เคหาสน์สีแดง (2554/2011) เมื่อ พลตรีพลแสนเสนีณรงค์ พ่อของ รุจ รับ อัมพา ภรรยาใหม่เข้ามาอยู่ในเคหาสน์สีแดง หัวใจ รุจ เต็มไปด้วยความชิงชังโกรธแค้น จนหนีไปศึกษาต่อต่างประเทศด้านการแพทย์เป็นเวลา 15 ปี กระทั่งพลตรีพลแสนเสนีณรงค์เสียชีวิตอย่างกะทันหัน รุจต้องทิ้งคู่รักแสนสวย เสาวรส กลับมาที่เคหาสน์สีแดง แม่ๆทั้งสาม แม่ละม่อม แม่พร้อม และ แม่พิน ต่างดีใจที่ได้ดูแลคุณหนูของพวกเธออีกครั้ง แต่บุคคลแปลกหน้าผู้หนึ่ง..... อารยา ลูกสาวของอัมพาผู้หญิงที่เขาเกลียดที่สุด กลับเพิ่มความชิงชังที่จะต้องอยู่ร่วมบ้านเดียวกันอีก ภายใต้หน้ากากสุภาพบุรุษของรุจเต็มไปด้วยวาจาถากถาง ทำให้อารยาอึดอัดที่ต้องอยู่ร่วมบ้านกับเขา ถ้าไม่ได้บรรดาแม่ๆทั้งสามให้ความรักความอบอุ่น รวมถึงเพื่อนบ้านแสนดีอย่างบ้านพนาเวส ทั้ง คุณนายพนาเวส วัฒนา และ ชาลี ที่คอยดูแลเอาใจใส่ โดยเฉพาะชาลีที่รักและเทิดทูน อารยายิ่งกว่าใคร รุจทุ่มเทชีวิตให้งาน ไม่สนใจแม้กระทั่งสมบัติหรือ เสาวรส ในวงสังคม เสาวรสได้พบเพื่อนชายมากหน้าหลายตา คนหนึ่งคือ ภาคินัย ที่รูปร่างหน้าตาคมเข้ม และมีทรัพย์สมบัติมากมายที่ไร่รวงผึ้ง แต่ ภคินี น้องสาวภาคินัย รังเกียจเสาวรสเพราะกลัวจะมาหลอกพี่ชายคนซื่อ เสาวรสไม่เคยรับรู้ความทุกข์ใจของรุจที่ต้องอยู่ร่วมบ้านกับอารยา กระทั่ง ขุนประจญคดี ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับจดหมายฉบับสุดท้ายที่บิดาต้องการให้รุจแต่งงานกับอารยา รุจปฏิเสธเด็ดขาด ความเกลียดที่ครอบงำจิตใจ ทำให้รุจเฝ้าเยาะหยันอารยา โดยมี ยายจ้วน คนเก่าคนแก่คอยเติมเชื้อไฟความรังเกียจให้แก่รุจ วันหนึ่งรุจรักษานาย ชาญ คนไข้หัวขโมย สุดท้ายชาญไม่รอด นายชิด พ่อชาญโกรธแค้น กลางดึกคืนหนึ่ง ชิดบุกเข้ามาจะฆ่ารุจ และประกาศตัวว่าเป็นผัวเก่าของอัมพา แม่เลี้ยงของรุจ อารยาตื่นขึ้นมารับรู้ถึงเรื่องราวของแม่ และต้องเจอกับวาจาอันโหดร้ายของรุจกระหน่ำซ้ำเติม อารยาตกใจจนสลบไป นายแพทย์รุจ รุจิโรจน์ โอบร่างสาวน้อยไว้ในอ้อมแขนกอด เพราะจรรยาแพทย์ หรือเพราะความรู้สึกบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในใจทำให้เขาขอให้อารยาแต่งงาน อารยางุนงง ไม่เข้าใจ จึงหนีออกจากเคหาสน์สีแดงในวันรุ่งขึ้น เธอยอมไปผจญชะตาชีวิตข้างนอกดีกว่าต้องทนอับอายขายหน้าจากคนใจแข็งเป็นหินอย่างรุจ อารยาป่วยและได้ ฉลวย พยาบาลที่แอบหลงรักหมอรุจคอยช่วยเหลือ ทั้งสองคุยกันถูกคอ แต่ไม่เคยถามเรื่องส่วนตัวกันเลย ระหว่างนั้นอารยาติดต่อชาลี เพื่อให้ชาลีช่วยหางานให้ แต่เพราะยังเป็นนักเรียนทหารอยู่ ชาลีจึงทำได้แค่ให้ไปทำงานกับเพื่อนที่ตนรู้จักเท่านั้น เสาวรสเห็นรุจเฝ้าแต่ห่วงหาถึงอารยา เธอไม่ปล่อยโอกาสให้เขาว้าเหว่ ตัดสินใจสลัดรัก ภาคินัย มาดหมายหวังเป็นนายหญิงแห่งเคหาสน์สีแดงให้ได้ รุจได้ข่าวอารยาจาก กิจจา เพื่อนนายแพทย์และฉลวย เขารีบรุดไปโรงพยาบาล แต่ นารี พยาบาลสาวรายงานว่าอารยาออกจากโรงพยาบาลไปแล้ว เพื่อนของชาลีที่อยู่เมืองเหนือคือภาคินัย อารยามาทำงานดูแล ภคินี ที่ประสบอุบัติเหตุเป็นอัมพาต ทุกคนที่ไร่รวงผึ้งชอบอารยา โดยเฉพาะภาคินัยที่ถูกเสาวรสตัดเยื่อใย เขาหลงรักอารยาเพราะรอยยิ้มแจ่มใส และจริงใจของเธอ จนกระทั่งเสาวรส และพ่อ พระศัลยแพทย์พิสุทธิ์ มาที่ไร่รวงผึ้ง ทันทีที่เสาวรสได้พบอารยา แผนอันแยบยลก็เริ่มขึ้น เสาวรสแนะนำภาคินัยว่าให้หมอรุจมารักษาภคินี เมื่อเดินทางมาถึงไร่รวงผึ้ง รุจพบภาพบาดใจคือความสนิทสนมของภาคินัยและอารยา ทำให้เขาเดือดดาลอารมณ์ขึ้นอีกรอบ หลังจากเฝ้าเป็นห่วงและค้นหาอารยามาตลอด เมื่ออยู่ด้วยกันตามลำพัง รุจบังคับให้อารยากลับเคหาสน์สีแดง และแต่งงานกับเขา แต่ไม่ใช่เพราะความรัก เป็นเพียงความสงสารอารยาที่เป็นไทแก่ตัว ปฏิเสธหนักแน่นว่าเธอไม่มีทางกลับไปขมขื่นเหมือนก่อน ภาคินัยอยากแต่งงานกับอารยา เขาจึงไปขอเธอจากหมอรุจในฐานะผู้ปกครอง เสาวรสยิ่งดำดิ่งในความผิดหวัง ชายสองคนที่ควรจะง้องอนขอความรักจากเธอ กลับไปสนใจอารยา ความแค้นของเสาวรสนั้นรุนแรงดุจไฟไหม้ป่า เธอต้องการให้ภาคินัยหายไปจากโลก ภาคินัยถูกดักยิงบาดเจ็บสาหัส อารยาต้องไปตามพระศัลยแพทย์มาช่วย แต่เสาวรสห้ามพ่อไม่ให้ไปรักษาภาคินัยเด็ดขาด อารยาวิ่งไปหา ประพัฒน์แต่แพทย์หนุ่มประจำหมู่บ้านก็ล้มป่วยอยู่ ชาวบ้านบอกว่ายังมีหมออีกคน เมื่ออารยาดั้นด้นไปพบ กลับกลายเป็นหมอรุจ รุจต้องพบอารยาอีกครั้งในสถานการณ์ที่อยู่บนเส้นด้ายแห่งชีวิตของ ภาคินัย และความแค้นที่เพิ่มทบทวีคูณของ เสาวรส ที่มีต่ออารยา ใครกันจะได้รักคืน และเป็นเจ้าของเคหาสน์แห่งรัก ...ติดตามชมได้ในละครซ่อนรักเร้น ... เคหาสน์สีแดง

เรื่องย่อ : เพลงผ้าฟ้าล้อมดาว (2547/2004) มรดกที่สำคัญในวันนี้ อาจเป็นเพียงแค่วิถีชีวิตของวันวาน พิชาน ทายาทเศรษฐีโรงงานทอผ้าเดินคิดขณะชื่นชมปราสาทเมืองต่ำ โบราณสถานศิลปะขอมร่วมพันปี เขากำลังจะถ่ายภาพช่องประตูหินที่แสงแดดตกสะท้อน แต่ต้องหยุดชะงักเพราะมีหญิงสาวสวยในชุดผ้าทอแปลกตาเดินผ่าน พิชานเดินตามไป และแอบถ่ายรูปหญิงสาวงามนั้นไว้ก่อนจะเดินทางกลับสู่กรุงเทพมหานคร ในงานประกวดสิ่งทอ สินฝ้าย และ ไหมแก้ว ขึ้นไปรับรางวัล ชไมมาน มารดาของพิชานยืนดูด้วยสายตาเคียดแค้น แต่พิชานกลับดีใจที่ได้เห็นหญิงสาวอีกครั้ง ชไมมานขอซื้อผ้าที่ชนะประกวดจากไหมแก้วด้วยเงินมหาศาล ไหมแก้วไม่ขายและพูดจาเสียดสีจนชไมมานออกอุบายให้ลูกน้องคือ กำพล และ เฉิดฉาย หาวิธีที่จะซื้อกิจการโรงทอเพลงผ้ามาครอบครอง พิชานมีความคิดที่จะเรียนรู้วิถีชีวิตและที่มาของผ้าผืนสวย แต่เป็นหนทางที่แตกต่างจากชไมมาน พิชานขอเข้ามาอู่ในเพลงผ้า ขอเรียนพิณเปี๊ยะกับสินฝ้าย และหัดยอมผ้า โดยมี โซะนอน ลูกน้องสินฝ้ายเป็นพี่เลี้ยง ในขณะที่ องอาจ ผู้เข้าออกในโรงทอเพลงผ้าได้อย่งาเปิดเผยในฐานะผู้จับจองหัวใจไหมแก้ว คนงานในโรงทอแบ่งฝ่ายสนับสนุนทั้งพิชานและองอาจ สินฝ้ายมีงานอดิเรกคือ การเล่นพิณอีสานและพิณเปี๊ยะให้ไหมแก้วฟังยามที่จะคิดลายผ้าหรือทอผ้าเป็นการถ่ายทอดมาตั้งแต่รุ่นปู ย่า จนมาถึงพ่อแม่ได้เสียชีวิตไปแล้ว ลายผ้าต่าง ๆ สวยงามวิจิตรไม่มีใครสามารถเลียนแบบ พิชานเริ่มเข้าใจ เพลงผ้า มากขึ้น พอๆ กับที่เข้าใจหัวใจตนเอง

แม้เลือกเกิดได้ (2544/2001) ใบพร เด็กสาวไร้เดียงสาถูกหลอกให้มาขายซ่อง วันหนึ่งซ่องถูกบุกทำลาย ใบพรหนีออกมากับสายพิณและ ต้อย ต้อยตัดสินใจกลับบ้าน ใบพรกับสายพิณมุ่งหน้าไปทางใต้ และทั้งคู่ได้เข้าทำงานที่ซ่อง “บ้านเสน่ห์จันทร์” ของ ละม่อม ซึ่งต่างจากซ่อง “บ้านพิศ” ของนางพิศที่มีสุวรรณ สามีแมงดาของนางพิศ ชอบใช้ความรุนแรงทำร้ายทารุณ ต้อยต้องกลับมาทำอาชีพโสเภณีอีกครั้ง แต่ละม่อมไม่ยอมรับต้อย ต้อยจึงต้องไปทำงานบ้านพิศ ความขัดแย้งสองซ่องเด่นชัดเมื่อใบพรกับสายพิณบุกไปชิงตัวต้อยขณะที่กำลังถูกสุวรรณทำร้ายร่างกาย สุวรรณแก้แค้นด้วยการรุมทำร้าย จันทร์ เพื่อนโสเภณีที่กำลังจะไถ่ตัวออกไปก่อนแต่งงานเพียงคืนเดียวจนตาย แต่สุวรรณรอดจากการจับกุมด้วยการช่วยจากจ่าพายับ ตำรวจชั่วที่เคยมีความสัมพันธ์กับละม่อมจนมีลูกสาวคนหนึ่งแต่ไม่มีใครรู้ สิงห์ ชิต และฝ้าย ขนของให้ตง พ่อค้าหนีภาษี สิงห์เคยติดคุก แต่ลึก ๆ แล้วเป็นคนมีจิตใจอ่อนโยน สิงห์ได้พบใบพรแล้วสงสาร สิงห์ยอมจ่ายเงินค่าชั่วโมงโดยไม่มีอะไรกัน ใบพรทึ่งในตัวสิงห์จนความสัมพันธ์แนบแน่นเกิดเป็นความรัก ละม่อมรับนงเยาว์ เข้ามาทำงาน นงเยาว์มีเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกันคือจันทร์ฟอง ซึ่งถูกขายมาที่บ้านพิศ จันทร์ฟองไม่ยอมขายตัวจึงถูกทารุนและติดยาจนโทรม นงเยาว์แย่งแขกและมีปัญหากับทุกคนเพราะความขี้อิจฉา ใบพรท้อง สิงห์ขอรับใบพรออกมาจากบ้านเสน่ห์จันทร์ สิงห์ชวนชิตและฝ้ายเปลี่ยนไปขนของถูกกฎหมายกับไต๋ก๋ง ตงกลั่นแกล้งจนสิงห์วางแผนชิงเรือคืนกลับมาได้สำเร็จ สายพิณร่างกายทรุดโทรมเอาแต่กินเหล้าจนถูกไล่ออกจากบ้าน สายพิณไปหาใบพรในสภาพเมามาย สิงห์จึงไม่พอใจห้ามใบพรยุ่งกับคนในบ้านเสน่ห์จันทร์อีก