ลูกอีสาน

คนภูเขา (2522/1979) น้ำ...เป็นของปลา ฟ้า...เป็นของนก ภูเขา...เป็นของหมู่เฮา

คนภูเขามีขนบธรรมเนียมประเพณีที่เข้มงวด ถ้าใครฝ่าฝืน ก็ถือว่าไม่เคารพต่อพระเจ้า แม้แต่การแต่งงานกับชนต่างเผ่า หรือผู้หญิงในเผ่าให้กำเนิดลูกแฝด ครอบครัวของหล่อนก็จำต้องจากเผ่านั้นไป แต่นั้นไม่ใช่ทางออกเพราะความรังเกียจคนภูเขาของคนในเมืองใหญ่ มันทำให้พวกเขารู้สึกไม่ต่างไปจากสัตว์

ด้วยความเชื่อแต่เดิมของชาวเขาเผ่าอีก้อ ที่ห้ามมิให้คนในเผ่ามีลูกแฝด อาโยะ จึงต้องพา อามิโยะ หญิงคนรัก รอนแรมออกจากเผ่าตามประเพณี ทั้งสองประสบเคราะห์กรรมต่างๆ ทั้งจากเหตุธรรมชาติและความป่าเถื่อนของชาวเขาเผ่าอื่น จนอามิโยะเสียชีวิตระหว่างทาง ดีที่อาโยะได้ชาวเขาเผ่ามูเซอช่วยไว้จึงเอาชีวิตรอดมาได้

อาโยะอาศัยพักพิงกับมูเซอได้ไม่นานก็ขอออกเดินทางต่อไปที่อื่น และได้พบรักกับ เหมยฟิน สาวงามชาวเย้า แต่ติดตรงที่เย้ามีธรรมเนียมห้ามมิให้มีการแต่งงานข้ามชนเผ่า ทั้งสองจึงต้องระเหเร่ร่อนไปตามที่ต่างๆ อาโยะมีต้องออกจากเผ่าอีกครั้งเพราะความเชื่อที่ชาวเขายึดถือ บ่ายหน้ากลับไปพึ่งชาวเขาเผ่ามูเซอเพื่ออาศัยที่ทำกินและแหล่งพำนักแห่งสุดท้าย แต่ความวุ่นวายก็ยังมิได้จบลงแค่นั้น เพราะระหว่างที่ทั้งสองอยู่กินกันด้วยความผาสุก เหล่าคนเมืองได้เดินทางขึ้นภูเขามาทำการค้าฝิ่นกับอาโยะ แต่สิ่งที่คนเมืองเหล่านั้นนำติดตัวมาด้วยคือความโหดร้ายเยี่ยงสัตว์เดรัจฉาน วางแผนกันเพื่อจะเอาเปรียบอาโยะและหมายจะข่มขืนเหมยฟินในขณะที่อาโยะเผลอ ดีที่อาโยะกลับมาทันเวลาจึงฆ่าพวกคนเมืองเหล่านั้นตายหมด ในจังหวะเดียวกับที่ตำรวจเข้ามาในที่เกิดเหตุและจับกุมตัวทั้งสอง อาโยะจึงอธิบายความต่างๆ ให้นายตำรวจฟัง จนนายตำรวจรู้สึกได้ถึงจิตใจอันบริสุทธิ์ของคนภูเขาอย่างอาโยะ จึงแอบปล่อยอาโยะและเหมยฟิน ให้ทั้งสองได้เผชิญชะตาชีวิตที่ทั้งสองพร้อมจะลิขิตขึ้นบนภูเขาแห่งนี้อีกครั้ง