2498
วารุณี (2498/1955) เมื่อร้อยกว่าปีมาแล้วมีคนตายที่บ้านของ จิต นักโบราณคดี ในตัวผู้ตายมีลายแทงกับกำไลข้างหนึ่งซึ่งเหมือนกับกำไลโบราณที่จิตมีอยู่ กำไลนี้มีลายสวัสดิกะสลักอยู่ ซึ่งเมื่อพันให้ตรงกันจะเกิดเป็นประกายไฟลุกขึ้น ตามลายแทงนั้นว่ากำไลนี้จะสามารถชุบชีวิตพระนางวารุณี ซึ่งถูกสาปเป็นหินอยู่ในถ้ำใต้ปราสาทหินพิมายให้คืนชีพขึ้นมาได้ จิตจึงชวนบุษบา น้องสาวและเชิด คนรักของบุษบาเดินทางไปปราสาทหินพิมายด้วยกัน โดยมีเมฆเป็นผู้นำทางผ่านดงพญาไฟ ระหว่างทางพวกเขาต้องเผชิญหน้ากับสิงสาราสัตว์ต่างๆ จิตและคณะถูกคนป่าพวกช่าย่าเหินซึ่งบูชาพระนางวารุณีจับตัว ปรากฏว่าแท้จริงแล้วเมฆเป็นหัวหน้าคนป่านั่นเอง เมฆสั่งประหารจิตแต่เชิดมาช่วยไว้ได้ เมื่อทั้งหมดเดินทางต่อจนถึงปราสาทหินพิมายก็เกิดแผ่นดินไหว แต่ในที่สุดก็สามารถหาทางเข้าถ้ำได้ และได้พบกับพระนางวารุณีซึ่งนอนเป็นหินอยู่บนแท่น จิตใช้กำไลวิเศษชุบชีวิตพระนางทำให้พระนางฟื้น และเล่าอดีตเมื่อหนึ่งพันปีก่อน ผู้ที่ไปตายบ้านจิตก็คือ ขุนพลกัมพุช ซึ่งกลับชาติมาเกิดและพยายามชุบชีวิตพระนางแต่ไม่สำเร็จ ทันใดนั้น ก็เกิดแผ่นดินไหวขึ้นทำให้หินถล่มมาปิดทางเข้าถ้ำ พระนางวารุณีวิ่งกลับไปหาร่างของขุนพลฯ ที่เป็นหิน แต่เพดานถล่มลงมาทับพระนางเสียก่อนพระนางบอกทางออกให้จิต เชิด และบุษบาก่อนจะสิ้นลมหายใจ
สองเกลอเจอลอตเตอรี่ (2498/1955) ใหม่ยิ่งกว่า อาโตมิคบอม ! ภาพยนตร์ตลก แหวกแนว ใหม่เอี่ยม ของ ศิลปภาพยนตร์
เกียรติศักดิ์ทหารไทย (2498/1955) ดู! ความรักระหว่าง เล่ห์ ริษยา พยาบาท การต่อสู้ เพื่อศักดิ์ลูกผู้ชาย เพื่อเกียรติทหาร เมื่อราชสมบัติของ องเชียงสือ ผู้ปกครองแผ่นดินญวนถูก ไกเซิน ก่อกบฏ องเชียงสือจึงต้องหนีมาพึ่งความช่วยเหลือจากทางแผ่นดินไทย กระนั้นองเชียงสือก็ได้ซ่องสุมกำลังของตนไว้ที่เกาะกูดหวังจะชิงบัลลังก์ของตนกลับคืนมา แต่ครั้นจะหนีไปเกาะกูดก็เกรงว่าฝั่งไทยจะหาว่าตนทรยศ องเชียงสือจึงลอบมอมสุราเพื่อลักพา หมู่จันทร์ นายทหารไทยกับสหายอีกสองคนไปยังเกาะกูด เพื่อเป็นพยานยืนยันว่าตนมิได้คิดคดทรยศ ครั้นหมู่จันทร์ฟื้นคืนสติก็ได้พูดคุยกับองเชียงสือ จนได้เข้าใจเหตุผล จึงตกลงจะอยู่ช่วยองเชียงสือกู้บัลลังก์ แต่ในระหว่างนั้นหมู่จันทร์ก็ได้พบรักกับ หยาเคืองหลานสาวขององเชียงสือ ในขณะที่ไกเซินซึ่งครองบัลลังก์ญวนอยู่ ก็สืบรู้ว่าองเชียงสือกำลังจัดทัพมาทวงราชสมบัติไกเซินจึงส่งสมุนไปฆ่าองเชียงสือ โดยวิธีแรกที่พวกมันทำคือลอบเข้าไปเป็นพวกเดียวกับองเชียงสือบนเกาะกูดและหาทางใส่ร้ายป้ายสีให้หมู่จันทร์กลายเป็นคนทรยศเพื่อหลีกทางให้พวกมันสังหารองเชียงสือได้โดยง่าย แต่ดีที่หยาเคืองมาช่วยให้หมู่จันทร์รอดจากการจับกุม หมู่จันทร์จึงกลับมาหมายจะฆ่าทั้งองเชียงสือที่หักหลังตนและเหล่าสมุนไกเซิน แต่ในระหว่างที่หมู่จันทร์จะลงมือสังหาร สมุนไกเซินก็กำลังจะปลุกปล้ำ หยาเคือง คนรักของหมู่จันทร์ หมู่จันทร์จึงต้องรามือไปช่วย ในจังหวะเดียวกับที่องเชียงสือก็กำลังจะถูกสมุนของไกเซินฆ่า แต่โชคดีที่พวกมันเกิดพลาดฆ่ากันเอง องเชียงสือจึงได้รู้ความจริงว่าหมู่จันทร์มิใช่คนทรยศ เรื่องจึงจบลงด้วยดี
โตเกียวพิศวาส (2498/1955) ความรักที่เบ่งบานในโตเกียวระหว่างเทวัญ สุริยง หนุ่มนักศึกษาไทย กับ ยูสิโก๊ะ สาวงามแดนอาทิตย์อุทัย ทำให้เทวัญตัดสินใจพายูสิโก๊ะกลับมาอยู่ด้วยกันที่เมืองไทยหมายจะแต่งงานให้เป็นเรื่องเป็นราวทว่า คุณนายเนื่อง มารดาของเทวัญกลับไม่พอใจที่ลูกชายจะไปมีภรรยาเป็นสาวชาวต่างชาติ จึงพยายามหาทางกลั่นแกล้งใส่ร้ายยูสิโก๊ะ จนเธอหนีออกจากบ้าน ดีที่ได้หลวงสมบัติ เจ้าหนี้ของคุณนายเนื่องผ่านมาพบเข้า จึงให้ความช่วยเหลือและรับเธอมาอยู่ในความดูแล วันเวลาผ่านไป ยูสิโก๊ะได้ข่าวว่า เทวัญกำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงอื่น เธอจึงตัดสินใจเดินทางกลับญี่ปุ่นในจังหวะเดียวกับที่หลวงสมบัติแอบเห็นจี้ห้อยคอซึ่งใส่ภาพแม่ของยูสิโก๊ะ หลวงสมบัติจึงรู้ว่า ยูสิโก๊ะคือหลานสาวแท้ๆ เพราะคนในภาพเป็นน้องสาวของหลวงสมบัติซึ่งหนีไปแต่งงานกับคนญี่ปุ่น เมื่อรู้ว่าเทวัญยังรักยูสิโก๊ะหลวงสมบัติก็สั่งเทวัญให้ไปตามยูสิโก๊ะ แล้วจะยกสมบัติให้ทั้งหมด เมื่อเทวัญรู้ดังนั้น ประกอบกับรู้ว่าหญิงที่เขาจะแต่งงานด้วยหมายจะปอกลอกเงินทอง จึงเดินทางไปตามหายูสิโก๊ะ และปรับความเข้าใจกัน ทั้งสองจึงได้ครองรักกันสมปรารถนา
อัศวินเหล็ก (2498/1955) บุษบง และ บุษบา สองศรีพี่น้องซึ่งกำลังเป็นสาวสะพรั่ง สร้างความกลุ้มอกกลุ้มใจแก่ นายพลตรีบรรลือฤทธิ์ ผู้เป็นบิดา เพราะเริ่มมีหนุ่มๆ มาจีบลูกสาวของตนโดยเฉพาะบุษบงผู้พี่ ซึ่งมี ธำรง มาติดพัน แม้บรรลือฤทธิ์จะปรามด้วยว่าบุษบงมีคู่หมั้นอยู่แล้ว แต่ก็ถูกบุษบงตอกกลับทุกครั้ง เพราะไม่เคยเห็นหน้าตาคู่หมั้นที่พ่อกล่าวอ้าง รู้เพียงว่าชื่อ เปีย วันหนึ่ง ด่วม