บริษัท ฮู แอนด์ ฮู จำกัด

ดั่งดวงหฤทัย (2563/2020) เจ้าหญิงมณิสรา แห่งทานตะ ถูกส่งตัวให้เดินทางขึ้นไปตามแม่น้ำกัปตาฬี เพื่อไปอภิเษกกับเจ้าหลวงรังสิมันต์แห่งกาสิก แต่วายุ ทหารองครักษ์ แกล้งพูดให้มณิสรา รู้ถึงความโหดเหี้ยมของเจ้าชายรังสิมันต์แห่งกาสิก จนทำให้มณิสรากลัวการแต่งงานครั้งนี้มาก อีกทั้งเธอก็ไม่มีใจรักให้กับรังสิมันต์อยู่แล้ว มณิสราจึงตัดสินใจหนีจากขบวนเรือ ที่กำลังล่องในแม่น้ำ แล้วหนีเข้าไปในป่าแห่งพันธุรัฐทันที โดยไม่รู้เท่าทันวายุ ว่าเขาต้องการส่งตัวชยารพี พี่สาวต่างมารดาของมณิสราไปแต่งงานกับรังสิมันต์ แทน ในขณะที่มณิสราวิ่งหนีไปอย่างไร้จุดหมาย ก็ได้พบกับบ้านพักของ เจ้าชายทยุติธรบวรรังสี มกุฎราชกุมารแห่งพันธุรัฐ พระเชษฐาของเจ้าหญิงทรรศิกา ซึ่งกำลังมาพักผ่อนอยู่กับทหารคนสนิทอย่างธารเทพ ที่บ้านพักในป่า มณิสราเข้ามากินข้าวปลาอาหารในบ้าน แล้วเผลอหลับไป เมื่อเธอตื่นขึ้นมา พบกับทยุติธร และธารเทพ เธอตกใจกลัว แต่สุดท้ายก็สารภาพ ว่าเธอคือเจ้าหญิงมณิสรา หนีขบวนเสด็จมา เพราะไม่ต้องการอภิเษกกับชายที่ตนไม่ได้รัก เจ้าหญิงทรรศิกาเองก็ไม่สบายใจ เรื่องการหายตัวไปของมณิสรา ในดินแดนของพันธุรัตน์ จึงเดินทางไปพบกับทยุติธร ว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือไม่ เช่นเดียวกับที่เจ้าหลวงรังสิมันต์แห่งกาสิก ก็ เสด็จไปพันธุรัฐอย่างลับ ๆ เพื่อสืบหาข้อเท็จจริงเรื่องการหายตัวไปของมณิสรา และจัดการกับเรื่องนี้ด้วยพระองค์เอง ระหว่างทาง ทรรศิกาเกือบพลัดจากหลังของเจ้าสีนิล ม้าของตนเอง แต่ก็มีชายคนหนึ่งช่วยชีวิตเธอไว้ ต่อมาเธอยังต้องอยู่ในป่าอันหนาวเหน็บ ทรรศิกาได้พบกับนายพรานหนวดเคราครึ้มนั่งก่อไฟอยู่ เธอจึงเข้าไปขอความช่วยเหลือ แต่ปรากฎว่าถูกวางยาสลบในน้ำชา และถูกลักพาตัวไป ชายผู้นั้นเปิดเผยตัวตนในเวลาต่อมา ว่าคือเจ้าหลวงรังสิมันต์แห่งกาสิก ทรรศิกาถูกจับตัวไป เธอจึงคิดว่าตนกลายเป็นเชลยทางการเมือง สำหรับแลกเปลี่ยนตัวกับเจ้าหญิงมณิสราเสียแล้ว ทรรศิกาได้รู้จักกับราชองครักษ์คู่ใจของเจ้าหลวงรังสิมันต์ ที่ชื่อ ราชิดและเบนลีอีกด้วย รังสิมันต์ แกล้งทำตัวเป็นคนโหดร้าย ใจคอโหดเหี้ยม ยิ่งทำให้ทรรศิกา ไม่ชอบใจมากยิ่งขึ้น รังสิมันต์พาทรรศิกาเดินทางไปเหมันตาลัยราชนิเวศน์ที่กาสิก ระหว่างทาง ทรรศิกาได้เห็นวิวทิวทัศน์อันสวยงามที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน เมื่อถึงเหมันตาลัย เจ้าหลวงแนะนำให้ทรรศิการู้จักกับมาลัย พระพี่เลี้ยงอาวุโส หัวหน้านางกำนัลทั้งหมด เจ้าหญิงได้รับการดูแลที่ดีเยี่ยงเจ้าฟ้าหญิงกาสิก นอกจากนั้น เจ้าหลวงรังสิมันต์ ยังให้ กะวาน มาอยู่เป็นเพื่อน คอยดูแลทรรศิกาอย่างใกล้ชิด รวมถึง พากระรอกน้อย เด็กชาวเขามาอยู่เป็นเพื่อนเล่นกับทรรศิกาด้วย พัชรธาร ผู้เคยเป็นคู่หมายตั้งแต่วัยเยาว์ของเจ้าหลวง อีกทั้งเป็นพระญาติสายใกล้ชิดกันกับรังสิมันต์ เธอไม่พอใจมากที่เห็นรังสิมันต์ใกล้ชิดกับทรรศิกา และให้เกียรติอย่างเห็นได้ชัด อีกทั้ง วายุ และ ชยารพีก็เดินทางมาถึงกาสิก ชยารพี บอกกับรังสิมันต์ ว่าอาสาจะแต่งงานแทนมณิสรา แต่รังสิมันต์ ปฎิเสธข้อเสนอ ซ้ำยังบอกให้ชยารพีกับวายุ กลับบ้านเมืองตนไปเสีย พัชรธารให้วายุร่วมมือกับตนไปลอบทำร้าย ทยุติธร และธารเทพ ที่กำลังเดินทางมายังชายแดนกาสิก เพื่อช่วยเหลือทรรศิกา แต่โชคดี รังสิมันต์ มาช่วยทยุติธร ไว้ได้ทัน รังสิมันต์ยืนยันว่าคนร้ายไม่ใช่คนของกาสิก