์ รักษาจำได้ ยามทุกข์ ยามมี โพยภัย อุ่นใน อกนี้ อย่ามีเกรง.......

เจ้านาง (2537/1994) ประมาณว่าเจ้านางละอองคำรักกับ เจ้ารากฟ้า แต่เจ้ารากฟ้าต้องแต่งงานกับเจ้านางปิ่นเมือง แต่ก็แต่งกันแค่ในนามเท่านั้น เพราะใจเจ้ารากฟ้าอยู่ที่ละอองคำ ต่อมาปิ่นเมืองเลยไปทำเสน่ห์ ละอองคำก็แค้นใจมาก เลยล่วงเกินผีปู่ย่าแล้วหันไปนับถือผีปอบแทน สุดท้ายเจ้ารากฟ้าตายเพราะผิดยาเสน่ห์ทำให้ฟั่นเฟือน ส่วนปิ่นเมืองถูกผีปอบที่ละอองคำเลี้ยงไว้ฆ่าตาย พอเมืองนายแตกพ่าย เจ้านางละอองคำกับเจ้านางรุ้งแก้วน้องสาวก็เดินทางมาอยู่ที่กรุงเทพ ละอองคำแต่งงานคุณฉัตรมีลูกสาวชื่ออัปสร ต่อมาคุณฉัตรรู้ความจริงว่าละอองคำเป็นปอบ ก็เลยถูกละอองคำฆ่าตาย รุ้งแก้วทนไม่ได้เลยหนีไปบวช หลายปีต่อมาอัปสรแต่งงานมีลูกสาวชื่อมน ทิพย์ (จำได้ว่าอัปสรแยกกันอยู่กับแม่หลังจากที่พ่อตาย แต่จำไม่ได้ว่าอยู่กับใคร) มนทิพย์มีคนรักชื่อบุญสลัก แต่แม่ของบุญสลักอยากให้เขาแต่งงานกับเขมิกาสาวไฮโซมากกว่า แต่บุญสลักรักมนทิพย์ยอมขัดใจแม่แต่งงานกับเธอ ในวันแต่งงานมนทิพย์ได้ครอบครองชุดเจ้านางเมืองมายซึ่งเธอชอบมันมาก และใส่เป็นชุดเจ้าสาว ซึ่งทำให้ปอบเริ่มครอบงำมนทิพย์ได้มากขึ้น ต่อ มาเขมิกาพยายามยั่วยวนบุญสลัก มนทิพย์จึงให้ปอบไปจัดการควักไส้ของเขมิกามากิน สุดท้ายอัปสรรู้ว่าลูกถูกครอบงำจึงไปตามแม่ชีรุ้งแก้วมาช่วย แม่ชีรุ้งแก้วก็บอกให้วิญญาณของละอองคำที่วนเวียนอยู่ในบ้านหลังเดิมขอโทษผี ปู่ย่า ละอองคำซึ่งทรมานมานานจึงยอมขอโทษผีปู่ย่า ทำให้ผีปอบที่ไม่มีคนบูชาสิ้นฤทธิ์ วิญญาณของละอองคำถูกปลดปล่อยให้ไปใช้กรรม ส่วนบุญสลักก็บวชให้กับดวงวิญญาณทั้งหลาย