ใบพรแอบน้อยใจและรู้สึกว่าลึก ๆ ตนเป็นที่รังเกียจของสิงห์ สายพิณตัดสินใจบวชชี ต้อยก็เลิกขายตัวมาอาศัยอยู่กับใบพรเพื่อหาทางทำมาหากิน ฝ้ายชอบต้อย ต่อมาศรี เพื่อนใบพรที่มีอาการทางจิตชอบความรุนแรงคลุ้มคลั่งจนต้องนำส่งโรงพยาบาล ใบพรหาทางช่วยจนทะเลาะกับสิงห์รุนแรง ใบพรหนีหายไปพร้อมลูกและต้อย ที่บ้านเสน่ห์จันทร์เกิดเรื่องใหญ่เมื่อละม่อมจับได้ว่าพริ้งยักยอกเงินและมีสัมพันธ์ลับกับสุวรรณ ละม่อมไล่พริ้งออกจากบ้าน พริ้งวางยาพิษละม่อมจนตาย พยับโกรธมากประกาศเตรียมกวาดล้างซ่อง แต่สุวรรณกับพริ้งวางแผนขโมยเงินพิศแล้วเผาซ่องทั้งสองจนจันทร์ฟองตายในกองไฟ สิงห์ ชิต และฝ้าย ถูกตงตามล่า ทั้งสามหนีหัวซุกหัวซุน ชิตเห็นความดีของใบพรที่คอยดูแลตนอย่างดีก็เกิดความละอาย สิงห์กับฝ้ายตัดสินใจไปเคลียร์กับตง แต่ตงไม่ยอม ฝ้ายแก้แค้นให้เพื่อนด้วยการเสียสละชีวิต ซ่องถูกปิดถาวร ใบพรกับสิงห์ชักนำให้ต้อยและศรีเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยการทำมาหากินสุจริต

เรื่องย่อ : สัญญาเมื่อสายัณห์ (2546/2003) ไร่องุ่นของ อิสระ และ เมฆา แม้จะอยู่ติดกันแต่ทั้งคู่ต่างถือว่าอีกคนเป็นศัตรูและต้องทำทุกอย่างเพื่อ ที่จะชนะให้ได้ พุดน้ำบุษย์ ลูกสาวของเมฆาเพิ่งจบฟู้ดไซน์มามาด ๆ เดินสำรวจไร่แต่เกิดหลงไปติดฝนอยู่ในกระท่อมร้าง จนกระทั่ง สีกลัก คนงานในไร่อิสระมาพบ และพากลับบ้านจนคุณพุดประทับใจคิดว่าสีกลักเป็นลูกชายเมฆา สีกลักเป็นลูกสีพร ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อ เขามักมีเรื่องกับ สุบรรเจิด ลูกชายอิสระที่ไม่ชอบหน้าเขาที่หล่อกว่าและมีสาว ๆ มาทอดสะพานให้เยอะแยะ จึงคอยแกล้ง สีกลักไปเรียนคอร์สของกรมส่งเสริมการเกษตร อาจารย์มณียา แอบชอบสีกลักและคอยให้ท่า สีกลักมีเรื่องกับ สุบรรเจิดจนต้องพาแม่ออกจากไร่ สุบรรเจิดพบกับคุณพุดก็ตกหลุมรักทันที่ แต่ก็ต้องใจหายวาบเมื่อรู้ว่าเป็นลูกเมฆา อิสระมาตามสีกลักกลับไป เพราะสุบรรเจิดคุมคนงานไม่ได้ทำให้สุบรรเจิดยิ่งเกลียดสีกลัก คุณพุดขับรถตามหาสีกลัก เห็นกำลังขี่ม้าสำรวจไร่ ทั้งคู่ได้พูดคุยกันและต่างแอบประทับใจกันและกัน สุบรรเจิดขับรถตามคุณพุดขับหนีจนเกิดอุบัติเหตุ แต่ก็ได้รู้ความจริงว่าสีกลักเป็นแค่คนงาน คุณพุดพยายามมาหาสีกลักแต่ถูกสุบรรเจิดขัดขวาง แต่ก็ได้พบกันคุณพุดบอกเรื่อพ่อบังคับให้ไปเรียนนอก สีกลักถามว่าไปนานมั๊ยเพราะเมื่อพุดน้ำบุษย์กลับมาเขาคงเรียนสูงขึ้น คุณพุดบอกว่าเรียนสูงต่ำไม่สำคัญ สองคนสบตาด้วยความเข้าใจในความรักและสัญญาว่าจะรอกัน สุบรรเจิดกับสีกลักทะเลาะกันใหญ่โตลามปาม จนอิสระทนไม่ได้ประกาศไปว่าสีกลักคือลูกเขาอีกคน สุบรรเจิดยอมรับไม่ได้จึงเผ่ากระท่อมสีกลัก สีพรติดอยู่ในบ้านคุณพุดเข้าไปช่วย สุบรรเจิดเห็นก็เข้าไปช่วยบ้าง แต่เกือบถูกไปคลอก แต่สีพรช่วยไว้ได้ หลังเหตุการณ์ไม่มีใครเห็นสองแม่ลูกอีกเลย สีกลักซื้อไร่รกร้างมา ปรับปรุง และดูแลสีพรที่ตอนนี้ตาบอด คุณพุดยังเฝ้ารอสีกลักด้วยความหวังที่แห้งแล้งลงไปทุกที สุบรรเจิดยังตามทำดีแต่คุณพุดไม่สนใจ เมฆาที่ตอนนี้ไร่เริ่มตกต่ำ ดวงใจเมียเก็บเมฆาจึงยุให้ยกคุณพุดให้สุบรรเจิดเพื่อจะได้กำจัดคุณพุด พุดน้ำบุษย์จำใจแต่งกับสุบรรเจิดแต่ขอเพียงในนาม ก่อนวันแต่งคุณพุดได้พบสีกลัก และบอกเหตุผลที่ต้องแต่งกับสุบรรเจิด คุณพุดขอให้สีกลักรอเธอ ขอเวลาให้เธอสะสางปัญหา คืนวันแต่งสุบรรเจิดขืนใจสีกลักเข้ามาช่วย สุบรรเจิดระเบิดอารมณ์ว่าสีกลักแย่งทุกอย่างไปทั้งพ่อและคนรัก คุณพัด พัฒนาไร่โดยมีสีกลักคอยช่วย มณียาสืบจนรู้ที่อยู่สีกลักและพยายามตื้อแต่ถูก แหวน สาวชาวไร่ที่แอบชอบสีกลักขวาง พุดน้ำบุษย์มองอย่างเงียบ ๆ อดหวั่นไหวไม่ได้ว่าสีกลักอาจจะชอบคนใดคนหนึ่ง ในที่สุดไร่เมฆาก็พลิกฟื้นกลับมามีรายๆ ได้ ดวงใจเมื่อไม่เห็นทางชนะคุณพุดได้จึงทิ้งเมฆาไป คุณพุดจะขอหย่าจากสุบรรเจิดแต่เมฆาไม่ยอม คุณพุดเสียใจที่พ่อเห็นเธอเป็นเพียงหมากตัวหนึ่ง สุบรรเจิดแค้นที่ความดีของตัวเอาชนะใจคุณพุดไม่ได้ จึงออกตามล่าตัวสีกลักเอามาขังไว้เพื่อฆ่า อิสระตามมาและเอาตัวบังกระสุนจากสุบรรเจิด ที่รพ. อิสระขอร้องไม่ให้สีกลักเอาเรื่อง และบอกว่าสุบรรเจิดเป็นลูกสีพร สุบรรเจิดรับไม่ได้และพูดจาดูถูกสีพร สีกลักจึงชกด้วยความโมโห สุบรรเจิดขับรถหนีออกจากงานศพจนเกิดอุบัติเหตุ สุบรรเจิดตาบอดและขาพิการ สีกลักมาดูแลอย่างดี สุบรรเจิดคิดได้จึงยอมปล่อยคุณพุด ต่อมาสุบรรเจิดกลับมามองเห็นแต่ยังกะเพลก ที่งานประกวดไร่องุ่น สีกลักแต่งงานกับคุณพุด เมฆาก็ได้คนดามอกคืออาจารย์มณียาและสุบรรเจิดก็ได้พบสาวที่ตรงสเปคในงานนี้ เอง

เรื่องย่อ : สายน้ำสามชีวิต (2549/2006) สุกรม พลทหารเรือที่ใฝ่ฝันอยากเป็นฝีพายเรือราชพิธี มีเพื่อนรักคือ อาเต็ง พ่อค้าขายไอติม อาเต็งต้องสูญเสียพ่อจากการปิดตลาดปล้น สุกรมจึงพาอาเต็งเข้ากรุงเทพฯ มาพายเรือขายโอเลี้ยง จนสุกรมได้เจอกับ แก้วประยงค์ ลูกสาวคหบดีที่เป็นดั่งน้ำทิพย์กลางดวงใจ แต่พ่อและแม่จับแก้วประยงค์คลุมถุงชน สุกรมมีโอกาสช่วยแก้วประยงค์หนีเพราะแก้วประยงค์เข้าใจผิดว่าสุกรมคืออาเต็งที่นัดให้พายเรือมารับ ทั้งหมดหนีไปบ้าน แต้ว แฟนอาเต็งแม่ค้าขายปลาช่อน ที่นั่นแก้วประยงค์ได้มีโอกาสซึมซับความงดงามของชีวิตท้องทุ่งก่อนจะกลับมาถูกกักขังอีกครั้ง สุกรมถูกพ่อของแก้วประยงค์สั่งให้คนมาทำร้ายจนแขนหักไม่สามารถลงเรือเป็นฝีพายได้ ไม่เพียงสุกรมที่สูญเสียความฝันแต่พ่อของเขาก็ผิดหวังจนตรอมใจตาย สุกรมทิ้งความหลังและมุมานะทำงานจนร่ำรวยไปขอแต่งงานกับแก้วประยงค์ได้ แต่อาเต็งกลับไม่เห็นด้วยกับวิธีการทำธุรกิจของเพื่อน สุกรมกับอาเต็งผิดใจกันอย่างหนัก อาเต็งและแต้วขอแยกตัวไปขายข้าวที่ริมน้ำโขง สุกรมคลุ้มคลั่งที่เพื่อนรักไม่เข้าใจจึงเผาเรือ แก้วประยงค์ฝ่ากองไฟเข้าไปหยิบพายจนเกือบแท้งลูก สุกรมหันหลังให้สายน้ำแห่งอดีตและเริ่มต้นใหม่ในฐานะพ่อค้าที่ร่ำรวย เวลาผ่านไป 20 ปีเส้นทางของแม่น้ำสามสายก็มาบรรจบกันเมื่อ เจ้าพระยา ลูกชายของสุกรมและ โขงเข้ม ลูกชายของอาเต็ง เป็นนักศึกษร่วมมหาวิทยาลัยเดียวกัน และเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับ สาละวิน ชายหนุ่มทั้ง 3 มีแม่น้ำสายเล็กๆ คือ น้ำอิง ที่เป็นศูนย์กลางจิตใจของกลุ่มเพื่อน

เรื่องย่อ : แคนลำโขง (2549/2006) เวียงแก้ว เจ้าหญิงลาว วัย 6 ขวบ หนีการตามล่าของคณะปฏิวัติ ข้ามลำน้ำโขงมาพร้อมกับแม่ เจ้าหญิงเวียงคำ และลุง เจ้าชายภูเมือง อยู่ใจกลางป่าลึกฝั่งไทย เจ้าชายภูเมืองตัดสินใจย้อนข้ามลำน้ำโขงเพื่อไปเอาสมบัติเก่ามาเป็นทุนรอน เพื่อการตั้งถิ่นฐานในเมืองไทย ก่อนไปได้กำชับให้เจ้าหญิงเวียงคำและเจ้าหญิงเวียงแก้วหลบซ่อนตัวอย่าง มิดชิดในป่า จนกว่าจะได้ยินเสียงแคนเป็นเหมือนสัญญาณนัดหมายให้ออกมาพบ กัน ขณะที่ซ่อนตัวอยู่ในป่าเจ้าหญิงเวียงคำต้องออกไปหาเผือกมันเป็นอาหารให้ตัว เองและลูกจนโดนงูฉกตาย ปล่อยให้เวียงแก้วลูกสาววัย 6 ขวบนั่งร้องไห้ทำอะไรไม่ถูก และในเวลาเดียวกันนั้นกลุ่มกบฏก็ตามมาถึง จนเธอต้องวิ่งหนีล้มลุกคลุกคลานเข้าป่าลึกไปเพื่อหลบซ่อนตัวตามลำพัง หวาดกลัวตัวสั่น จนในที่สุดเด็กชาย อานนท์ ลูกชายของ พ่อเสือ กับแม่ดาวเรือง ชาวบ้านหาของป่ามาพบและอุ้มเธอกลับไปที่บ้าน ด้วยความสงสารพ่อเสือและแม่ดาวเรืองจึงเลี้ยงเด็กหญิงไว้เหมือนลูกอีกคนใน ชื่อ แก้ว เจ้าชายภูเมืองยังไม่ทันได้สมบัติอย่างตั้งใจกลับพบกับ กลุ่มก่อการปฏิวัติ จึงข้ามฝั่งลำโขงมาเพื่อตั้งใจพาเจ้าหญิงเวียงคำและเวียงแก้วหนีการตามล่า เขาพยายามเป่าแคนตามสัญญาน้องสาวและหลานแต่ก็ไม่พบกับทั้งคู่ จนในที่สุดได้พบเห็นศพของเจ้าหญิงเวียงคำ เจ้าชายภูเมืองซบหน้าร้องไห้กับการตายของน้องสาว แต่เขายังคงมีหน้าที่และความหวังที่จะต้องตามหาตัวเจ้าหญิงเวียงแก้วหลานสาว ให้พบ 16 ปี ผ่านไปเด็กชายอานนท์ผู้ที่เคยช่วยชีวิตเจ้าหญิงเวียงแก้ว เติบโตเป็นผู้นำนักต่อสู้เพื่อสิทธิของคนจนด้วยเสียงเพลงและบทกวี แม้ว่าแก้วจะชื่นชมอุดมการณ์ของอานนท์มากแต่ก็แอบเป็นห่วงทุก