รังสิมันต์ขอให้ทยุติธร แต่งงานกับมณิสรา และตนเองจะแต่งงานกับทรรศิกา แต่ทยุติธร ไม่ต้องการให้ทรรศิกากลายเป็นสิ่งของที่มาต่อรองเรื่องทางการเมือง หากรังสิมันต์กับทรรศิการักกันจริงขอให้ปล่อยตัวทรรศิกามาก่อน แล้วให้ทรรศิกาเป็นฝ่ายตัดสินใจเอง พระเทวีรู้ความจริงเรื่องการหายตัวไปของทรรศิกา พระเทวีโกรธทยุติธรมาก เมื่อรู้ว่าทยุติธร นำตัวมณิสรามาหลบซ่อนไว้ แทนที่จะจัดขบวนเสด็จส่งมณิสรากลับอย่างสมพระเกียรติ มณิสราเครียดจัด ตัดสินใจจะฆ่าตัวตาย โชคดีพระเทวีมาช่วยไว้ทัน มณิสราร้องไห้เสียใจที่ไม่สามารถลิขิตชีวิตของตนเอง พระเทวีจึงขอให้มณิสรามาเป็นลูกสาวของตนเองอีกคน และลุกขึ้นยืนหยัดต่อสู้เพื่อบ้านเมืองอีกครั้ง นานวันไป เมื่อทรรศิกาได้ใกล้ชิดกับรังสิมันต์ จึงได้รู้ว่า เขาไม่ใช่คนโหดเหี้ยมอย่างที่ตนเองคิด ซ้ำยังเป็นคนเด็ดขาด แต่มากไปด้วยความอบอุ่นและจริงใจ รังสิมันต์ให้เกียรติเธอเสมอมา ความกลัว ความเกลียดชัง แปรเปลี่ยน เป็นความรักของคนทั้งคู่ในเวลาต่อมา รังสิมันต์ จัดงานพิธีใหญ่ขึ้น เขายืนเด่นสง่าอยู่หน้าบัลลังก์ โดยมีคณะเสนาบดีพร้อมหน้า กรมวังประกาศพิธีอุปภิเษก ถวายพระยศแด่ทรรศิกากัญญาวดีแห่งกาสิก ดำรงพระยศเทียบเท่าเจ้าฟ้าหญิงแห่งกาสิกทุกประการ รังสิมันต์สวมมงกุฎให้ทรรศิกา ทั้งสองยืนคู่กันอย่างสง่างาม รังสิมันต์เดินทางไปส่งทรรศิกาที่พันธุรัตน์ เมื่อถึงชายแดน เขากลับถูกลอบยิง หัวใจของทรรศิกาแทบหลุดลอยตามรังสิมันต์ไป โชคดี ธารเทพ ทยุติธร และมณิสรามาทันเวลา ทยุติธร ช่วยรังสิมันต์ไว้ ด้วยการถ่ายเลือด ต่อชีวิตให้กับเขาอีกครั้ง มณิสราขอโทษที่ตนเองเป็นต้นเหตุทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายมากมาย แต่รังสิมันต์ไม่ถือโทษกับเธอ ซ้ำยังบอกอีกว่า เขาดีใจที่ได้มีโอกาสใกล้ชิดทรรศิกา และรักกันในที่สุด รังสิมันต์ขอให้เขาได้เป็นพี่ชายของมณิสรา ไม่ว่าจะเกิดเรื่องใดที่ทำให้เธอไม่สบายใจ ขอให้เขาได้ดูแลมณิสรา เยี่ยงน้องสาวตลอดไป มณิสราปลื้มใจมาก ข้อผูกพันเรื่องการหมั้นหมายเป็นอันหมดสิ้นกันนับตั้งแต่บัดนี้ ทยุติธรดีใจมากที่เรื่องราวจบลงด้วยดี ทยุติธร พามณิสรากลับมาที่ทานตะ เล่าความจริงทุกอย่าง ทำให้เจ้าหลวงรู้ความจริง เรื่องที่วายุ และชยารพี วางแผนการณ์ชั่วร้ายต่าง ๆ สุดท้าย ทั้งสองคน จึงต้องรับโทษต่อไป เจ้าหลวงอับอายไม่น้อยที่มณิสรากับรังสิมันต์ถอนหมั้นกัน แต่เมื่อทยุติธรบอกว่า ในไม่ช้า เมื่อมีพิธีบรมราชาภิเษกกษัตริย์แห่งพันธุรัฐขึ้น เขาจะขอแต่งงานกับมณิสราต่อไป เจ้าหลวงจึงดีใจที่มณิสราจะได้เป็นราชินีแห่งพันธุรัฐ เมื่อรังสิมันต์กลับมากาสิก จึงประกาศยกเลิกการหมั้นหมายกับมณิสรา ทหารหลายฝ่ายไม่พอใจ เพราะถือเป็นการหยามเกียรติ ทหารอยากให้ทำสงคราม แต่รังสิมันต์ยืนยัน จะไม่ยอมรบ แต่จะใช้วิธีทางการทูตแทน เพราะเลือดในตัวของเขาครึ่งหนึ่ง เป็นของทยุติธร เลือดแห่งพันธุรัฐ เขาจะไม่ยอมทรยศต่อความดีเป็นอันขาด หลังจากประชุมเสร็จ อาการป่วยของรังสิมันต์ก็กำเริบ เขากลัวจะไม่ได้เห็นหน้าทรรศิกาอีก จึงรีบเดินทางไปหาที่พันธุรัฐ เขาสารภาพว่ารักทรรศิกาด้วยใจจริง พระเทวีมาเจอ จึงรีบให้หมอหลวงรักษาให้หายดี รังสิมันต์ บอกกับพัชรธาร ว่าเขารักเธอแบบน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้น พัชรธารยอมรับในความรักที่รังสิมันต์มีต่อทรรศิกา เธอจึงไปเป็นนักบวช คอยช่วยเหลือชาวบ้าน แจกจ่ายอาหารให้ผู้ทุกข์ยาก และยินดีกับคนทั้งสองจากใจจริง