แม่แตงร่มใบ 2537
Placeholder
คลื่นชีวิต 2537

เรื่องย่อ : คลื่นชีวิต (2537/1994) จีราวัจน์ (จริยา สรณะคม) เป็นนักแสดงสาวสวยระดับประเทศที่มีชื่อเสียงที่มีอดีตอันขมขื่นจากการถูก คุณหญิงจริยา (เดือนเต็ม สาลิตุล) ซึ่งเป็นแม่แท้ ๆ ของเธอ ทอดทิ้งให้อยู่กับ ยายจันทร์ (มารศรี อิศรางกูร ณ อยุธยา) โดยแม่ไปแต่งงานใหม่กับ สิทธา (สุเชาว์ พงษ์วิไล) ซึ่งมีฐานะดีและมีอิทธิพล แต่จีราวัจน์มักถูกข่มขู่และถูกลวมลามจากสิทธาเสมอ เธอจึงมักดื่มเหล้าเพื่อดับทุกข์ วันหนึ่ง จีราวัจน์ไปเดิบแบบทำให้เจอกับ เฉิดฉัตรโฉม (ไปรมา รัชตะ) เพื่อนนางแบบที่ชอบพูดจาถากถาง รวมถึงเจอสิทธาที่เข้ามาขอซื้อตัวเธอไปเป็นนางบำเรอ จีราวัจน์โมโหทั้งสิทธาและเฉิดฉัตรโฉมจึงดื่มเหล้าดับความโกรธ แต่เธอก็ไม่ทันระวังและขับรถชนติวคนรักของ สาธิต (จอนนี่ แอนโฟเน่) ทนายความอนาคตไกลที่เป็นเพื่อนกับ ชยันต์ (สถาพร นาควิลัย) ผู้กำกับหนังที่เธอสนิทด้วย ต่อมา ติวก็เสียชีวิตท่ามกลางความโศกเศร้าโดยเฉพาะสาธิต แต่จีราวัจน์ก็เสียใจไม่แพ้กัน จีราวัจน์ตกเป็นจำเลยว่าขับรถชนคนตายโดยประมาท เมื่อสาธิตเจอกับเธอก็พูดจาถากถางด้วยความแค้นทุกครั้ง แต่เรื่องราวก็บานปลายเมื่อสาธิตร่วมมือกับ เปี๊ยก (กันตา ดานาว) ภรรยาของชยันต์ที่มีนิสัยก้าวร้าวและขี้หึง ร่วมกันทำร้ายชื่อเสียงของจีราวัจน์ให้ตกต่ำ แต่ชยันต์ก็เข้ามาปกป้องจีราวัจน์ตลอดเพราะก็หลงรักจีราวัจน์และเบื่อหน่ายนิสัยของเปี๊ยกเช่นกัน รวมถึงสาธิตก็เริ่มสับสนหัวใจของตัวเองว่ามันคือความรักหรือความแค้น

ระเริงชล 2537
ไม่สิ้นไร้ไฟสวาท 2537

เรื่องย่อ : ไม่สิ้นไร้ไฟสวาท (2537/1994) ชิดชบาสาวเปรี้ยวนักเรียนนอกลูกสาวของนัก ธุรกิจผู้ร่ำรวย ถูกเรียกตัวกลับมาเมืองไทยอย่างกระทันหัน เพราะพ่อเธอฆ่าตัวตายเนื่องจากเสียพนันอย่างหมดตัวให้กับปฐวีนักธุรกิจหนุ่ม โดยที่คฤหาสน์หลังงามสมบัติชิ้นสุดท้ายของตระกูลก็ตกเป็นของปฐวีด้วย ปฐวี ยื่นข้อเสนอกับชิดชบาว่าจะคืนคฤหาสน์นั้นให้ ถ้าเธอตกลงยอมเป็นนางบำเรอของเขาเป็นเวลาสองปี ชิดชบาไม่เห็นทางเลือกอื่นใดจึงจำยอมรับข้อเสนอนั้น และเข้ามาอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ที่เคยเป็นของตัวเองในฐานะนางบำเรอของปฐวี โสม สุภางค์คู่หมั้นของปฐวี ซึ่งเป็นโรคหัวใจและเกิดอาการกำเริบขึ้น ทำให้ปฐวีตัดสินใจเข้าพิธีแต่งงานด้วย โดยที่เขายังคงเก็บชิดชบาไว้อยู่ในฐานะเดิม ท่ามกลางความหึงหวงไม่พอใจของโสมสุภางค์ วันหนึ่งโสมสุภางค์บังเอิญได้เห็นปฐวีและชิดชบาแสดงความรักกัน เธอจึงโมโหและเกิดอุบัติเหตุตกบันไดลงมาเสียชีวิต ปฐวีรู้สึกผิดและแค้นชิดชบาที่มีส่วนทำให้โสมสุภางค์ตาย ต่อมาชิดชบาพบว่าตัวเองตั้งท้อง จึงคิดที่จะแก้แค้นปฐวีด้วยการทำแท้งฆ่าลูกของเขา เรื่องมาเปิดเผยว่า เมื่อย้อนอดีตกลับไป พ่อของชิดชบาเคยสร้างความแค้นและทำลายพ่อของปฐวีซึ่งเคยเป็นนักธุรกิจเจ้า ของโรงสี ทำให้ตระกูลของเขาสิ้นเนื้อประดาตัวและสร้างแค้นที่ต้องชำระไว้แก่ปฐวี เป็นเหตุให้ปฐวีต้องชำระแค้นกับชิดชบาและพ่อของเธอในตอนต้น ในวันที่ชิด ชบาตัดสินใจที่จะทำแท้ง ปฐวีเข้ามาช่วยไว้ได้ทัน และได้สารภาพกับเธอว่าเขารักชิดชบาและลูกมาก และขอโอกาสที่จะเริ่มต้นสร้างครอบครัวใหม่อีกครั้งกับชิดชบา