ครั้งที่อานนท์ต้องไปต่อสู้กับผู้มีอิทธิพล ขณะที่อานนท์เองก็รักแก้วเหมือนน้องสาวแท้ๆ ทุกเย็นที่เพิงเก่าๆ ริมน้ำ อานนท์จะสอนให้แก้วเป่าโหวดเครื่องดนตรีอีสาน จนในที่สุดแก้วสามารถเป่าได้อย่างไพเราะ และสามารถแต่งเป็นทำนองเพลง หนึ่ง ที่อานนท์ชอบมากและสัญญากับแก้วว่าสักวันจะร่วมกันแต่งเนื้อร้อง อานนท์เข้าป่าไปร่วมกับกลุ่มนักศึกษา และไม่มีโอกาสได้กลับมาอีกเพราะถูกยิงที่ราวป่า สมบัติชิ้นสุดท้ายที่ถูกส่งกลับมายังครอบครัวคือกระดาษแต่งเพลงที่เลอะคราบ เลือดของอานนท์ เป็นเนื้อเพลงหนึ่งท่อนซึ่งแต่งให้แก้วตามที่สัญญาไว้ แก้วจำต้องเข้าวงดนตรีของ พรชัย เพื่อนพ่อเสือที่มีนักร้องดังคือ ขวัญชัย เพราะต้องการปลดหนี้ และได้ทำงานกับ ปิ่นรัก คนดูแลเสื้อผ้า แก้วรู้สึกหมั่นไส้ขวัญชัยนักร้องของวงที่มีแม่ยกเศรษฐินีอย่าง แจ่มศรี และนงนารถ คอยเอาอกเอาใจ ปิ่นรักเองก็ไม่ชอบสองแม่ลูกนี้เช่นกัน เพราะตนเองนั้นก็แอบชอบขวัญชัยอยู่ พรศักดิ์ ลูกพรชัยหัวหน้าวงชอบแก้วทันทีที่ได้พบ จนขวัญต้องหลบทางให้เพื่อน นงนารถโกรธขวัญที่ไปสนใจแก้วจึงยุให้แจ่มศรีเลิกสนับสนุนเงินกับวงดนตรี พรศักดิ์รู้เรื่องจากพ่อก็หาทางช่วยคณะ แต่กลับยิ่งทำให้นงนารถโกรธและมาลงที่แก้ว แต่แก้วตอบโต้กลับโดยมี ปิ่นรักเป็นลูกคู่ ครั้งหนึ่งนงนารถพาลูกน้องมาแกล้งแก้ว ขวัญซึ่งกำลังร้องเพลงกระโดดลงจากเวทีมาปกป้อง นงนารถโกรธจัดแต่คนที่อึ้งกว่าคือปิ่นรักที่ไม่รู้เลยว่าขวัญมีใจให้แก้วมา ตลอด เจ้าชายภูเมืองบัดนี้เปลี่ยนชื่อเป็น คำเมือง มาอาศัยอยู่ริมโขง อำเภอโขงเจียม โดยมี เรียมน้อย ข้าเก่าคอยอยู่ดูแล ทั้งสองเปิดร้านขายของที่ระลึกทำจาก ไม้ไผ่ โดยมีแคนเป็นของที่ระลึกที่ขึ้นชื่อที่สุด วันไหนที่คิดถึงน้องสาวกับหลานคำเมืองจะไปนั่งเป่าแคนอยู่ริมโขง คำเมืองเป่าแคนได้เพราะจับใจจนเป็นที่ร่ำลือ เฮียอ๋า เจ้าพ่อสถานีวิทยุลูกทุ่ง F.M จับมาหลอกเซ็นสัญญาซื้อเพลงแบบเอาเปรียบ ข่าวเรื่องคำเมืองถูกข่มเหงเป็นข่าวเล็กๆ ในวงการเพลงลูกทุ่ง ภายหลังแก้วได้ข่าวและรู้สึกโกรธแค้นนายทุนเพิ่มไปอีก แต่ก็ไม่ได้เฉลียวใจว่าเขาคือลุงของเธอนั่นเอง ระหว่างออกเดินสายแถวๆ โขงเจียม แก้วได้นั่งเรือเที่ยวและได้ยินคำเมืองเป่าเพลงที่แสนคุ้นหู แก้วเป่าโหวดเป็นทำนองเดียวกันกลับไป และพยายามหาที่มาของเสียงแคน แต่หาไม่เจอ พรศักดิ์ได้ยินทำนองเพลงจากแก้วก็ถูกใจจึงยุให้แก้วแต่งเนื้อเพลง แคนลำโขง ต่อจากที่อานนท์แต่งไว้จนเสร็จ โดยตั้งใจให้ขวัญเป็นคนร้อง วันหนึ่งขณะที่ขวัญกำลังจะขึ้นร้องเพลงก็เกิดอาการเสียงหายอย่างกะทันหัน พรศักดิ์จำเป็นต้องขึ้นร้องแทน และร้องได้ดีจนเป็นที่ถูกใจแม่ยก เพลงแคนลำโขงกลายเป็นเพลงดังจนแจ่มศรีมองเห็นโอกาสทุ่มทุนผลิตอัลบั้ม โดยแก้วยอมขายลิขสิทธิ์ให้เพื่อเอาเงินกลับไปใช้หนี้ให้พ่อแม่บุญธรรม พรศักดิ์กลายเป็นนักร้องดังแทนที่ขวัญ ในขณะที่แก้วเริ่มมีชื่อเสียงในฐานะนักแต่งเพลงหญิง พรศักดิ์เริ่มเปลี่ยนไปด้วยความหลงระเริงในชื่อเสียง ขวัญเฝ้าดูความสำเร็จของเพื่อนรักอย่างชื่นชมและเจียมตัว ช่วยงานในวงทุกอย่างเท่าที่จะช่วยได้ ในขณะที่ปิ่นรักและนงนารถก็เปลี่ยนไปชอบพรศักดิ์แทน เฮียอ๋าได้ยินทำนองเพลงแคนลำโขงตรงกับทำนองเพลงที่เคยซื้อมาจากคำเมือง จึงฟ้องแจ่มศรีทุกคนในวงร่วมกันต่อสู้เพื่อแก้ว เพราะมั่นใจว่าเธอ แต่งเพลงนั้นขึ้นมาเอง แต่ในที่สุดต้องพ่ายแพ้ต่อหลักฐานของเฮียอ๋าจนพรชัยต้องยุบวงดนตรี ทุกคนโกรธแก้วเพราะเข้าใจว่าเธอโกหก มีเพียงขวัญเท่านั้นที่เชื่อและคอยให้กำลังใจ ขวัญแอบไปสืบเรื่องที่มาของเพลงแคนลำโขง และในที่สุดได้พาแก้วออกเดินทางไปจนได้พบคำเมือง สองลุงหลานร้องไห้กอดกัน แก้วบอกว่าเสียงเพลงแคนลำโขง ที่แสนไพเราะได้นำพาให้เธอได้กลับมาพบครอบครัวอีกครั้ง แก้วซาบซึ้งในความรักและน้ำใจที่ขวัญมีให้เธอในยามยาก คำเมืองและแก้วร่วมกันต่อสู้กับเฮียอ๋าเพื่อลิขสิทธิ์เพลงแคนลำโขงจนชนะ ทุกคนกลับมาขอโทษที่เข้าใจแก้วผิดและขอให้แก้วและขวัญกลับไปร่วมงานอีก แต่ทั้งสองเลือกที่จะไปใช้ชีวิตอยู่ที่ริมน้ำโขงและร่วมอนุรักษ์ให้เสียงแคน ได้อยู่คู่กับลำน้ำโขงเช่นเดียวกับความรักของขวัญและแก้วตลอดไป