ลูกชายผู้ว่าเชียงใหม่เกลอเก่าของบรรลือฤทธิ์ มาศึกษาต่อที่กรุงเทพและขออาศัยที่บ้านของบรรลือฤทธิ์ บุษบงมองด่วมด้วยสายตาดูถูก แถมยังบังคับไม่ให้บุษบาไปสุงสิงกับด่วม บรรลือฤทธิ์ได้แต่ระอาใจ จึงขอร้องให้ด่วมช่วยดูแลบุตรีในระหว่างที่ตนเองไปทำธุระที่ปากน้ำโพ ทำให้ด่วมมีเรื่องชกต่อยกับธำรงที่ดึงดันจะพาบุษบงไปเที่ยว บุษบงไม่เข็ดหลาบขอพ่อไปเที่ยวบางแสนกับ ธำรงบรรลือฤทธิ์อนุญาตโดยมีข้อแม้ว่าต้องมีด่วมไปด้วย ธำรงเกลียดด่วมเป็นทุนเดิมจึงไปจ้างวานนักเลงท้องถิ่นให้ฆ่าด่วม แต่กลับตาลปัตรเพราะนักเลงคนนั้นนับถือด่วมมาก จึงตลบหลังขูดรีดเงินจากธำรง ซ้ำยังขู่ให้ธำรงรีบไสหัวกลับกรุงเทพ ที่บางแสนนี่เองที่บุษบงได้รู้ว่าด่วมมีอีกชื่อ คือ โสภณ จู่ๆ บุษบาก็โทรเลขมาแจ้งว่าบรรลือฤทธิ์หายตัวไป โสภณสังหรณ์ใจว่าจะเกิดเหตุร้ายจึงรีบไปแจ้งตำรวจทำให้คลาดสายตาจากบุษบง ธำรงส่ง สกล มาหลอกบุษบงว่าธำรงถูกรถชนอาการปางตาย บุษบงหลงเชื่ออย่างง่ายดาย กว่าจะรู้ตัวว่าถูกหลอกก็ต่อเมื่อพบว่าธำรงเป็นคนจับตัวบรรลือฤทธิ์ไปทรมาน เพื่อเค้นถามที่ซ่อนอาวุธของรัฐบาล ร.ต.อ. เผชิญ กับ ร.ต.อ. โสภณ นำกำลังตำรวจมาล้อมที่บ้านธำรง เกลี้ยกล่อมให้ยอมมอบตัวแต่ไม่เป็นผลโสภณร้อนใจแอบปีนหน้าต่างเข้าไปภายในตึกและเกิดการต่อสู้กับธำรงขึ้น โสภณฟันธำรงเสียชีวิตและช่วยบุษบงออกมาได้สำเร็จ หลังเกิดเหตุ สิทธิศักดิ์ พ่อของโสภณเดินทางจากภาคเหนือมาเยี่ยมลูกชาย บุษบงจึงได้รู้ความจริงว่าแท้จริงแล้ว ด่วม หรือ โสภณ ก็คือ เปีย คู่หมั้นปริศนาที่บุษบงไม่เคยเห็นหน้านั่นเอง
หม้ายสามเรือน (2498/1955) หม้ายสามเรือน เป็นภาพยนตร์ไทยที่ออกฉายในปี พ.ศ. 2498 สร้างจากบทประพันธ์ของ ไม้ เมืองเดิม (ก้าน พึ่งบุญ ณ อยุธยา) และกำกับการแสดงโดย กิ่ง พึ่งบุญ ณ อยุธยา
ยอดรักคนยาก (2498/1955) เช็ง เป็นลูกชาวไร่ อยู่ปากน้ำปราณจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เดินทางมาศึกษาที่กรุงเทพพร้อมกับ ฮะ เพื่อนสนิท และเช่าที่ดินเพื่อทำสวนทำไร่หารายได้เลี้ยงตนและสมทบเงินที่ นางชุ้น มารดาส่งเสีย จนในที่สุดเช็งสอบได้ชั้นมัธยมปีที่ 6 และฮะสอบประถมปีที่ 3 เช็งแอบคบอยู่กับ ตุ๊กตา ลูกสาวของหลวงวุฒิกรรมโกสัย ซึ่งอยู่ใกล้สวนผักของเขา ส่วนฮะรักอยู่กับ จันทร์ สาวใช้ของตุ๊กตา วันหนึ่งหลวงวุฒิกรรมโกสัยจับได้ขณะที่เช็งกับตุ๊กตากำลังพลอดรักกัน จึงลงโทษเช็งและตุ๊กตาอย่างสาหัส