Placeholder

หัวใจลายคราม (2537/1994) หัวใจลายคราม เป็นเรื่องราวของ ลายคราม นักค้าของเก่า มีคู่ปรับคือ จามรี เป็นเจ้าของร้านของเก่าแต่มีเบื้องหลังเป็นคนค้าวัตถุโบราณ ของขโมยและผิดกฎหมาย เป็นคู่แข่งทางธุรกิจกับลายคราม เธอจะเยาะเย้ยถากถางถึงความเป็นคนไม่มีชาติตระกูลอย่างเขาทุกครั้งที่มีโอกาส เพราะเกลียดที่ลายครามเป็นเพียงเด็กกำพร้า แต่กลับได้รับมรดกมากมาย และยังมาเปิดร้านของเก่าเหมือนกันอีก จนกระทั่งเมื่อจามรีจะไปเอาเทวรูปโบราณ จึงวางแผนให้ลายครามเป็นแพะรับบาป แต่จามรีเกิดต่อสู้กับตำรวจได้รับบาดเจ็บ ลายครามกลับเป็นคนที่ช่วยเหลือเอาไว้ จามรีจึงไปพักรักษาตัวที่บ้านของลายคราม ลายครามก็ดูแลอาการเป็นอย่างดี ทำให้จามรีหลงรัก และตกเป็นของลายครามด้วยความเต็มใจ แต่จามรีก็ได้แอบเข้าไปดูห้องใต้ดิน ที่เก็บรักษาของเก่าเอาไว้ ทำให้ลายครามโกรธมาก จามรียิ่งแค้นมากขึ้น เมื่อลายครามแต่งงานกับสีตลา คอยตามราวี และแข่งขันการประมูลกับลายคราม ในภายหลังลายครามโดนล้างแค้นถูกยิงตาย เพราะลูกน้องของตนเอง ไปฆาตกรรมคนรักของสีตลา รวมทั้งหมอผู้ผ่าตัดเพื่อเอาหัวใจมาเปลี่ยนให้ลายคราม จามรีสั่งให้ลูกสมุนไปปล้นบ้านของลายครามในวันนั้น จึงถูกตำรวจวิสามัญ ส่วนจามรีต้องติดคุก

Placeholder
ไฟสิ้นเชื้อ 2537

เรื่องย่อ : ไฟสิ้นเชื้อ (2537/1994) ธารกับอรวีรักกันมาก แต่งงานกันแล้วไม่มีลูก เลยขอเด็กมาเลี้ยงเป็นลูก ชายหนึ่งคน หญิงหนึ่งคน คืออัจรีกับเอกองค์ สองพี่น้องที่เป็นเด็กกำพร้าไม่มีพ่อแม่ ต่อมาเพราะความเหงาและผิดพลาดทำให้ธารไปได้กับสาวใช้ในบ้านจนตั้งครรภ์ ความรักของอรวีเลยกลายเป็นความแค้น ธารยอมมอบทรัพย์สมบัติทุกอย่างให้อรวี เขาโดนไล่ให้ไปแต่ตัวพร้อมทั้งพาชดช้อยและลูกในท้อง พร้อมทั้งเอกองค์ที่ผูกพันกับอัจจรีอย่างที่สุดไปด้วย พื้นฐานความรุนแรงทางอารมณ์ที่อรวีมีอยู่เป็นทุนเดิมทำให้ความผิดหวังครั้งนี้เปลี่ยนอรวีให้กลายเป็นปีศาจ พร้อมจะทำร้ายและทำลายทุกคนให้มอดไหม้ เหมือนหัวใจรักของเธอที่เปรียบไปดัง "ไฟสิ้นเชื้อ"

