เสือน้อย (2498)
เสือน้อย (2498/1955) ดู.. ลูกหม่อมเจ้า ตกอยู่ในเงื้อมมือขุนโจรเจ้าสมุทร ต้องกลายเป็นสลัดใจเหี้ยมชื่อชั่วก้องท้องน้ำ เป็นพรานทะเลล่าสมบัติและชีวิตมนุษย์.. พรานพร่าผู้หญิงแม้ที่สุดน้องสาวร่วมสายโลหิต ดู.. พ่อ-เจ้า พบลูกสลัดเชื้อเจ้า ผลัดกันพบและพลัดกันซบสะอื้นเมื่อสายเสียแล้วที่บุญพ่อสิ้นทางจะอุปถัมภ์อุ้มชูสายเลือดตนไว้ได้ ดู.. กองเรือสลัดปะทะกองเรือตำรวจน้ำดุเดือดสะท้านชล ที่เกาะนางคำ อันเป็นที่ที่ เสือใหญ่และ เสือน้อย สองโจรสลัดพ่อลูกใช้เป็นที่ปล้นทรัพย์เรือสำราญที่เดินทางมาท่องเที่ยวยังแถบนี้ ไม้เว้นแม้แต่เรือของ ม.ร.ว.ศิรินิรันดร์ ลูกสาว กับ ม.ร.ว.นเรนทร์ หลานชายของ พลเรือโท ม.จ.นิรันดร์ฤทธิ์ ธำรง ก็ตกเป็นเหยื่อด้วยเช่นกัน นเรนทร์พยายามใช้ไหวพริบพูดจาหว่านล้อมให้เสือน้อยเปลี่ยนใจ แต่ กัปตันเมือง กลับหักหลัง กำจัดเสือน้อยลงทะเล ทว่ากัปตันเมืองก็ไม่สามารถลอยนวลต่อไปได้ เมื่อเสือน้อยพาสมุนมาแก้แค้นแล้วจับทุกคนบนเรือเป็นตัวประกัน ปล่อยให้นเรนทร์กลับกรุงเทพเพียงคนเดียว นเรนทร์เก็บความแค้นไว้ในใจ แล้วตั้งหน้าตั้งตาร่ำเรียนเป็นตำรวจเพื่อจะกลับมาแก้แค้นเสือน้อยท่ามกลางโจรสลัดที่โหดเหี้ยม ศิรินิรันดร์ หญิงสาวเพียงคนเดียวจึงตกเป็นเป้าสายตาของบรรดาโจรสลัดอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง ในที่สุด คืนหนึ่ง ศิรินิรันดร์ก็ถูก เสือเมฆ เข้าบุกปล้ำ เคราะห์ดีที่เสือน้อยมาช่วยไว้ทัน เสือเมฆเจ็บใจไปชักชวนกัปตันเมืองและชวน เทิ้ม หัวหน้าเกาะ จับตัวศิรินิรันดร์เรียกค่าไถ่ 100,000 บาทจาก ม.จ.นิรันดร์ฤทธิ์ โดยอ้างชื่อเสือน้อย เรื่องราวกลับตาลปัตรเพราะเสือน้อยเป็นลูกของ ม.จ.นิรันดร์ฤทธิ์ ที่เกิดจากดรรชนี สาวชาวเกาะเมื่อหลายปีก่อน ม.จ.นิรันดร์ฤทธิ์ รีบเดินทางไปเกาะนางคำโดยมีเสือเมฆและกำนันเทิ้มนำทาง เสือใหญ่และเสือน้อยนำสมุนมาคอยดักจัดการกับเสือเมฆได้ทัน แล้วยังปล่อยตัวศิรินิรันดร์โดยไม่เรียกร้องค่าตอบแทนใดๆ แต่แล้ว ม.จ.นิรันดร์ฤทธิ์ กลับขอซื้อตัวเสือน้อย ความจริงจึงถูกเปิดเผยขึ้น เสือใหญ่ยืนกรานไม่รับข้อเสนอ ส่วนเสือน้อยด่าทอ ม.จ.นิรันดร์ฤทธิ์ ที่ทิ้งแม่อย่างไม่เหลียวแล ทันใดนั้นเอง นเรนทร์ได้นำกำลังตำรวจน้ำมาบุกทำลายซ่องโจรสลัดเกาะนางคำ เสือน้อยจึงฉวยโอกาสจับตัวศิริ-นิรันดร์แล้วหนีไปซ่อนตัวในกระท่อมซึ่งเคยเป็นที่อยู่ของดรรชนี แต่พอรุ่งสาง นเรนทร์ก็ตามมาพบและเกิดการดวลปืนขึ้น แม้นเรนทร์จะเป็นฝ่ายได้เปรียบแต่ก็ไม่ยอมยิงเสือน้อย เสือน้อยชิงปืนมาได้ แทนที่จะยิงนเรนทร์กลับใช้ปืนจบชีวิตอันอาภัพของตน