ตุ๊กตาทนไม่ไหวจึงหนีออกจากบ้านพร้อมกับจันทร์ เช็งพาตุ๊กตากลับไปยังตำบลปากน้ำปราณ และได้ทราบว่ามารดากำลังตกอยู่ในความลำบากจึงออกหางานทำ เช็งได้งานเป็นเลขานุการของ แน่งน้อย ซึ่งเป็นภรรยาของ เชิด มิจฉาชีพซึ่งกำลังต้องโทษอยู่ในคุก แน่งน้อยปรนเปรอเช็งด้วยเสื้อผ้าและกามารมณ์จนเช็งหลงลืมแม่และภรรยาที่กำลังตั้งท้อง วันหนึ่งตุ๊กตาหอบลูกมาตามหาเช็งที่กรุงเทพ แต่เช็งปฏิเสธความรับผิดชอบและไม่แยแสต่อตุ๊กตาตุ๊กตาจึงซมซานกลับไปหาพ่อ แต่หลวงวุฒิกรรมโกสัยเสียชีวิตแล้ว ตุ๊กตาคิดจะจบชีวิตลงในแม่น้ำเจ้าพระยา แต่ คุณนายประทุม และ ธรรมศักดิ์ ลูกชายนั่งเรือยนต์ผ่านมาช่วยชีวิตตุ๊กตาไว้ทัน เมื่อฟังเรื่องราวของตุ๊กตาคุณนายประทุมจึงรับเธอไว้เป็นบุตรบุญธรรมเพราะความเห็นอกเห็นใจ เชิดได้รับการปล่อยตัวออกจากคุก แน่งน้อยจึงกลับไปหาเชิด เช็งโกรธมากจึงยิงเชิดเสียชีวิต เช็งจึงต้องติดคุกเป็นเวลา 3 ปี เมื่อพ้นโทษ เช็งจึงขี่สามล้อรับจ้างหาเงินประทังชีวิต แล้วบังเอิญเจอตุ๊กตาและลูก เช็งพยายามซ่อนตัวทั้งๆ ที่อยากใกล้ชิดกับลูก แต่ด้วยความเป็นพ่อทำให้เช็งอดที่จะแอบมาหา ตุ๊กตุ่น ลูกสาวไม่ได้ ทั้งที่โดนนางชุ้นและจันทร์กีดกัน วันหนึ่งตุ๊กตุ่นไม่ยอมกินยา และร้องจะให้เช็งเป็นผู้ป้อนยา เช็งจึงถูกเรียกตัวไป เช็งพยายามปิดบังตัวตนทำให้ตุ๊กตุ่นมองหน้าไม่ชัด จึงถอดหมวกของเช็งออกทุกคนตกใจเมื่อเห็นว่าเป็นเช็ง เช็งสารภาพผิดแต่ไม่มีใครยกโทษให้จึงคิดจะจบชีวิตตัวเองบนทางรถไฟ ธรรมศักดิ์เกลี้ยกล่อมให้ตุ๊กตาอภัยให้เช็ง ขณะนั้นเอง ตุ๊กตาเหลือบไปเห็นตุ๊กตุ่นวิ่งตามเช็งอยู่บนทางรถไฟจึงวิ่งไปหา เช็งรีบผละจากทางรถไฟ แต่รถไฟวิ่งเข้าหาร่างของตุ๊กตุ่นเสียแล้ว
หงษ์เหิร (2498/1955) เพราะความหึงหวงของ ชาติ ที่เกรงว่า เชษฐ ลูกชายซึ่งเป็นว่าที่นายร้อยตำรวจจะลอบเป็นชู้กับ ขวัญอ่อน ภรรยาสาวคนใหม่ของตน ชาติจึงด่าทอขวัญอ่อนอย่างเสียๆหายๆ จนขวัญอ่อนสุดจะทนเธอจึงตัดสินใจหนีออกจากบ้านไปพร้อมกับ อ้อย ลูกที่เพิ่งเกิด แล้วไปอยู่กับ นายแสง ชายที่พร้อมจะดูแลขวัญอ่อนและลูกน้อยอย่างไม่คิดรังเกียจเดียดฉันท์ เวลาผ่านไป 7 ปี นายแสงกลับกลายเป็นชายขี้เมาที่วันๆ เอาแต่ทุบตีขวัญอ่อนและอ้อยอยู่เสมอ จนขวัญอ่อนล้มป่วยลงและเสียชีวิต อ้อยจึงกลายเป็นเด็กกำพร้าแม่ ดีที่ สุทธิ และ วัลภา สองสามีภรรยาผู้ยากไร้ ซึ่งอยู่ในละแวกเดียวกันให้ความเอ็นดู ทั้งสองจึงขอรับอ้อยมาไว้เป็นบุตรบุญธรรม