เหนือทรายใต้ฟ้า (2548/2005) คง ชนะ และ คงคิด สองพี่น้องทายาทไร่ชาที่เกิดมาแตกต่างกัน คงชนะร่างกายแข็งแรง เป็นโค้ชวอลเลย์บอลชายหาด ในขณะที่คงคิดเป็นหอบ สู้แดดไม่ไหว ปู่กันทร ต้องการยกตำแหน่งประมุขไร่ชาให้คงชนะ แต่คงชนะปฏิเสธเพราะยืนยันในความฝันที่จะสร้างนักกีฬาให้เป็นแชมป์ วอลเลย์บอลชายหาดระดับนานาชาติให้ได้ ลุงอาคม เสนอตัวเป็นประมุขแทน แต่กันทรกลัวอนาคตไร่ชาต้องล่มสลาย เพราะอาคมคิดการพนัน จึงบังคับให้คงชนะเลิกเป็นโค้ชทันที ความขัดแย้งรุนแรงขึ้นจนในที่สุดก็เกิดโศกนาฏกรรมสังหารหมู่ขึ้นที่ไร่ชา

เพลิงพายุ (2548/2005) ดร.ปาริฉัตร สาวนักเรียนนอกที่กลับมาพร้อมความสูงส่งเพียบพร้อม ไม่มีใครรู้ว่าเบื้องหลังของความสง่างามในวันนี้ของเธอมาจากความคั่งแค้นในใจที่ชายคนรักกระทำไว้ ในวันที่เธอยังอ่อนต่อโลก ตฤณ หนุ่มรักสำราญที่มี พิมพ์ผกา เป็นภรรยาอยู่แล้ว ใช้เสน่ห์มัดใจพนักงานสาวอย่างปาริฉัตรให้หลงรัก เมื่อพิมพ์ผการู้ระแคะระคายก็ตามมาอาละวาด จนปาริแตรต้องลาออกหนีอาย ปาริฉัตรกล้ำกลืนรับสภาพเมียเก็บ เพราะสายใยเล็กๆ ที่กำลังก่อกำเนิด แต่ตฤณกลับไม่เห็นค่าและสั่งให้ปาริฉัตรทำแท้ง ปาริฉัตรไม่ยอม ตฤณได้โอกาสหาข้ออ้างทอดทิ้งปาริฉัตรทันที ปาริฉัตรเกือบคิดสั้น แต่ พันเอกปราณ พี่ชาย และหยาดพิรุณ พี่สะใภ้ ยื่นมือเข้ามาช่วยไว้ ปาริฉัตรปฏิญาณกับตนเอง นับตั้งแต่วันนั้น เธอจะต้องให้บทเรียนชีวิตกับตฤณอย่างสาสม ปาริฉัตรกลับมาเมืองไทย โดยมี สหัส เพื่อนรุ่นน้องตามกลับมาด้วย ที่บริษัทน้ำมันปาริแตรมาสมัครงานและได้พบกับ พายุ ทั้งสองดูจะไม่กินเส้นกันตั้งแต่ครั้งแรกเพราะความปากร้ายของพายุ และความไม่ยอมคนของปาริฉัตร ที่คอนโดของสหัส ปาริฉัตรได้เจอตฤณที่มาหาเมียเก็บคนใหม่ ตฤณจำปาริฉัตรไม่ได้ แต่ปาริฉัตรไม่เคยลืมหน้าตาคมคายของซาตานคนนี้เลย สุพินดา ไม่เข้าใจว่าทำไมเพื่อนรักอย่างปาริฉัตรถึงสนใจตฤณออกนอกหน้า ปาริฉัตรเก็บงำแผนไว้ในใจและหาทางเข้าใกล้ตฤณ จนพายุไม่ชอบใจ เพราะพิมพ์ผกาเป็นลูกพี่ลูกน้องของพายุ ตฤณจึงมีศักดิ์เป็นพี่เขยของเขา พิมพ์อัปสร สงสัยว่าตฤณจะมีผู้หญิงใหม่ จึงยุให้พิมพ์ผกาน้องสาวไปสืบความประพฤติของสามี พายุอาสาจะช่วย เพราะสงสารพี่สาวขี้โรคอย่างพิมพ์ผกา พายุเตือนปาริฉัตร แต่ปาริฉัตรทำหูทวนลม ยั่วโมโหพายุได้ทุกครั้ง สหัสไม่พอใจที่พายุสนใจปาริฉัตร จึงขวางเต็มตัว พายุได้แต่มองสหัสอย่างเวทนา เพราะไม่มีทางทันเล่ห์เหลี่ยมของผู้หญิงอย่างปาริฉัตร ปาริฉัตรโกรธคำดูถูกของพายุ ก็ยิ่งแกล้งให้ความสนิทสนมทั้งตฤณและสหัส พายุโมโหปาริฉัตรจนเป็นเรื่อง เมื่อเมาและไปกอดจูบ สิริยุพางค์ ศักดิ์สันต์ พี่ชายสิริยุพางค์ บังคับให้พายุรับผิดชอบ พิมพ์อัปสรเข้าข้างสามีบังคับให้ พอพล พ่อของพายุและคุณย่า บีบพายุอีกทาง พายุจำใจหมั้นกับสิริยุพางค์ สาวน้อยที่หลงรักเขาตั้งแต่แรกเห็น พายุพยายามดึงปาริฉัตรให้ห่างจากตฤณ แต่ทั้งปาริฉัตรกับตฤณก็ยิ่งดึงดูดเข้าหากัน สหัสเตรียมจัดงานวันเกิดให้ปาริฉัตร แต่รู้เรื่องตฤณจากพายุเสียก่อน สหัสมาหาตฤณและมีเรื่องชกต่อยกัน พิมพ์ผกาจะเอาเรื่องสหัส พายุหาทางกันปาริฉัตรออกไป ด้วยการขอเปลี่ยนโควต้าการไปดูงานที่เมืองนอก และด้วยความช่วยเหลือของจอห์น เจ้านายของพายุกับปาริฉัตรที่แอบรักปาริฉัตรมาตั้งแต่แรกปาริฉัตรจึงได้ไป พายุกับปาริฉัตรใกล้ชิดกันตลอดการดูงาน ท่ามกลางสายตาผิดหวังของจอห์น คืนหนึ่งปาริฉัตรขับรถไปเยี่ยมเพื่อน แต่รถเกิดอุบัติเหตุไถลลงข้างทาง พายุกับปาริฉัตรติดอยู่กลางทะเลทราย ความหนาวเหน็บหลอมละลายความชิงชังของคนสองคน ให้เหลือเพียงความอบอุ่นที่ส่งผ่านอ้อมกอด พายุขอร้องปาริฉัตรเรื่องตฤณอีกครั้ง ปาริฉัตรจะเถียงแต่พายุกอดกระชับและบอกว่าไม่ใช่เพื่อพี่สาว