เหนือธรณี (2498)
เหนือธรณี (2498/1955) ภูษิต กับ มารตี สองสามีภรรยา พากันมาตั้งรกรากที่ริมลำน้ำโขง อำเภอเชียงแสน หักร้างถางพงจนเป็นไร่อันอุดมสมบูรณ์ไปด้วยพืชผล ที่ดินของภูษิตจึงราคาสูงขึ้นเป็นที่หมายตาของผู้มีอิทธิพลละแวกนั้น โดยเฉพาะ กำนันพุฒ กับ พัน น้องชาย ที่ใช้วิธีสกปรกหวังจะยึดที่ดินของภูษิต จนกระทั่งวันหนึ่ง พันไปหาเรื่องวิวาทกับภูษิตในตลาดแล้วพลาดถูกกระสุนปืนของตัวเองตาย แต่สมุนของพันพากันปรักปรำภูษิตทำให้เขาถูกจำคุก ระหว่างที่ภูษิตติดตะราง นเรนทร์ คนรักเก่าของมารตีมาขอฟื้นความสัมพันธ์ ความเหงาและความเปล่าเปลี่ยว ทำให้มารตีเผลอตัวและเผลอใจหนีตามนเรนทร์ไปอยู่ที่ลำปาง สามปีกว่าที่ภูษิตจะได้รับอิสรภาพ แต่บัดนี้ภูษิตไร้เพื่อน ไร้คนที่รู้ใจ จึงคิดจะขายที่แล้วออกเดินทางอย่างไร้จุดหมาย ดีที่ พระดุลย์ ผู้ใหญ่ที่ภูษิตนับถือได้ทักท้วงไว้ ทำให้ภูษิตกลับมามานะบากบั่นฟื้นฟูไร่ของตนที่ถูกทิ้งให้รกร้าง แล้วมีรักใหม่กับ นาตยา ลูกสาวคนเล็กของพระดุลย์ ฝ่ายนเรนทร์ ยังไม่ทิ้งลายความเจ้าชู้ ไปมีสัมพันธ์กับ อรสา พี่สาวของนาตยา แล้วไล่มารตีกับลูกออกจากบ้าน กำนันพุฒยังเข้าใจว่าภูษิตเป็นฆาตกรฆ่าน้องชายของตน จึงลอบเข้าไปยิงภูษิตถึงที่นอนแต่โชคดีที่ภูษิตไหวตัวทัน แล้วได้ชำระแค้นสมุนของกำนันพุฒอีกครั้งในวันต่อมา
คนจริง (2498)
คนจริง (2498/1955) อัมพร ประทีปเสน มาในบทบาท "มือปืน" เป็นภาพยนตร์สีธรรมชาติ บู๊ ดุเดือด ถึงใจ ดูคนจริงพบกับคนจริง บุกกันแค่แหลก ตลุยกันเสมอตาย (ที่มา: นิตยสารข่าวภาพยนตร์ มกราคม พ.ศ. 2498)
หลีหวั่น (2498)
หลีหวั่น (2498/1955) เพราะติดพนันอย่างหนัก พันเอกฮงจึงสิ้นเนื้อประดาตัวจนต้องนำ หลีหวั่น ภรรยาไปประกันเงินกู้กับ งกซือ หัวหน้าอั้งยี่กลุ่มมังกรแดง ซึ่งมีเบื้องหน้าเป็นคณะงิ้ว แม้หลีหวั่นจะตกเป็นเมียของงกซือ แต่ในใจยังคงซื่อตรงต่อสามี จึงแอบขโมยเอกสารสัญญาที่พันเอกฮงทำไว้กับงกซือมาเผาทำลาย เมื่องกซือรู้ก็โกรธมาก จึงสั่งให้ลูกน้องจับหลีหวั่นขังและทรมานอย่างแสนสาหัส ระหว่างนั้น ทางการได้มอบหมายให้ ร.