ตุ๊กตาเริงระบำ 2537

เรื่องย่อ : ตุ๊กตาเริงระบำ (2537/1994) อินทุ อร สาวสวยนักเรียนนอก นั่งกอดตุ๊กตากระเบื้องเนื้อดีสวมชุดบัลเล่ต์สีขาวไว้แนบอก เธอร้องไห้จนไม่มีน้ำตาจะไหล เธอมาเรียนที่อังกฤษประมาณ 5 ปีแล้ว อีกปีเดียวก็จะเรียนจบปริญญาตรี แต่บิดาของเธอก็มาเสียชีวิตลงกะทันหัน อินทุอรหยิบจดหมายจาก ศจี ซึ่งมีศักดิ์เป็นแม่เลี้ยงขึ้นมาอ่านเป็นครั้งที่เท่าไหร่เธอก็จำไม่ได้ เธอไม่เชื่อว่าบิดาของเธอจะฆ่าตัวตาย บิดาของเธอชื่อ อนันต์ เป็นนักธุรกิจชื่อดัง ร่ำรวยมหาศาล ประสบความสำเร็จในอาชีพตลอดมา อินทุอรคิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่าทำไมบิดาถึงฆ่าตัวตายในเมื่อท่านสั่งสอนเธอ มาเสมอว่า คนฆ่าตัวตายคือคนโง่ เธอไขลานให้ตุ๊กตาบัลเล่ต์หมุนไปรอบตัวตามจังหวะดนตรีอีกครั้ง อินทุอรนั่งมองตุ๊กตาแต่น้ำตาไหลพราก ตุ๊กตาตัวนี้บิดาซื้อให้เธอเป็นของขวัญวันเกิดเมื่อปีที่แล้ว ท่านบอกว่าตุ๊กตาสวยน่ารักเหมือนอินทุอร เธอจำได้ว่าท่านกอดเธอไว้แน่น สั่งนักสั่งหนาว่าให้เก็บตุ๊กตาตัวนี้ไว้ให้ดี ตุ๊กตาตัวนี้จะเป็นตัวแทนของท่าน เมื่อเธอคิดถึงก็ให้กอดตุ๊กตาแล้วก็เหมือนกับกอดท่าน อินทุอรแปลกใจที่บิดาพูดแปลก ๆ แต่ ณ วันนี้เธอไม่มีใครแล้วนอกจาก "ตุ๊กตาเริงระบำ" ตัวนี้ตัวเดียวที่เป็นตัวแทนบิดาของเธอ

เพื่อเธอ (2537/1994) ชานนท์ เป็นเพียงพนักงานระดับล่างคนหนึ่ง ได้รับความไว้วางใจจาก ประภาส นักธุรกิจใหญ่แห่งเทวินทร์กาเม้นต์ที่เขาทำงานอยู่เลื่อนตำแหน่งให้เป็นหัวหน้า ท่ามกลางความไม่พอใจของ อธิเบศร์ หลานชายของประภาสที่คิดว่าตัวเองจะได้ตำแหน่งนี้ อธิเบศร์จึงทำทุกวิถีทางเพื่อกำจัดชานนท์ให้พ้นออกจากบริษัท ชานนท์เป็นคนดี ทำงานด้วยความซื่อสัตย์ และเป็นที่รักต่อเพื่อนร่วมงาน ประภาสได้แนะนำให้ชานนท์รู้จักกับ อันธิกา ลูกสาวเพียงคนเดียวของประภาส ชานนท์กับอันธิกาสนิทสนมจนกลายเป็นความรักและตกลงปลงใจที่จะแต่งงานกัน ในวันหมั้นชานนท์ถูกจับตัวข้อหาขโมยสินค้าในโกดัง เขาจำนนและยอมรับผิดทุกอย่างเพื่อรักษาชื่อเสียงของบริษัทและคนที่ตนรัก ชานนท์ติดคุกอยู่หลายปี เขากลายเป็นคนที่มีคดีติดตัว ไม่มีใครต้องการ แต่ด้วยความดีที่ชานนท์สั่งสมมาทำให้เขารอดพ้นจากภยันตรายทั้งปวงและกลับมาใช้ชีวิตรักร่วมกับอันธิกาอีกครั้ง