เมื่องานราชาภิเษกมาถึง ทยุติธร ได้ขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งพันธุรัตน์ โดยมีมณิสรายืนเคียงข้าง รังสิมันต์ ราชิด เบนลี เข้าร่วมพิธีด้วย รังสิมันต์ขอพระเทวีแต่งงานกับทรรศิกาอย่างเป็นทางการ พระเทวีตกลงใจ เพราะเห็นแก่ความรักที่แท้จริงของคนทั้งสอง เบนลี กับกะวาน ก็ได้ครองรักกัน ทยุติธรได้แต่งงานกับมณิสรา ส่วนรังสิมันต์ก็ได้แต่งงานกับทรรศิกา ทุกคน อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ทั้งกาสิก พันธุรัตน์ และทานตะ ผูกพันแน่นแฟ้น ไม่มีสิ่งอื่นใด มาทำลายความมั่นคง ผาสุกนี้ได้อีกต่อไป

สัตยาธิษฐาน (2562/2019) เด็กชายภาคินตกใจตื่นกลางดึกนับครั้งไม่ถ้วน แล้วที่เขาฝันเห็นเรื่องราวในอดีต คมดาบฟาดอากาศลงมาที่ตัวเขาเต็มแรงจนเขาเสียชีวิตทันที ภคินีผู้เป็นแม่ ทนไม่ได้จึงส่งภาคินไปเรียนต่างประเทศ หลายปีผ่านไป จนภาคินเรียนจบวิชาการออกแบบอัญมณี มาทำงานที่โรงงานผลิตอัญมณีของครอบครัว ภคินีนอนใจว่าลูกชายคงหลุดพ้นจากฝันร้ายในวัยเยาว์ โดยไม่รู้เลยว่าภาคินปิดบังไม่ให้มารดารู้ว่า ความฝันนั้นยิ่งชัดเจนมากขึ้นทุกที ประหนึ่งว่าเกิดขึ้นจริงๆ มีแต่นายแพทย์สหัสคุณเพื่อนสนิทเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้

มาลีเริงระบำ (2557/2014) เสียงเพลงดังมาจากห้องน้ำหลังบ้านไม้ในหมู่บ้านชนบท ห้องน้ำคือเวที ฝักบัวคือไมโครโฟน กระจกอยู่ตรงหน้า หนูมาลี (มีชื่อจริงพ่อตั้งให้ว่า ด.ญ.มาลีเริงร่า อากาศดี) เด็กสาวหน้าตาผิวพรรณสวยราวกับภาพวาด อยู่ในห้องน้ำวันละหลายชั่วโมง เพียงเพื่อร้องเพลงและเต้นรำเลียนแบบศิลปินดังที่อยู่ในทีวี

ดวงตาสวรรค์ (2554/2011) แพน หรือ พันพร เทพประทาน หญิงสาวนาฏศิลป์สาวผู้มากด้วยฝีมือ แสดงละครรำได้อย่างประทับใจผู้ชม ขนาดเพื่อนชาวต่างประเทศของ ม.ร.ว. ราชาณัต เทวพันธุ์ขอสั่งภาพจิตรกรรมรูปแพนใส่เครื่องรำขนาดเท่าตัวจริง ชายใหญ่ปลาบปลื้มไปกับแพนจนถึงกับหลงรักและขอแต่งงานกับแพนในที่สุด โดยท่านชายผู้เป็นบิดาของชายใหญ่ก็ยินยอม อันที่จริงชายใหญ่เคยรู้จักแพนมาตั้งแต่ทั้งคู่ยังเป็นเด็กครั้งที่ชายใหญ่ได้อพยพหนีภัยสงครามโลกไปอยู่ที่ผักไห่ แต่เมื่อสงครามยุติ กลุ่มเด็กชาวกรุงฯ ได้แก่ ชายใหญ่ หญิงออนและหลานในไส้ คือ เอียดและเล็ก ลูกของราศี พี่สาวของประภากับพลตรี โภคา พากันกลับกรุงเทพฯ วันนั้นเองแพนได้ลอบขึ้นเรือมาจนกระทั่งเล็กมาสังเกตเห็น แพนได้ขอติดตามไปเรียนที่กรุงเทพฯ ประภายินยอมรับอุปถัมภ์แพน และราศีก็ช่วยฝากแพนเข้าเรียนนาฏศิลป์พร้อมกับตั้งชื่อให้ใหม่ว่า พันพร เทพประทาน การที่แพนตกลงใจยอมแต่งงานกับชายใหญ่ทำให้เทิน หนุ่มจากผักไห่ ซึ่งเป็นเพื่อนของแพนมาตั้งแต่เด็ก หัวใจแตกสลาย แพนทำท่าทีเหมือนว่าไม่ได้เคยรักเขามาก่อน เทินพ่ายแพ้แก่ชีวิตและหนีเตลิดไป ระหว่างทางน่านและหทัยได้พบกับเทินที่กำลังป่วยทั้งทางใจและกาย ทั้งสองจึงพาเทินมารักษาตัวที่บ้านพักตากอากาศของตระกูลที่ห้วยทราย ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากบ้านพักตากอากาศของโภคา ที่นั้นเทินได้พบภาพถ่ายของตนสมัยเด็กจึงได้รู้ว่า น่านก็คือหนึ่งในเด็กชาวกรุงที่เคยอพยพหนีสงครามมาอยู่ที่ผักไห่ ทั้งน่าน และ หทัยต่างดีใจและอนุญาตให้เทินอาศัยอยู่ที่บ้านได้โดยไม่มีกำหนด ผู้ที่เดือดร้อนที่สุดต่อการหายไปของเทินคือเอียด พี่สาวของเล็ก หญิงออน เริ่มจะสงสัยว่าเอียดจะแอบรักเทิน