ต.ท. ยุ้ยคิ้ม เข้ามาแฝงตัวในกลุ่มมังกรแดง ด้วยรูปโฉมอันงดงามของ ร.ต.ท. ยุ้ยคิ้ม ทำให้งกซือหลงใหลเป็นอันมาก ไว้ใจให้ยุ้ยคิ้มบัญชาการแทนเมื่อตนเองไม่อยู่ วันหนึ่ง ตำรวจวางแผนจ้างคณะงิ้วของงกซือไปแสดงที่ต่างจังหวัด แล้วนำกำลังเข้าทำลายซ่องของกลุ่มมังกรแดง หลีบุญ ลูกชายของหลีหวั่นแอบตามงกซือไปด้วย โดยปลอมตัวเป็นงิ้วแล้วลอบฆ่างกซือขณะแสดงงิ้วอยู่บนเวที เพื่อล้างแค้นแทนหลีหวั่นที่ถูกงกซือทรมาน พันเอกฮงและหลีหวั่นจึงได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง
เริงริษยา (2498)
เริงริษยา (2498/1955) นรา กับ นรี สองศรีพี่น้องลูกสาวของ พระยาปัจจัย ที่มีนิสัยต่างกันสุดขั้ว กล่าวคือ นรา ผู้พี่เป็นคนขี้อิจฉาริษยา ผิดกับนรีผู้น้องซึ่งเป็นคนโอบอ้อมอารีมีน้ำใจ วันหนึ่ง มนตรี กับ จ้อน คนใช้ในบ้าน เอ่ยปากขอยืมเงินนราเพื่อเป็นทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ นอกจากนราจะไม่ให้แล้วยังดูถูกเหยียดหยามเขาอีกด้วย จ้อนแนะนำให้มนตรีลองเขียนจดหมายไปขอยืมเงินจากนรี ซึ่งเธอยินดีช่วยเหลือโดยการมอบแหวนให้มนตรีเพราะไม่มีเงินสดเพียงพอ นราไม่พอใจเป็นอย่างมาก ยุแยงให้พระยาปัจจัยตัดนรีออกจากกองมรดก แม้นรีจะถูกตัดขาดก็ยังคอยพยาบาลพระยาปัจจัยที่กำลังป่วยหนัก ในขณะที่นราเอาแต่เที่ยวเตร่ หลงระเริงในความมัวเมา ไม่นานพระยาปัจจัยก็เสียชีวิต นราจึงแต่งงานกับ ปรีชา ชายหนุ่มที่พบกันในสถานบันเทิง สองปีผ่านไปมนตรีเรียนจบกลับมาหางานทำเป็นหลักเป็นแหล่ง และได้ช่วยเหลือนรีที่กำลังจะถูกปรีชาปลุกปล้ำ มนตรีฉุดนรีออกจากขุมนรกไปอยู่ร่วมกันจนมีลูกด้วยกันสองคน ชื่อว่า นิรันดร์กับ นิรุทธ์ ชีวิตที่สงบสุขของนรีต้องพังทลายอีกครั้ง เมื่อนราซมซานมาขออาศัย เพราะทนพฤติกรรมของปรีชาไม่ไหวแทนที่นราจะสำนึก กลับริษยาน้องสาวที่มีสามีดี ยั่วยวนมนตรีหมายจะเอามาเป็นสามีของตน แล้วยังใส่ความว่านรีเป็นชู้กับปรีชา นรีคับแค้นใจหนีไปอยู่ที่ระยอง ปล่อยให้นิรันดร์กับนิรุทธ์ถูกนราทารุณไม่เว้นแต่ละวัน จนกระทั่งวันหนึ่ง มนตรีถูกย้ายไปทำงานที่ระยองจึงพานราและลูกไปอยู่ด้วย ปรีชาตามมาขู่กรรโชกเงินกับนราแต่ถูกนราหักหลังจ้างคนมาลอบทำร้าย จ้อนช่วยชีวิตปรีชาไว้ ปรีชาจึงสารภาพความจริงให้จ้อนฟัง แล้วร่วมมือกันเปิดโปงนราซึ่งกำลังวางยาพิษนิรันดร์นรากลัวความผิดจึงพยายามวิ่งหนี แต่พลาดตกเขาเสียชีวิต