ฟ้าเพียงดิน 2537

ระบำอสูร (2537/1994) "เกสร" สาวสวย เปรี้ยวจี๊ด โฉบเฉี่ยว แต่งตัวล้ำสมัย มั่นใจในตัวเองสุดๆ เธอเป็น "หญิงในฝัน" ของผู้ชายหลายๆ คน ใครจะเชื่อ...เกสร "อกหัก" ส่วน "ศรา" หนุ่มหล่อ มาดคมเข้ม นับเป็นหนุ่มที่สมบูรณ์ แข็งแกร่ง เพียบพร้อม แทบจะไม่มีใครเชื่อเหมือนกันว่า...คนอย่างเข้าต้องซมซานกลับมาเมืองไทยแล้วหลบลี้หนีเข้าป่าเพราะถูกผู้หญิงสลัดรัก ทั้งสองได้มาพบเจอกันท่ามกลางความเคียดแค้น ชิงชัง เกสร...คิดเสมอว่าเขาคือ "อสูรร้าย ที่เข้ามาสร้างความปั่นป่วนในชีวิต ส่วนเขาก็แค่อยากจะได้เธอเป็นภรรยา เพื่อตัดปัญหา แต่เมื่อได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันจริงๆ กลับกลายเป็นว่า.. ทั้งเขาและเธอต่างก็รู้ซึ้งในหัวใจว่าควรจะถนอม "รักนี้" ให้อยู่ชั่วนิรันดร์