เพราะเทินเข้ามาสนิทสนมกับครอบครัวตั้งแต่ที่ผักไห่ เมื่อเข้ามาศึกษาต่อในกรุงเทพฯ ทั้งเทินและเล็กก็ยังได้เรียนอยู่ด้วยกันอีก เล็กและหญิงออนกลัดกลุ้มใจ เพราะเอียดไม่เปิดปากบอกใครในเรื่องของความรัก แต่อาการของเอียดก็แย่ลงจนถึงขั้นล้มป่วย แพนเข้าไปมีบทบาทอยู่ในวังสวนทิพย์ ท่ามกลางความไม่พอใจของเหล่าคนเก่าแก่ ในขณะเดียวกัน หทัยซึ่งได้เคยเห็นแพนมาก่อน ก็หมายมั่นว่าจะเชิญแพนมาเป็นนางเอกหนังเรื่องใหม่ ลมลวง หทัยได้ติดตามไปทำความรู้จักกับแพน โดยมี น่าน พาไปพบ และได้รื้อฟื้นความหลังที่เคยรู้จักกันมาก่อนกับหญิงออนด้วย อาการป่วยของเอียดไม่ดีขึ้น ประภาจึงพาเอียดไปพักผ่อนที่ห้วยทรายโดยมีเล็กและหญิงออนไปส่ง ที่นั่นเอียดได้พบกับเทินโดยบังเอิญและทั้งสองได้แสดงมิตรภาพที่ดีต่อกัน ความสุขของคู่อื่น ๆทำให้แพนเดือดร้อนอยู่ในใจ และยิ่งแพนรู้ว่าชายใหญ่ ซึ่งโหมทำงานหนักล้มป่วยลง ด้วยวัณโรคปอด แพนยิ่งร้อนใจ แต่ก็ต้องพยายามรักษาหน้าของตนเองโดยการทำหน้าที่ของสะใภ้วังสวนทิพย์ที่ดี แต่มันขัดกับความรู้สึกที่แท้จริงของตน ในที่สุด แพนจึงติดต่อไปยังหัสดินทร์ภาพยนตร์ เพื่อตกลงยอมแสดงหนังเรื่องลมลวง ทำให้ชายใหญ่ไม่มีความสุขและเกิดปัญหาครอบครัวอย่างแรง ลมลวงประสบความสำเร็จอย่างสูงกลายเป็นหนังยอดนิยมเงินล้านและแพนเองก็ได้มีชื่อเสียงเป็นดาราดวงใหม่ แพนอยากจะหย่ากับชายใหญ่แต่ชายใหญ่ไม่ยอม จึงกลับไปอยู่กับประภา ในวันที่เล็กกลับจากงานเลี้ยงและแพนเป็นคนคอยเฝ้าปิดประตูให้ แพนวางแผนทำเป็นถูกเล็กปลุกปล้ำ เล็กจำเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ แต่ก็เล่าให้หญิงออนฟัง ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเล็กกับหญิงออนมีปัญหากัน แพนรีบวางแผนที่จะกำจัดหญิงออนออกจากเล็กตลอดไป เมื่อหญิงออนกลับเข้าบ้านสะอึ้งบอกว่าอาจารย์วีระโทรมาว่าชายใหญ่ป่วยอยู่ที่บ้านอาจารย์วีระ และจะให้รถมารับที่วังพาหญิงออนไปบ้านอาจารย์วีระ เล็กได้ทราบข่าวจึงโทรศัพท์ไปเช็คที่บ้านอาจารย์วีระ พบว่ายังไม่กลับจากต่างจังหวัด และชายใหญ่ไม่ได้เป็นอะไร เล็กรีบไปที่วังสวนทิพย์ และออกไปตามหา ระหว่างนั้นเอียดกับหญิงออนกำลังต่อรองกับเชนเพื่อจะให้หลุดพ้นออกมา จนในที่สุดเชนยอมปล่อยตัวทั้งสองคนและขอให้สัญญาว่าจะไม่เอาความ หญิงออนและเอียดกลับมาแล้ว เล็กจึงรีบออกจากบ้านไปรับขวัญ พบแพนยืนขวางอยู่หน้าบ้าน และเล็งปืนขู่จะฆ่าเล็กด้วยปืนของเทินที่แพนแอบขโมยไป ระหว่างนั้นนักข่าวมาที่บ้าน พร้อมตำรวจ ตามที่ราศีแจ้งไป เรื่องหญิงออนและเอียดหายตัวไป แพนจึงตัดสินใจยิงเล็ก แพนรู้สึกผิดมากเกิดกลัวนักข่าว จึงวิ่งหนีออกไปจากบ้านและฆ่าตัวตายตาย ขณะที่โภคารีบพาเล็กไปส่งโรงพยาบาล ก่อนหน้านั้นแล้ว เทินมีหน้าที่ต้องนำกระดูกของแพนกลับไปลอยน้ำที่บ้านเกิด สถานที่ๆ แพนทอดทิ้งไปเพราะคิดว่า ที่นี่ไม่ดีพอ แพนได้ก้าวไปสู่จุดสูงสุดสวยงามด้วยความสามารถของเธอเอง แต่ความที่แพนไม่หยุดที่จะไขว่คว้า และไม่เคยพอเพียง ไม่พอใจกับสิ่งที่ตนมี ทำให้แพนต้องจบชีวิตลงในที่สุด