ยมนาเวศน์ (2498)
ยมนาเวศน์ (2498/1955) ด้วยพิษสุราทำให้ ประพาสน์ เกิดได้เสียกับผู้หญิงคนหนึ่งอันเป็นต้นเหตุให้ประพาสน์ยักยอกเงินบริษัทจนถูกฟ้องร้อง ประพาสน์จึงหนีมากบดานที่ประจวบคีรีขันธ์ โดยขอซื้อที่ดินจาก กำนันพุ่ม เพื่อทำไร่ แต่ยังไม่วาย ออกไปดื่มสุราในยามค่ำคืน คืนหนึ่ง ประพาสน์ได้ช่วยหญิงสาวซึ่งนอนสลบอยู่บนหาดทราย รุ่งเช้า เมื่อหญิงสาวฟื้นสติจึงเล่าว่าอาศัยอยู่ที่ตำหนักยมนาเวศน์กับท่านหญิงซึ่งกำลังหลบหนีการแต่งงาน ประพาสน์เริ่มสนิทสนมกับหญิงสาวจนกระทั่งวันหนึ่งคนงานของประพาสน์มาบอกว่าท่านหญิงต้องการให้ประพาสน์นำผักและไข่ไก่ไปให้ที่ตำหนักยมนาเวศน์ จึงได้รู้ว่าท่านหญิงหรือ หม่อมเจ้าหญิงโสภิดา เทพโกสินทร์ ก็คือหญิงสาวที่เขาช่วยชีวิตไว้ ท่านหญิงรับฟังเรื่องราวในอดีตของประพาสน์โดยไม่มีทีท่ารังเกียจ เวลาผ่านไป แม่ของประพาสน์และ อำภา คู่หมั้น เดินทางมาแจ้งข่าวว่าประพาสน์พ้นโทษแล้ว แม่ของประพาสน์ขอร้องให้เขาแต่งงานกับอำภาโดยเร็วที่สุด ท่านหญิงบังเอิญได้ยินเรื่องทั้งหมด จึงแสร้งบอกประพาสน์ว่าจะเสด็จกลับไปเข้าพิธีสมรสกับองค์ชายที่กรุงเทพ ประพาสน์จึงตัดสินใจแต่งงานกับอำภาโดยไม่รู้ว่าท่านหญิงกำลังประชวรหนัก คืนวิวาห์ประพาสน์ได้รับจดหมายจากท่านหญิง ซึ่งประสงค์มอบตำหนักยมนาเวศน์ให้เป็นของขวัญวันแต่งงานแด่ประพาสน์ เขาเสียใจมากเพราะบัดนี้ ท่านหญิงได้จากเขาไปอย่างไม่มีวันกลับแล้ว
หญิงสามผัว (2498)
หญิงสามผัว (2498/1955) ชตาชีวิตลิขิตให้เธอต้องผจญต่อชตากรรม จึงกลายมาเป็น…ภาพยนตร์ "ชีวิต" หญิงสามผัว จะชั่วตามคำพังเพยว่าจริงหรือ? หญิงสามผัว จะเป็นปัญหาให้ท่านคิด ตลอดเรื่องและเห็นใจโดยฉะเพาะท่านหญิง.. สารภี (ประภาพรรณ นาคทอง) สาวงามประจำหมู่บ้านเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ มีเพียง หวล (คำรณ สัมบุณณานนท์) เท่านั้นที่พิชิตใจสารภีได้ วันหนึ่งมีหนุ่มชาวกรุงชื่อ นิกร (สถาพร มุกดาประกร) มาท่องเที่ยวในหมู่บ้านและเกิดหลงใหลในความงามของสารภีเข้า นิกรพยายามหาโอกาสทำความรู้จักกับสารภีและอาสาพาไปนั่งรถเที่ยว จนสารภีเริ่มหวั่นไหวทิ้งหวลกับป้าหนีตามนิกรเข้ากรุงเทพ ก่อนจะพบว่านิกรมีภรรยาอยู่แล้ว นิกรฝากสารภีไว้กับ เอนก (สรสิทธิ แสงชัยวรรณ) เพื่อนร่วมอาชีพค้าของเถื่อน