Placeholder
กำนันถึก 2537
แสงสูรย์ 2537

เรื่องย่อ : แสงสูรย์ (2537/1994) มนตร์เสน่ห์ของ “แสงสูรย์” มีเพียงความงามอันวิจิตรแห่งสถาปัตยกรรม หากยังรวมถึงเกียรติยศ ศักดิ์ศรี และทรัพย์สินอันประมาณค่ามิได้ของผู้ที่ครอบครองแสงสูรย์ แสงสูรย์มีมนต์ขลังอันศักดิ์สิทธิ์ ทำให้ทุกคนต้องหลงใหล แต่หากใครปล่อยให้มนภ์เสน่ห์ภอง “แสงสูรย์” มัดหัวใจแล้ว จะต้องตกเป็นทาสของมัน ติรกา (น้ำทิพย์ จงรัชตวิบูลย์) ดาวเด่นแห่งวงสังคมชั้นสูงประกาศหมั้นกับ ม.ร.ว.ไอศูรย์ สุริยฉัตร หรือ คุณต้อง (ชาคริต แย้มนาม) ชายหนุ่มผู้งดงามเป็นทายาทสืบทอดวังแสงสูรย์แห่งตระกูลสุริยฉัตร ทำให้ตำแหน่งคุณหญิงผู้ครอบครองวังแสงสูรย์ตกมาอยู่ในมือของเธอ ในงานหมั้น ม.ร.ว.ภาสวร สุริยฉัตร หรือ คุ๊ต้อย (ชาคริต แย้มนาม) น้องชายฝาแฝดของไอศูรย์ ซึ่งโกรธและอิจฉาที่ไอศูรย์แย่งติรกาไป มาร่วมงานพร้อมกับ รัตนา นงเยาว์ (สุมนต์รัตน์ วัฒนาเสลารัตน์) หญิงสาวผู้เฝ้าหลงรักไอศูรย์ แต่งานหมั้นก็ผ่านไปด้วยดี ติรกา จึงมั่นใจว่าตำแหน่งท่านผู้หญิงจะต้องตกเป็นของเธอ แต่ทันใดนั้นก็มีทหารนำหหมายเรียกตัวไอศูรย์ไปเป็นทหารอาสา หลังจากที่ไอศูรย์ไปรบ ติรกาก็คอยติดตามข่าวสารตลอด ระหว่างนั้นภาสวรก็เข้ามาเกี้ยวพาราสี แต่ติรกาไม่สนใจ จนกระทั่งเธอได้ข่าวว่าไอศูรย์เสียชีวิต ภาสวรจึงใช้โอกาสที่ตนเป็นทายาทมีสิทธิ์ครอบครองวังแสงสูรย์เอาชนะใจติรกา โดยพาไปเที่ยวตากอากาศที่หัวหิน ที่นั่นภาสวรได้พบกับ โชติรส (พิชญา ศรีทิพย์) และอ้างว่าตนคือไอศูรย์เพื่อจีบเธอ แต่โชติรสไม่เล่นด้วย ทางด้านหม่อมศุภการค์ (ดวงตา ตุงคะมณี) ย่าของไอศูรย์และภาสวร รังเกียจติรกาเพราะรู้ว่าจะเข้ามาครอบครองวังแสงสูรย์ ฝ่ายติรกาเมื่อถูกหม่อมศุภางค์ดูถูกก็ยิ่งทำให้เธออยากจะ เข้ามาครอบครองวัง แสงสูรย์ ฝ่ายติรกาเมื่อถูกหม่อมศุภางค์ดูถูกก็ยิ่งทำให้เธออยากจะเป็นเจ้าของแสง สูรย์มากขึ้น เมื่อภาสกรเอ่ยปากขอหมั้นติรกาจึงตอบตกลงทันทีขณะที่ภาสกรกำลังสวมแหวน หมั้น ก็มีข่าวด่วนว่าไอศูรย์ยังมีชีวิตอยู่ ติรก่ช็อคมากเพราะเวลานี้เธอเป็นคู่หมั้นของภาสกรไปแล้ว ติรกาจึงตัดสินใจหนีออกจากบ้านไปตั้งหลักที่บ้านของมารดาที่นครสวรรค์ ทำให้ภาสวรคลุ้มคลั้งมาก สองอาทิตย์ต่อมาไอศูรย์เดินกลับ กรุงเทพฯโดยรถไฟ ระหว่างทางเค้าได้พบกับโชติรสเด็กสาวที่ภาสวรเคยจีบ เธอโวยวายเรื่องที่ไอศูรย์จีบเธอที่หัวหินทั้งๆที่มีคู่หมั้นอยู่แล้ว คือ ติรกา ตอนแรกไอศูรย์คิดว่าโชติรสเข้าใจอะไรมากขึ้น เมื่อไอศูรย์กลับไปถึงแสงสูรย์ หม่อมศุภางค์ได้ขอให้ไอศูรย์เสียสละยกติรกาให้กับภาสวร และสั่งให้ไอศูรย์ไปตามติรกากลับมา วันต่อมาไอศูรย์นั่งรถไฟไปยังนครสวรรค์เพื่อไปรับติรกา เค้าได้พบโชติรสอีกครั้ง เมื่อโชติรสรู้เรื่องที่เกิดขึ้นก็เห็นใจและสงสารไอศูรย์มาก จึงอาสาช่วยเหลือโดยปลอมตัวเป็นคู่หมั้นคนใหม่ของไอศูรย์ เพื่อให้ติรกาตัดใจและยอมกลับไปหาภาสวร เมื่อไอศูรย์มาถึงก็แนะนำว่าโชติรสคือ คู่หมั้นคนใหม่ ติรกากลัวว่าแสงสูรย์จะหลุดมือไป เธอจึงตัดสินใจกลับแสงสูรย์แต่โดยดี เมื่อทั้งหมดกลับมาถึงแสงสูรย์ ติรกาก็วางแผนกลั่นแกล้งโชติรสจนทำให้หม่อมศุภางค์โกรธไล่โชติรสออกไปจาก วัง หลังจากโชติรสลากลับบ้านที่สุโขทัย ติรกาก็พยายามเข้าหาไอศูรย์และประวิงเวลาการแต่งงานกับภาสวรออกไป ทำให้ภาสวรโทษไอศูรย์ หม่อมศุภางค์จึงตัดสินใจตามโชติรสกลับมายังวังแสงสูรย์และให้แต่งงานกับ ไอศูรย์โดยเร็ว แต่โชติรสอ้างว่ายังไม่พร้อม ขณะเดียวกันติรกาก็หาวิธีกำจัดโชติรส โดยยืมมือรัตนา นงเยาว์ ซึ่งในขณะนั้นเธอกำลังคบหาอยู่กับยศไกร (มารุต ยุปนันท์) นายตำรวจหนุ่มซึ่งเคยคบหากับโชติรสมาก่อน