เชลยศักดิ์ (2553/2010) ก่อนสิ้นลมหายใจสุดท้าย ม.จ.ไตรศักดิ์ สันตติวงศ์ ท่านพ่อของอลิสาและอติศักดิ์ ได้ฝากฝังให้ช่วยสะสางความแค้นระหว่างตระกูลอัศวราชกับสันตติวงศ์ ม.จ.ไตรศักดิ์ถูกพระยาสวามิภักดิ์ราชใส่ร้ายว่าเป็นกบฎจนต้องหนีความอัปยศมาอยู่ที่ม่อนผาหลวง อติศักดิ์กับอลิสารับคำท่านพ่ออย่างแข็งขัน หลังสงครามโลกครั้งที่สองจบฉากลง ร้อยโทโยธิน อัศวรัช ลูกชายพระยาสวามิภักดิ์ราชกลายเป็นวีรบุรุษเสรีไทยที่มีอนาคตรุ่งเรือง มีภิรมยาลูกสาวรัฐมนตรีราชฤทธิ์เป็นคู่หมั้น แต่พระยาสวามิภักดิ์ราชผู้พ่อกลับกำลังผจญปัญหาบริษัทเดินเรือทะเลกำลังล่มสลาย อติศักดิ์ถือโอกาสเข้าซื้อหุ้นบริษัท พร้อมเสนอให้เงินกอบกู้บริษัท พระยาสวามิภักดิ์ราชจำยอมรับเงื่อนไขให้โยธินไปเป็นเชลยที่ม่อนผาหลวงเป็นเวลาหนึ่งปี โยธินได้แต่กัดฟันข่มศักดิ์ศรีตามอติศักดิ์ ไปอยู่ม่อนผาหลวงโดย โกหกภิรมยาว่าไปทำการค้าให้พ่อที่ทางเหนือ ฝ่ายสันตติวงศ์ได้โอกาสแก้แค้นสมใจ ทั้งอติศักดิ์และอลิสาต่างหาโอกาสกดขี่โยธินในฐานะเชลย แต่ความเก่งกาจและความมีเมตตากลับเอาชนะใจคนงานที่ม่อนผาหลวงได้ ไม่ว่าอลิสาจะกลั่นแกล้งอะไร โยธินก็เอาชนะอลิสาได้เสมอ ทำให้อานนท์ชื่นชมโยธินเป็นอย่างมาก อติศักดิ์จึงสั่งให้โยธินเป็นครูของอานนท์ อลิสามักจะเย้ยหยันที่โยธินโกหกปกปิดภิรมยา เรื่องที่เป็นเชลยของสันตติวงศ์ โยธินเสียดสีว่า อลิสาไม่มีวันเข้าใจ เพราะเป็นคนไม่รู้จักความรัก อลิสาโกรธแกล้งสั่งให้โยธินไปส่งจดหมายที่เชียงรัฐโดยใช้เวลาวันเดียว อลิสาอยากให้โยธินรู้ว่า ตนมีคู่รักคือเจ้าขวัญฟ้าแห่งแคว้นเชียงรัฐ อลิสามั่นใจในรักของขวัญฟ้า โดยไม่รู้ว่า ขวัญฟ้าแม้จะรักอลิสาแต่ก็เป็นหนุ่มเจ้าสำราญเจ้าชู้กับผู้หญิงไปทั่ว มีเมียนับไม่ถ้วนอยู่ในคุ้มหลวง และยังมีอินทร์วิไล ญาติสาวที่เจ้าแม่หวังยกเป็นลูกสะใภ้ และแม้แต่สีโบสาวใช้คนสนิทของอลิสาก็เคยเป็นเมียขวัญฟ้า อลิสาหมั่นไส้ความเย่อหยิ่งของโยธินจึงแกล้งใช้โยธิน ไปรับหีบเสื้อผ้าในเมือง โยธินเจอฝนตกหนักเดินทางอย่างลำบาก แต่เมื่อนำหีบเสื้อผ้ามาส่ง อลิสากลับสั่งให้ทิ้งไปอย่างไม่ไยดีแม้ชุดจะเปื้อนเพียงเล็กน้อย ความตรากตรำทำให้โยธินล้มเจ็บลง อลิสาเริ่มรู้สึกผิด แต่โยธินหยิ่งทรนงไม่รับความสงสารจากศัตรู อติศักดิ์แกล้งโยธินหนักขึ้นโดยเชิญรมต.ราชฤทธิ์พร้อมศรีสว่างภรรยาและภิรมยามาเที่ยวม่อนผาหลวง ที่สุดภิรมยาก็ได้พบโยธิน โยธินได้แต่อ้ำอึ้งและอับอาย ภิรมยารู้แต่เพียงโยธินเป็นแขกของอติศักดิ์ ขวัญฟ้ามาม่อนผาหลวง อลิสาจึงจัดงานต้อนรับทุกคน เพราะภิรมยาบังคับทำให้โยธินต้องเข้าร่วมงานเลี้ยงด้วย ภิรมยาจัดให้โยธินเต้นรำกับอลิสา ส่วนตัวเองไปเต้นรำกับขวัญฟ้า ขวัญฟ้าอยู่เที่ยวกับรมต.เพื่อหวังผลประโยชน์ ภิรมยารบเร้าให้โยธินร่วมเดินทางเที่ยวเมืองเหนือด้วยกัน โยธินจึงถูกอลิสาเยาะหยันไปตลอดทาง จนลืมสังเกตว่าขวัญฟ้าเริ่มสนิทสนมกับภิรมยา สีโบแอบมาหาเจ้าขวัญฟ้า ขวัญฟ้าไม่ไยดีสีโบ สีโบจึงขู่จะบอกอลิสาว่าขวัญฟ้าเคยได้ตนเป็นเมียมาก่อน ขวัญฟ้าต้องใช้เสน่ห์ปิดปากสีโบไปก่อน ภิรมยาแอบมาหาโยธินที่บ้านพักเจอจดหมายของพระยาสวามิภักดิ์ราชจึงรู้สถานะที่แท้จริงของโยธินว่าเป็นเชลย ภิรมยาโกรธมากจึงถอนหมั้นจากโยธินและไปหาขวัญฟ้าแทน งานเลี้ยงและการท่องเที่ยวจบลง อติศักดิ์กลับไปกรุงเทพฯ พบว่าพระยาสวามิภักดิ์ราชป่วยจึงอนุญาตให้โยธินไปเยี่ยมพ่อที่กรุงเทพฯ ได้ โยธินได้ข่าวภิรมยาแต่งงานกับขวัญฟ้าอย่างใจด้านชา ขวัญฟ้าจำใจแต่งงานกับภิรมยาเพราะทำภิรมยาท้อง ภิรมยาหงุดหงิดที่ขวัญฟ้าเย็นชา พาลหึงอลิสาโยนของขวัญจากอลิสาทิ้งไป ทำให้ขวัญฟ้าโกรธมากแต่เพราะอิทธิพลของรมต. ขวัญฟ้าต้องยอมรับภิรมยามาอยู่เชียงรัฐแม้จะตัดใจจากอลิสาไม่ได้ สีโบแค้นที่ขวัญฟ้าแต่งงานกับภิรมยาจึงบุกไปเชียงรัฐเสนอแผนการลักพาตัวอลิสา โดยขวัญฟ้าต้องยอมรับสีโบกลับเป็นเมียตามเดิม