จนเมื่อตกลงกับ จิตรา ภรรยาหลวงได้จึงพาสารภีไปอยู่ด้วย นิกรปรนนิบัติสารภีเป็นอย่างดียกเว้นเมื่อดื่มสุรา เขาจะอาละวาดทุบตีสารภีทุกครั้งไป คืนหนึ่งนิกรถูกตำรวจจับเพราะทำงานพลาด สารภีจึงไปขออาศัยอยู่กับเอนกชั่วคราว เอนกหลงเสน่ห์สารภีเป็นทุนเดิมเมื่อรู้ว่านิกรถูกตัดสินจำคุกหลายปี จึงฉวยโอกาสใช้กำลังข่มเหงบังคับสารภีเอาเป็นเมียของตน ข่าวรั่วไหลไปถึงหูนิกร ทำให้นิกรโกรธแค้นมาก แหกคุกมาฆ่าเอนก สารภีซมซานกลับมาอยู่ที่บ้านเกิดซึ่งบัดนี้ป้าได้เสียชีวิตลงแล้วเหลือเพียงหวลที่ยังมั่นคงในความรัก รอคอยการกลับมาของสารภี สารภีจึงเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้งกับหวล แต่แล้วนิกรก็มาปรากฏตัว หวลเข้าไปช่วยแต่ถูกนิกรฆ่าตายสารภีใจสลายหวังจะใช้ปืนปลิดชีวิตตน แต่บังเอิญเหลือบไปเห็นพระธุดงค์ผ่านมาจึงล้มเลิกความคิดและหันหน้าเข้าสู่ทางธรรม
โบตั๋น (2498)
โบตั๋น (2498/1955) โบตั๋น กับ โค้ว สองพ่อลูกชาวจีนอาศัยอยู่หลังบ้านของ มาโนช ลูกชายของ เจ้าคุณ และคุณหญิงวิสุทธิบาล โบตั๋นกับมาโนชสนิทสนมกลมเกลียวกันมาตั้งแต่เด็ก จนถึงวันที่มาโนชต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ทั้งสองจึงต้องแยกย้ายจากกัน เมื่อมาโนชเรียนจบกลับมา จึงได้พบกับโบตั๋นซึ่งสวยหยดย้อยราวกับดอกโบตั๋น มาโนชไม่รีรอที่จะสานสัมพันธ์กับโบตั๋นทันที ความสนิทสนมในวัยเด็กก่อตัวเป็นความรักอย่างรวดเร็ว ทั้งสองแอบคบกันโดยปิดบังผู้ใหญ่ จนโบตั๋นให้กำเนิดพยานรักขึ้นมาหนึ่งคน ย้ง แอบรักโบตั๋นมาตลอด เมื่อรู้ว่าโบตั๋นให้กำเนิดบุตรสาวจึงเกิดความริษยา ฉวยโอกาสที่มาโนชไปทำงานที่ต่างจังหวัด เอาเรื่องไปบอกเจ้าคุณและคุณหญิงวิสุทธิบาล คุณหญิงโกรธมาก หาเรื่องใส่ร้ายโค้วว่าขโมยเครื่องเพชรของตน แล้วจับตัวลูกสาวของโบตั๋นไว้เป็นตัวประกัน คุณหญิงข่มขู่โบตั๋นให้เลือกว่าจะช่วยโค้วให้พ้นคุกหรือจะช่วยลูกสาว ความกตัญญูต่อบิดาที่เลี้ยงโบตั๋นมาตั้งแต่เด็กท่วมท้นจนโบตั๋นจำต้องทิ้งลูกเพื่อช่วยบิดา แล้วออกจากบ้านวิสุทธิบาลโดยไม่มีโอกาสร่ำลาสามี ย้งแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง ยื่นมือช่วยเหลือโบตั๋นกับพ่อ แต่ไม่นานก็ออกลาย มาโนชกลับมาที่บ้านได้ฟังเรื่องโกหกจากแม่ก็หลงเชื่อ ตัดสินใจแต่งงานกับคู่หมั้นคนก่อน ทิ้งให้โบตั๋นเผชิญชตากรรมโดยลำพัง