เมื่อติรกาเชิญรัตนานงเยาว์มาสังสรรค์ที่วัง รัตนานงเยาว์พายศไกรมาด้วย โชติรสจึงได้พบกับยศไกร ยศไกรรู้สึกเจ็บปวดเมื่อรู้ว่าโชติรสตกลงใจหมั้นกับไอศูรย์ ไอศูรย์รู้ว่า โชติรสจะกลับบ้าน จึงรีบเปิดเผยโครงการก่อตั้งมูลนิธิเลี้ยงเด็กกำพร้า โดยขอให้โชติรสเป็นครูดูแลเด็กๆ เมื่อติรการู้เข้าจึงรีบไปฟ้องภาสวรเพื่อให้คัดค้าน เป็นเหตุให้ไอศูรย์และภาสวรทะเลาะกันรุนแรง ขณะเดียวกันภาสวรเห็นติรกาเข้าไปยุ่งกับไอศูรย์จนไม่เหลือเยื่อใยให้ตนก็ เครียดจัดเลยออกไปเที่ยวเสเพลนอกบ้าน จนไปได้เสียกับกานดา นักร้องในผับแห่งหนึ่งแถมยังแอบอ้างว่าตนคือไอศูรย์อีกด้วย เมื่อหม่อมศุภางค์เห็นภาสวรทำตัวสำมะเลเทเมาก็เป็นห่วง จึงสั่งให้ไอศูรย์รีบแต่งงานกับโชติรสด่วน ไอศูรย์อ้างว่าตนยังไม่พร้อม แล้วไปขอร้องให้ติรกาแต่งงานกับภาสวรแทน แต่ติรกาไม่ยอม ขณะนั้นกานดาซึ่งตั้งครรภ์กับภาสวรก็ให้กำเนิดทารกขึ้นมา โดยเข้าใจว่าไอศูรย์คือพ่อของเด็ก จึงเข้ามาขอค่าเลี้ยงดูที่วังแสงสูรย์ ไอศูรย์และโชติรสจึงปรึกษากันและตัดสินใจรับลูกของกานดามาเลี้ยง โดยไอศูรย์จะรับเป็นพ่อของเด็ก ไอศูรย์เข้าไปต่อว่าภาสวร ติรกามาแอบได้ยินจึงเอาเรื่องนี้ไปเป็นข้ออ้างในการถอนหมั้น ทำให้ภาสวรโกรธแค้นมากเพราะเข้าใจว่าไอศูรย์กลั่นแกล้งตนเพื่อแย่งติรกาไป ภาสวรเลยวางแผนแกล้งหนีออกจากแสงสูรย์เมื่อหม่อมศุภางค์ร็เข้าก็โกรธและ เสียใจจนล้มป่วย และโทษว่าไอศูรย์เป็นผู้ที่ทำให้ภาสวรตายแล้ว ไอศูรย์จึงต้องเดินทางไปรับศพน้องชายที่ปักษ์ใต้ ระหว่างทางเค้าได้พบกับ เชิดศักดิ์ (เรืองฤทธิ์ วิสมล) ผู้ที่แอบอ้างว่าเป็นเพื่อนของภาสวร เชิดศักดิ์วางยาสลบไอศูรย์แล้วเอาร่างของไอศูรย์ใส่เรือทิ้งไว้กลางทะเล แล้วจัดการจมเรือเพื่อให้ดูเหมือนเป็นอุบัติเหตุ ส่วนภาสวรไม่ได้ตายจริงๆก็สวมรอยเป็นไอศูรย์แล้วเดินทางกลับ ระหว่างที่ไอศูรย์ตัวปลอมกำลังเดินทางกลับ ติรกาก็แกล้งโชติรสโดยหลอกให้เด็กในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าลงไปเล่นในเรือ จนทำให้เด็กๆเกือบจมน้ำตาย โชติรสเสียใจมากจึงตัดสินใจกลับบ้านที่สุโขทัย ไอศูรย์ตัวปลอมรู้เข้าก็หาทางเกลี้ยกล่อมให้โชติรสอยู่ต่อ โชติรสตกลงเพราะคิดว่าไอศูรย์เริ่มมีใจให้กับเธอ ฝ่ายติรกากับไอศูรย์ตัวปลอมก็ทวีความใกล้ชิดกันอย่างออกนอกหน้าจนผู้คนซุบ ซิบว่าทั้งคู่จะแต่งงานกัน ข่าวนี้ได้แพร่ไปถึงยศไกรและนำมาเล่าให้โชติรสฟัง โชติรสจึงต้องเล่าเรื่องคู่หมั้นปลอมให้ยศไกรฟัง ยศไกรดีใจมากและสารภาพรักกับโชติรส ส่วนติรกาก็พยายามหาทางกำจัดโชติรสให้ออกไปจากวังให้ได้ เธอยุไอศูรย์ให้เลิกสถานเลี้ยงเด็ก เมื่อไอศูรย์ตัวปลอมยอมทำตาม จึงเกิดทะเลาะกับโชติรสอย่างแรง พอดีกับที่เชิดศักดิ์เข้ามาหาภาสวร ติรกาเห็นพิรุธของไอศูรย์ตัวปลอมที่มีต่อเชิดศักดิ์ จึงแอบฟังและใช้ความลับที่รู้มานี้เป็นข้อต่อรองกับภาสวร เพื่อที่จะได้ครอบครองวังแสงสูรย์ ติรกาเริ่มแผนร้ายด้วยการยุให้ภาสวรกำจัดเชิดศักดิ์ ด้วยการวางยาพิษในอาหาร แต่เชิดศักดิ์ไม่ได้กิน ติรกาจึงเปลี่ยนแผนให้ภาสวรไปยิงเชิดศักดิ์แทน เชิดศักดิ์รู้ว่ามีคนปองร้ายก็พยายามหนี แต่ก็ไม่รอดถูกภาสวรยิงจนบาดจ็บ เชิดศักดิ์หนีไปขอความช่วยเหลือจากโชติรส และเล่าความจริงทั้งหมดให้ฟัง โชติรสตกใจมากจึงรีบไปปรึกษายศไกร ส่วนติรการู้ว่าเชิดศักดิ์หนีไปได้จึงจ้างวานต่อพงษ์น้องชายตนที่เป็นมือปืน ให้ฆ่าปิดปาก หม่อมศุภางค์เห็นความใกล้ชิดระหว่างติรกากับไอศูรย์ปลอมก็เกิดความไม่พอใจ จึงยื่นคำขาดให้ไอศูรย์ปลอมรีบแต่งงานกับโชติรสโดยขู่ว่าถ้าไอศูรย์ไม่ยอม แต่งจะไม่ยอมยกสิทธิ์อีกครั้งหนึ่งของวังแสงสูรย์ให้ เธอจึงตัดสินใจกำจัดหม่อมย่าอีกคน