แต่เพื่อหัวใจของเขา ปาริฉัตรไม่กล้าให้คำสัญญากับพายุ ทั้งๆ ที่เธอก็รู้สึกไม่ต่างจากเขาเช่นกัน ตฤณจะตามไปหาปาริฉัตร พิมพ์ผการ้องห่มร้องไห้ที่สามีหลงผู้หญิงคนใหม่ขนาดหนัก สิริยุพางค์มาขอให้สหัสแยกปาริฉัตรออกไป สหัสกับสิริยุพางค์วางแผนร่วมมือกันทั้งๆ ที่ไม่ไว้ใจกันท่าไหร่ แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เมื่อพายุพาปาริฉัตรมาหา พอพล และคุณย่า พิมพ์อัปสรและพิมพ์ผกาพอเห็นหน้าปาริฉัตรก็จำได้ พายุแทบกระอักเมื่อรู้อดีตของปาริฉัตร ปาริฉัตรกล้ำกลืนฟังคำประนามของพายุที่ถาโถมใส่ด้วยหัวใจเจ็บปวด ตฤณเองก็นึกไม่ถึงว่าปาริฉัตรคือผู้หญิงที่เขาเคยทอดทิ้ง แต่เมื่อความจริงเปิดเผย ตฤณก็ฉวยโอกาสรื้อฟื้นความสัมพันธ์เก่าๆ จนปาริฉัตรที่กำลังอ่อนแอ โอนอ่อนผ่อนตาม แต่สหัสเข้ามาขวางไว้ และทำร้ายตฤณจนได้รับบาดเจ็บสาหัส ปาริฉัตรสับสนกับทุกอย่างที่ประดังเข้ามา จอห์นพาปาริฉัตรมาหลบที่บ้านพักตากอากาศ ตฤณใช้ความเจ็บป่วยของตัวเอง หลอกล่อพิมพ์ผกาเซ็นใบหย่าได้สำเร็จ พายุรู้เรื่องเมื่อพิมพ์ผกาบอกทุกคนว่าจะย้ายไปอยู่กับตฤณที่ต่างประเทศ แต่พิมพ์ผกาก็ได้แต่รอเมื่อตฤณหายไปจากโรงพยาบาล พิมพ์อัปสรคาดคั้นจนพิมพ์ผกายอมรับว่าโอนทรัพย์สินทุกอย่างให้ตฤณหมดแล้ว พายุอ่านใจตฤณออก รีบตามจนเจอตฤณที่กำลังมอบทุกอย่างซึ่งกอบโกยมาจากเมียให้ปาริฉัตร พิมพ์ผกาช็อคเมื่อรู้ว่าถูกหลอกจากสามีตัวเอง และอดีตผู้หญิงที่เธอเคยชี้หน้าประจาน พิมพ์อัปสรแฉเรื่องปาริฉัตรกับหนังสือพิมพ์ สหัสมาเตือนปาริฉัตรให้เลิกยุ่งกับตฤณแต่ปาริฉัตรขอให้สหัสกลับไปเรียนต่อ และอย่าหันกลับมามองคนใจดำอย่างเธออีก พิมพ์ผกาฟ้องร้องปาริฉัตรเพื่อเอาทรัพย์สิน รวมทั้งสามีคืน ตฤณกลับมาอีกครั้งอย่างที่พิมพ์ผกาหวัง แต่ตฤณด่าว่าพิมพ์ผกาที่พิมพ์อัปสรบงการ จนประสาทเสียเอาแต่ระวังผู้หญิงทุกคนที่ใกล้เขา พิมพ์ผกากอดขาขอร้องสามี ตฤณปฏิเสธว่าพิมพ์ผกาหมดโอกาสมานานแล้ว และย้ำว่าจะใช้เงินทอง ทุกสิ่งทุกอย่างของพิมพ์ผกาไปเริ่มต้นชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์กับปาริฉัตร พิมพ์ผกาช็อคหัวใจวายตาย ปาริฉัตรนึกไม่ถึงว่าเหตุการณ์จะบานปลายขนาดนี้ พายุตัดเยื่อใยในใจที่มีต่อปาริฉัตรจนหมดสิ้น และเป็นตัวตั้งตัวตีกับพิมพ์อัปสร ฟ้องร้องตฤณกับปาริฉัตร ปาริฉัตรติดต่อคุณย่า เพื่อขอคืนทรัพย์สินทุกอย่างให้ตระกูล เพราะเธอกำลังจะดัดหลังตฤณหนีไปเมืองนอก แต่พายุที่รู้เรื่องไม่ยอมปล่อยปาริฉัตรไปง่ายๆ พายุกล่อมตฤณให้มาเป็นพวก เพื่อโยนบาปทุกอย่างให้ปาริฉัตร ตฤณถูกกดดันอย่างหนักเพราะอยู่ในสภาพหมดตัวและปาริฉัตรเองก็หายไป ในที่สุด ตฤณก็ยอมมาอยู่ฝ่ายพายุ ปาริฉัตรนึกไม่ถึงเมื่อทุกสื่อลงข่าวคำให้การของตฤณที่ทำให้เธอกลายเป็นหญิงชั่ว หลอกล่อสามีผู้แสนดีคนหนึ่งให้ทิ้งภรรยาจนตายอย่างเดียวดาย ปาริฉัตรไม่มีที่ยืนในสังคม กระทั่งสหัสเองก็รับไม่ได้ในความร้ายกาจของปาริฉัตร จอห์นขอร้องให้ปาริฉัตรทิ้งที่นี่และไปกับเขา สุพินดาเตือนเรื่องคดีที่ยังไม่จบ ปาริฉัตรตัดสินใจติดต่อพายุ พายุยื่นข้อเสนอให้ปาริฉัตรไปพบเพื่อเจรจากัน ที่บังกะโลริมถนน พายุแห่งอารมณ์ของคนสองคนโหมกระหน่ำฟาดฟันใส่กัน ก่อนจะจบลงอย่างอ่อนหวาน แต่ปาริฉัตรกลับต้องเป็นฝ่ายเจ็บช้ำอีกครั้งเมื่อพายุบอกว่าความสัมพันธ์ที่เพิ่งผ่านพ้นไป เป็นโบนัสที่ญาติๆ ต้องการให้เขาสั่งสอนปาริฉัตร ปาริฉัตรเหมือนแก้วที่แตกร้าวไม่มีชิ้นดี เมื่อพายุโบยตีด้วยคำพูดเหยียดหยาม ก่อนจะทิ้งให้ปาริฉัตรกลับบ้านไปตามยถากรรม พายุกับพิมพ์อัปสรเดินหน้าเรื่องคดีอย่างเลือดเย็น ตฤณทุรนทุรายกับความผิดของตัวเอง จึงไปหาสหัสเพื่อขอพบปาริฉัตร สหัสรู้ความจริงพาตฤณไปขอโทษปาริฉัตร ปาริฉัตรบอกให้ตฤณจดจำความเจ็บปวดครั้งนี้ไว้ เพราะมันน้อยมากเมื่อเทียบกับความเลวที่เขาทำไว้กับผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมาในชีวิต ตฤณสำนึกผิดยิงตัวตายเพื่อไถ่โทษครั้งสุดท้ายให้กับปาริฉัตร