ขวัญฟ้าทำตามแผนสีโบปลอมจดหมายภิรมยาให้อลิสามาพบ ฝ่ายอติศักดิ์รู้สึกสังหรณ์ใจขอร้องให้โยธินกลับไปม่อนผาหลวงดูแลอลิสาแทน แต่โยธินไปไม่ทันการณ์ ขวัญฟ้าจับอลิสาและอานนท์ไปไว้ที่ผาปู่เจ้าแล้ว อลิสาเจ็บใจที่สีโบทรยศแต่ก็พยายามหาทางหนี โดยให้อานนท์แอบติดรถคนของขวัญฟ้าไปที่คุ้มหลวงบอกภิรมยาถึงเรื่องที่เกิดขึ้น อานนท์เสร็จธุระจากภิรมยาแล้วบังเอิญเจอกับโยธินที่ตามมาที่เชียงรัฐ โยธินนัดแนะแผนการหนีกับอานนท์ ขวัญฟ้าพยายามปลุกปล้ำอลิสาแต่ไม่สำเร็จ อานนท์เข้ามาขวางเสียก่อน ตกดึกโยธินแอบเข้าผาปู่เจ้าโดยมีภิรมยาตามมาด้วย ภิรมยาไปหาขวัญฟ้าแต่เจออินทร์วิไลเสียก่อน ทั้งสองตบตีกันจนภิรมยาแท้งลูก ด้วยความโกรธภิรมยาจึงยิงอินทร์วิไลเสียชีวิต โยธินเข้าไปช่วยอลิสาแต่พบขวัญฟ้าขวาง ขวัญฟ้าจะยิงโยธิน อลิสาคว้าปืนมาได้เล็งที่ขวัญฟ้า สีโบถือมีดถลันมาจะแทงอลิสา ขวัญฟ้าเข้าขวางจึงถูกสีโบแทงตาย สีโบเสียใจมากที่พลาดแทงจนขวัญฟ้าตาย จึงใช้มีดเล่มนั้นเองฆ่าตัวตายตาม โยธินพาอลิสากับอานนท์หนีออกมา พวกเชียงรัฐตามมาติด ๆ ทั้งสามจึงต้องไต่ลงผา ลุยน้ำข้ามฝั่งอย่างลำบากลำบนจนเจอพวกอติศักดิ์ โยธินพาอลิสากับอานนท์มาพักบ้านชาวไร่ พวกเชียงรัฐมาค้นบ้าน ทั้งสองต้องหลบไปแอบในคอกวัวยิ่งทำให้สนิทสนมกัน ความรู้สึกเริ่มเปลี่ยนไป จนเดินทางกลับมาถึงม่อนผาหลวงได้อย่างปลอดภัย อติศักดิ์ตัดสินใจฉีกสัญญาเชลยทิ้งเพื่อทดแทนที่โยธินไปช่วยอลิสา โยธินกลับโกรธที่อติศักดิ์กับอลิสาตัดสินใจโดยไม่คิดถาม โยธินพาลกับอลิสาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน โยธินประชดขี่ม้าออกจากม่อนผาหลวงในวันรุ่งขึ้นเลยโดยไม่ร่ำลาใคร ระหว่างทางอลิสาขี่ม้าตามมาทำให้โยธินใจอ่อนลง ทั้งสองบอกความในใจกัน โยธินให้สัญญาว่าจะกลับมาม่อนผาหลวงอีกครั้งในฐานะอื่นที่ไม่ใช่ เชลย อลิสาสัญญาว่าจะรอคอยจนถึงวันนั้น..

สู่ฝันนิรันดร (2551/2008) ตามหาแม่เฟื่อง หลักฐานทางวัตถุคือ เสื้อผ้า นาฬิกา และบัตรเคลือบพลาสติก เป็นสิ่งที่ทำให้เจ้าสัวเจิมศักดิ์ ราชเสนา คหบดีผู้มั่งคั่งวัย 75 ปี ผู้หนึ่ง ต้องตามหาผู้หญิงคนหนึ่งเพื่อส่งกลับไปอดีต ตามบันทึกที่ได้เขียนไว้ตั้งแต่ครั้งสมัยกรุงธนบุรี ซึ่งเป็นคำสั่งของบรรพบุรุษที่ตกทอดกันมา เพราะผู้หญิงคนนี้เป็นต้นตระกูลของราชเสนา ไม่เช่นนั้นก็จะไม่มีตระกูลนี้ ถ้าหาสตรีผู้นั้นไม่เจอ วันหนึ่งช่างภาพสาวที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนในบันทึก มาปรากฏกายต่อหน้าเจ้าสัวเจิมศักดิ์และ พีรพัฒน์ หลานชาย โดยบังเอิญ แต่สิ่งที่ทำให้เจ้าสัวเจิมศักดิ์สนใจ คือชื่อของเธอที่ถูกเรียกว่าเฟื่อง เหมือนในบันทึก เจ้าสัวเจิมศักดิ์หมดสติ ไปต่อหน้าต่อตาพัชร์เฟื่อง ในขณะที่พัชร์เฟื่องก็ตกใจไม่น้อย นี่คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้พัชร์เฟื่องต้องเจอกับเหตุการณ์ประหลาด เธอเริ่มฝันถึงชายโบราณผู้หนึ่ง ที่มาเรียกเธอด้วยเสียงนุ่มๆ ว่า แม่เฟื่อง... กวิน อาจารย์ประจำคณะโบราณคดี เพื่อนสนิทพัชร์เฟื่อง ได้ขอให้พัชร์เฟื่องไปช่วยให้คำแนะนำ เทคนิคการถ่ายภาพให้กับนักศึกษาของเขา ทำให้พีรพัฒน์ที่เป็นลูกศิษย์กวินได้พบกับพัชร์เฟื่องอีกครั้งและเขาก็ตกหลุกรักเธอเข้าอย่างจัง จนกวินรู้สึกไม่พอใจในพฤติกรรมของนักศึกษาคนนี้ และเริ่มขัดแย้งกับลูกศิษย์ของตัวเอง เจ้าสัวเจิมศักดิ์ได้ออกอุบายว่าจ้างให้พัชร์เฟื่องมาถ่ายรูปบ้านเรือนไทยโบราณของเขา