เรื่องย่อ : ปราสาทมืด (2537/1994) ปราสาทมืด ซ่อนความลับเอาไว้ พร้อมกับผู้คนที่มีบุคลิกและพฤติกรรมอันแปลกประหลาด เต็มไปด้วยปริศนา เมื่อ ม.จ.อุมารังษี ย่างก้าวเข้ามา ความมืดดำก็คล้ายจางหายไปด้วยหัวใจอันอ่อนโยนของเธอ แต่ทว่าความรักท่างกลางแรงอาฆาตแค้นนั้น จะสว่างไสวได้ดังที่ปรารถนาหรือ ? หม่อมเจ้าหญิงอุมารังษี ทะเลาะกับหม่อมอร ผู้เป็นมารดา เรื่องที่หม่อมอรจะลดตัวไปแต่งงานกับนายเม้ง คนไทยเชื้อสายจีน ท่านหญิงจึงเอาสร้อยเพชรที่เสด็จพ่อประทานให้ไปจำนำ เพื่อส่งเงินไปให้หม่อมเจ้าชายพงษ์อิศรา พี่ชายที่อังกฤษ และขอร้องไม่ให้พงษ์อิศรารับเงินจากหม่อมอร เพราะเป็นเงินของนายเม้ง พร้อมบอกข่าวที่เธอจะเดินทางไปเป็นครูที่ จ.เชียงใหม่