คุณย่าขอร้องพายุให้เลิกจองเวรปาริฉัตรเสียที เพราะสุดท้ายจะเหลือเพียงความสูญเสีย พายุไม่ตัดสินใจ ขณะที่ปาริฉัตรท้องใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ สหัสที่ตัดใจไม่ได้พาปาริฉัตรไปอเมริกา สิริยุพางค์เห็นปาริฉัตรกับสหัสที่สนามบิน ก็ลังเลที่จะบอกพายุ แต่ในที่สุดสิริยุพางค์ก็หลอกตัวเองต่อไปไม่ไหว เมื่อพายุไม่มีใจให้เธอเลย พายุจะตามไปถามความจริงเรื่องลูกกับปาริฉัตร แต่พอพลที่รู้ใจลูกชายดี ประกาศดักหน้าว่าจะไม่มีวันยอมรับสะใภ้อย่างปาริฉัตรเด็ดขาด พายุลำบากใจมีเพียงคุณย่าคนเดียวที่บอกให้พายุละทิ้งทิฐิเพื่อความรัก พอพลที่คัดค้านหัวชนฝา ล้มเจ็บและรู้ว่าตัวเองเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย คุณย่าเตือนให้พอพลเห็นถึงสัจธรรมของชีวิต พอพลมองเห็นความทุกข์ของลูกชาย ก็อนุญาตให้พายุไปรับปาริฉัตรกลับมา แต่พายุมืดแปดด้าน จอห์นเองก็ไม่รู้ว่าปาริฉัตรไปอยู่ที่ไหน สิริยุพางค์ขอให้สหัสบอกที่อยู่ของปาริฉัตร สหัสบอกว่าได้ แต่ต้องแลกกับการที่เขาจะได้อยู่ใกล้ๆ สิริยุพางค์ตลอดไป พายุตามไปเจอปาริฉัตรที่เลี้ยงลูกตามลำพัง พายุไม่มีข้อสงสัยใดใดเมื่อเห็นหน้าเด็กน้อย ปาริฉัตรไม่แน่ใจว่าพายุจะมาทำร้ายจิตใจกันอีกหรือไม่ พายุโอบกอดคนรักและบอกว่า เพลิงพายุที่ทำลายล้างทุกอย่างมันสงบลงแล้ว ถ้าจะเหลือ ก็คงเพียงพายุแห่งรักของเขาและเธอเท่านั้น

เรื่องย่อ : คุณชาย (2542/1999) โด่ง เด็กหนุ่มผู้ยากจนอาศัยอยู่กับยายในกระท่อมเก่าๆปลายสวน เมื่อยายตายไป โด่งก็ไร้ที่พึ่งพิง ตาแหยม ชายจรจัดหลักลอยขี้เหล้าประจำหมู่บ้าน เป็นคนพาโด่งไปฝากที่บ้าน คุณมหา และสุภา สองสามีภรรยาผู้อารี แต่เต้ย ลูกชายของคุณมหาเกลียดชังและอิจฉาโด่งที่ได้รับคำชมเชย เป็นตัวเปรียบเทียบกับเขาเสมอ เพราะความขยันขันแข็งของโด่งที่ตาแหยมสั่งสอนไว้ ทำให้คุณมหาเอ็นดูโด่ง เต้ยกลั่นแกล้งโด่งสารพัด จนโด่งเกือบสิ้นความอดทน โด่งรู้สึกเคว้งคว้าง แต่เมื่อได้เจอกับ รวงข้าว เด็กสาวที่มาจากครอบครัวแตกแยก มีเพียงคุณย่า คุณหญิงละม้ายทิพย์ ที่ห่วงใยหลานสาว โด่งรู้สึกเหมือนพบเพื่อนที่หัวใจอ้างว้างเหมือนกัน ทั้งคู่สนิทสนมกันมากขึ้น ในขณะที่เต้ยเองก็ชอบพอกับ โบ ญาติของรวงข้าว เต้ยคบกับโบและปิดบังฐานะทางบ้านที่พอมีพอกิน ต่างจากโด่งที่เปิดเผยเรื่องทุกอย่างให้รวงข้าวรู้ ตาแหยมพร่ำสอนและเตือนโด่งให้รู้อะไรควร ไม่ควร อย่ารักจนลืมตั้งสติ โด่งไม่เข้าใจว่าทำไมตาแหยมถึงเจ้ากี้เจ้าการกับตัวเองมากนัก แต่ไม่มี คำอธิบายจากปากชายชรา ซึ่งทุกคนมองว่าเพี้ยน เต้ยได้รับเลือกเป็นเยาวชนดีเด่น มีนักข่าวมาสัมภาษณ์ที่บ้าน พงพงาพบโด่งและสะดุดตาในความอ่อนน้อมและขยัน ต่างจากเต้ยอย่างสิ้นเชิง พงพงา เขียนข่าวตามความจริง จนทำให้เต้ยพลาดตำแหน่งเต้ยโทษว่าเป็นความผิดของโด่ง และอาละวาด จนโด่งต้องหนีออกจากบ้านคุณมหา ไปอาศัยกระท่อมท้ายสวนของตาแหยมโด่งนึกน้อยใจในโชคชะตา มีเพียงตาแหยมที่บอกให้โด่งอดทน และทำดีเพื่อเป็นเกราะคุ้มกันชีวิตในภายภาคหน้า รวงข้าวถูกหลอกจาก ชัชพร ว่าที่อาเขย ไปถ่ายแบบและข่มขืน โด่งตามไปช่วย จนได้รับบาดเจ็บ เรื่องราวลุกลามจน ตาแหยมต้องเข้ายื่นมือช่วยเหลือโด่ง สุดท้ายความจริงที่ปกปิดมานานก็ถูกเปิดเผยว่า ตาแหยมคือ ม.ร.ว.ทินภาค ที่ถูกตัดออกจากตระกูลเพราะคบหากับนักเลงด้วยความคึกคะนองในวัยหนุ่ม แต่ตาแหยมไม่มีโอกาสได้กลับคืนสู่ฐานะที่แท้จริงเพราะสละชีวิตช่วยโด่ง จนเจ็บหนัก และขาดใจตายในอ้อมกอดของเด็กหนุ่มที่ไม่เคยทอดทิ้งตาแหยมไปไหน ครอบครัวของ ตาแหยมซึ้งในน้ำใจที่โด่งดูแลตาแหยมมาตลอด จึงรับโด่งเข้าไปอยู่ในวัง โด่งพลิกชีวิตจากเด็กไร้ญาติขาดมิตร มาสู่ชีวิตคุณชาย ต่างจากเต้ยที่ตกต่ำลงด้วยความริษยาในใจตัวเอง โด่งกับรวงข้าวสัญญากันว่าจะเรียนหนังสือให้จบก่อนคิดเรื่องอนาคต ตามคำสอนของตาแหยม โด่งคือตัวอย่างสอนใจให้ทุกคนรู้ว่าชาติตระกูลมิได้แสดงความเป็นคน ได้มากไปกว่าความดีของคนๆนั้นที่กระทำมาตลอดชีวิต