เจ้าสัวเจิมศักดิ์เริ่มเข้าแผนการทันที เริ่มจากพาพัชร์เฟื่องไปชมเรือนไทยและนำภาพเขียนบรรพบุรุษให้ดู ภาพที่เธอเห็นคือภาพชายโบราณที่เธอเคยฝันถึง เจ้าสัวเจิมศักดิ์มอบสร้อยพร้อมจี้หินสีดำให้พัชร์เฟื่อง หลังจากที่เธอทำงานให้เสร็จ โดยอ้างว่าตอบแทนที่เธอถ่ายรูปเรือนไทยของเขาออกมาดี พร้อมกับให้เธอพยายามท่องคาถากำกับอย่าได้ขาด บอกว่าสิ่งนี้เป็นเครื่องรางป้องกันอันตราย แต่พีรพัฒน์กลับพยายามขัดขวางไม่ให้เจ้าสัวเจิมศักดิ์พาพัชร์เฟื่องกลับไปยังอดีต เพราะด้วยความรักที่มีต่อพัชร์เฟื่องนั่นเอง แต่วันหนึ่งเฟื่องทำงานอยู่ใกล้ๆ กับวัดระฆัง และกำลังจะกลับบ้านกับกวิน เธอได้ยินเสียงสวดคาถา "โอมพะพะโลกะระทะวารัง" ตลอดเวลา และเข้าใจว่าเป็นเสียงสวดมาจากวัด แต่เมื่อนั่งในรถจะกลับบ้านก็ยังคงได้ยินเสียงสวดอยู่ เสียงดังชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ และเฟื่องก็เผลอสวดคาถาตามจนเป็นเสียงเดียวกันไม่ยอมหยุด ฉับพลันเกิดเสียงเปรี้ยงลงมาที่รถกวิน หลังเหตุการณ์สงบกวินก็ต้องตกใจเมื่อหันมาไม่เจอเฟื่อง ซึ่งไม่รู้หายไปได้อย่างไร ทั้งที่รถยังปิดล็อก กวินร้องหาพัชร์เฟื่องจนสุดเสียง นับเนื่องอดีตกาล ภายในโบสถ์วัดบางหว้าใหญ่สมัยกรุงธนบุรีในปี 2312 พัชร์เฟื่องมาปรากฏกายอยู่ที่นี้ สร้างความตกตะลึงให้กับสังฆราชศรี และทุกคนในโบสถ์ เธอเงยหน้าขึ้นมาและได้พบกับชายโบราณที่เธอแอบหลงรูป หลวงพิพิธราชเสนา นั่นเอง เธอตกใจมากวิ่งหนีออกจากโบสถ์ไป แต่หลวงพิพิธราชเสนาได้กระชากร่างเธอสู่อ้อมแขนของเขา พัชร์เฟื่องกรีดร้องก่อนจะสิ้นสติไป หลวงพิพิธราชเสนาพาเธอมาฝากไว้กับพี่สาวคือ แม่สำลีที่เรือนสวนบางล่างที่อยู่ห่างจากผู้คน พัชร์เฟื่องพยายามเล่าเรื่องว่าเธอมาจากอนาคตให้หลวงพิพิธราชเสนารับรู้ และพยามยามหาทางที่จะไปกลับไปที่วัดบางหว้าใหญ่เพื่อพบกับสังฆราชศรีให้ช่วยพาเธอกลับสู่ปัจจุบัน เฟื่องได้เจอกับ พระยาอนุชิตราชา จางวางกรมพระตำรวจ จางวางผู้นี้ชอบเธอในทันทีเมื่อพบกัน วันหนึ่ง นายจัน หลานชายนิสัยไม่ดีของทองมาก สามีของนางสำลีได้ฉุด สาย บ่าวในเรือนไปเพื่อหวังจะข่มขืน แต่พัชร์เฟื่องแข้ามาช่วยเหลือไว้ได้ทัน และกลับกลายเป็นพัชร์เฟื่องที่เกือบจะพลาดท่าเสียทีให้กับนายจัน แต่หลวงพิพิธราชเสนาเข้ามาช่วยไว้ก่อน เหตุการณ์นี้สร้างรอยแค้นไว้ให้นายจันเป็นอย่างมาก ด้วยความรักและความเป็นห่วงทำให้หลวงพิพิธราชเสนาตัดสินใจที่จะพาพัชร์เฟื่องกับสายมาอยู่ที่เรือนมังคุด เรือนพักของตนที่พระนคร โดยให้สายคอยอยู่รับใช้พัชร์เฟื่อง พุดซ้อน ลูกสาว พระยาราชาเศรษฐี ซึ่งมีใจหมายปองหลวงพิพิธราชเสนาอยู่ไม่น้อย ได้แสดงความเป็นเจ้าของหลวงพิพิธราชเสนาอย่างออกนอกหน้า นางพุดซ้อนวางแผนให้ว่าหลวงพิพิธราชเสนาล่วงเกินตนทำให้ทุกคนเข้าใจผิด จนหลวงพิพิธราชเสนาต้องรับผิดชอบ หลวงพิพิธราชเสนาเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างมากมาย ได้ดื่มเหล้าจนเมามายและเอ่ยปากบอกรักพัชร์เฟื่อง ทางด้านยุคปัจจุบัน กวินและพีรพัฒน์จากไม่ชอบหน้ากัน ก็ได้ร่วมมือกันพยายามค้นหาพยานหลักฐาน ยืนยันว่าพัชร์เฟื่องยังไม่ตาย และค้นหาวิธีพาตัวเธอกลับมาให้ได้ พระยาอนุชิตราชาเทียวมาพาพัชร์เฟื่องบ่อยขึ้น และชวนออกไปเที่ยวข้างนอก สร้างความหึงหวงแก่หลวงพิพิธราชเสนาอย่างมาก จึงได้หลุดปากบอกหมั้นพุดซ้อนต่อหน้าพัชร์เฟื่องเป็นการประชด สร้างความเสียใจให้กับพัชร์เฟื่องเป็นอย่างมาก หลวงพิพิธราชเสนาไม่พอใจบ่าวไพร่ ที่ปล่อยให้พัชร์เฟื่องไปเที่ยวกับพระยาอนุชิตราชาตามลำพัง จึงได้เฆี่ยนตีบ่าวไพร่ พัชร์เฟื่องจึงเข้ารับหวายแทนจนบาดเจ็บ หลวงพิพิธราชเสนาตกใจเป็นอย่างมาก ไม่คิดว่าพัชร์เฟื่องจะทำถึงขนาดนี้และได้พยายามขอโทษ ทายาให้ และเอ่ยปากสารภาพรักกับพัชร์เฟื่อง พุดซ้อนเข้ามาเห็นภาพบาดตาบาดใจ จึงคิดวางแผนชั่วร้ายให้นายจันไปลวงพัชร์เฟื่องออกมาจากเรือนมังคุด เพื่อส่งไปขายให้นายจีนบุ้นเส็ง สายทาสที่จงรักภักดีขอตามมาด้วย สายได้พยายามทุกวิถีทางเพื่อปกป้องนายที่รักจึงพลาดพลั้งโดนนายจันข่มขืนและทำร้ายปางตาย พัชร์เฟื่องถูกนำตัวไปลงเรือสำเภาของนายจีนบุ้นเส็ง แต่หลวงพิพิธราชเสนาและพระยาอนุชิตราชามาช่วยไว้ได้ทัน นายจันถูกจับ สารภาพว่านางพุดซ้อนคือผู้ที่อยู่เบื้องหลัง แต่พุดซ้อนไหวตัวทันจึงได้โยนความผิดให้ เผื่อน บ่าวคนสนิทรับผิดแทน เผื่อนเสียใจกับการกระทำของนายที่รักเป็นอย่างมาก จึงตอกย้ำนางพุดซ้อนได้อย่างเจ็บแสบด้วยคำพูด ก่อนที่จะถูกจับไป พบพานสุขทุกข์ เมื่อจบสิ้นเรื่องร้ายต่างๆ พระยาอนุชิตราชาบอกจะส่งคนมาสู่ขอพัชร์เฟื่อง แต่เธอตัดสินใจเลือกหลวงพิพิธราชเสนาเพราะรักมาตั้งแต่ก่อนที่เธอจะมายังกรุงธนบุรีศรีมหาสมุทรอีกด้วย พัชร์เฟื่องมีลูกคนแรกเป็นเด็กผู้ชายชื่อ กิมจู และกำลังตั้งท้องอ่อนๆ เธอมีความสุขเป็นอย่างมากกับชึวิตที่เป็นอยู่ในตอนนี้ แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อกวินและพีรพัฒน์ทำพิธีสวดคาถาเรียกพัชร์เฟื่องกลับ เมื่อเสียงเรียกแห่งมิติเปิดขึ้นอีก พัชร์เฟื่องเอ่ยปากขานรับไปโดยที่ไม่รู้ตัว ในขณะที่เธอกำลังป้อนข้าวลูกชายที่กำลังอ้าปากรอรับข้าวจากมือแม่ เธอก็ถูกถึงกลับสู่ปัจจุบันในทันที ทั้งๆ ที่ข้าวยังอยู่ในมือ เธอไม่สามารถยอมรับการเปลี่ยนแปลงที่เธอต้องจากสามีอันเป็นที่รัก และลูกกิมจูอย่างกะทันหันแบบนี้ได้ เธอพยายามท่องคาถาให้กลับไป แต่หินศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นมิติเวลานั้นได้แตกกระจายไปแล้ว เจ้าสัวเจิมศักดิ์พาเธอไปยังเรือนมังคุด และได้นำเอาสมุดบันทึกที่หลวงพิพิธเขียนเรื่องราวไว้ หลังจากเธอจากมาในบันทึกนี้ได้บอกด้วยว่าถ้ามีลูกสาวให้ตั้งชื่อว่า แก้วกัลยา พัชร์เฟื่องกอดสมุดบันทึกไว้แนบกับอก เพื่อระลึกถึงสิ่งที่ผ่านมาและพยายามยอมรับความจริงที่โหดร้าย

จอมใจ (2550/2007) เมื่อสมัยเด็กทั้งสามคลุกคลีกับกลิ่นแก้ว ที่เคยเป็นเด็กหญิงตัวอ้วนกลม เด็กสาวสวย มีพรสวรรค์ แต่มีชาติกำเนิดต่ำต้อย เป็นเพียงเด็กก้นครัว หลานสาวกำพร้าของ นางวาด แม่นมผู้ซื่อสัตย์และเจียมตนแห่งสกุลนฤบาล ครอบครัวผู้ดีเก่าที่ภาคภูมิในชาติตระกูลเป็นที่สุด โดยที่ คุณใหญ่ พันตรีภูเบศร์ นฤบาล นายทหารม้ารักษาพระองค์ที่สง่าขรึม อ่อนโยน ใจดี ชอบเสียสละ ลูกชายคนโตของนฤบาล เป็นคนเจ้ายศ เจ้าระเบียบ หัวโบราณและเย็นชา ที่มีลูกชาย 3 คน โดยคุณใหญ่คอยเอาใจคุณกลาง เรือเอกราวิน นฤบาล นายทหารเรือไทยรูปหล่อ เจ้าสำราญ เอาแต่ใจตนเอง ชอบเอาชนะและเจ้าอารมณ์ เป็นศัตรูคู่กัด และ คุณเล็ก ร้อยโทพายัพ นฤบาล นายตำรวจกองปราบที่ไม่เอาเรื่องเอาราวกับใคร มีนิสัยเหมือนเด็ก ๆ ชอบหยอกล้อ แต่เมื่อทั้งสามหนุ่มกลับมาอยู่บ้านหลังจากแยกย้ายไปรับราชการต่างจังหวัด เมื่อจบการศึกษาก็ได้พบว่ากลิ่นแก้วกลายเป็นเด็กสาวสวยมีเสน่ห์ คุณใหญ่หลงรักเธอทันที ขณะที่คุณกลางมีท่าทีเป็นปรปักษ์อย่างเปิดเผย ส่วนคุณเล็กยังให้ความสนิทสนมกันเอง ไม่เปลี่ยนแปลง ติดตามต่อได้ใน จอมใจ