กระนั้นทั้งสุทธิและวัลภาก็ใช่จะมีปัญญาเลี้ยงดูอ้อย กอปรกับวัลภาต้องล้มป่วยลงด้วยโรคร้าย อ้อยจึงตัดสินใจไปเป็นขอทานแต่ก็มิวายเกิดเรื่องถูกขโมยเงิน ดีที่เชษฐซึ่งตอนนี้กลายเป็นร้อยตำรวจเอกได้เข้ามาดูแลเรื่อง และเกิดต้องชะตากับอ้อยจึงขออ้อยมาดูแลเพื่อไม่ให้สุทธิและวัลภาต้องเดือดร้อนอีกต่อไป ครั้นเมื่อเชษฐพาอ้อยกลับมาที่บ้าน ชาติได้เห็นตำหนิบนตัวอ้อยจึงซักถามจนรู้ว่าแท้จริงอ้อยก็คือลูกสาวของตนกับขวัญอ่อน จึงรู้สึกปีติเป็นอย่างมากที่โชคชะตาได้นำพาให้อ้อยกลับคืนสู่อ้อมอกอีกครั้ง
ผารีซอ (2498/1955) เมฆ หนุ่มเมืองใต้หนีซมซานไปบนดอย หลังพลั้งมือฆ่าคนตายในบ่อน ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งเมฆก็พบว่าตัวเองอยู่ในกระท่อมของหญิงสาวชาวเขาเผ่าลีซอ หญิงสาวเล่าว่า บาบ่า หัวหน้าเผ่า กับเธอ นะหลี ลูกสาว ช่วยเมฆเอาไว้ เมื่ออาการของเมฆหายเป็นปรกติ กุ๊ก หมอผีประจำเผ่ายื่นคำขาดให้เมฆออกจากหมู่บ้านโดยอ้างว่า หากดึงดันรับคนใต้ไว้ในหมู่บ้านจะพบภัยพิบัติแต่บาบ่าเห็นว่าเมฆแม่นในทางปืน น่าจะช่วยปกป้องหมู่บ้านได้ จึงไม่เชื่อคำทำนายและรับเมฆเข้าหมู่บ้าน คืนต่อมา หมู่บ้านลีซอถูกพวกยางกะเลอปล้นชาวเขาช่วยกันต่อสู้ เมฆล่อให้กุ๊กลงไปดักยิงที่เชิงเขาส่วนตัวเขาย้อนไปกระหน่ำยิงกุ๊กจนสิ้นลมหายใจ บาบ่าไว้ใจเมฆมากถึงขนาดยกนะหลีให้เป็นเมีย จนกระทั่งนะหลีตั้งครรภ์ เมฆขอไปเยี่ยมญาติที่ภาคใต้ พอเมฆคล้อยหลังไป พ่อค้าฝิ่นขบวนฮ่อก็มาขอรับฝิ่นกับบาบ่าและยืนยันว่าชำระเงินให้เมฆไปแล้ว ทุกคนจึงได้รับรู้ความชั่วร้ายของเมฆ ขบวนฝิ่นฮ่อแค้นใจบุกมาเผาหมู่บ้านลีซอพังพินาศ ชาวเขาที่หลงเหลือชีวิตย้ายไปอยู่บนดอยอีกลูกหนึ่ง รวมทั้งบาบ่าและนะหลีซึ่งบัดนี้คลอดลูกเป็นผู้ชายชื่อว่า เลาเอ้อ นะหลีแต่งงานใหม่กับ เลาจิง หนุ่มชาวเผ่าเดียวกันที่รักนะหลีมานาน วันหนึ่ง เลาเอ้อพบชายคนหนึ่งกำลังจะจมน้ำจึงช่วยชีวิตไว้และพามาที่บ้านนะหลีเห็นหน้าก็จำได้ทันทีว่าคือเมฆ ซึ่งยังไม่เลิกสันดานชั่วพยายามปลุกปล้ำนะหลี นะหลีพยายามขัดขืนแต่ไม่สามารถสู้กำลังเมฆจึงคว้าลูกดอกอาบยาพิษแทงขาตัวเองตาย เมฆพาเลาเอ้อกระเสือกกระสนหนีลงดอย บาบ่าเลาจิงและคนอื่นๆ ตามเมฆไปและเกิดการยิงต่อสู้กันเมฆเผลอไปถูกลูกดอกอาบยาพิษ ร่างของเขาตกลงไปในกระแสน้ำอันเชี่ยวกราก โดยไม่มีใครช่วยทัน
ตังเก (2498/1955) ในเขตจังหวัดสมุทรปราการมีชาวประมงสองกลุ่มเป็นคู่แข่งกันในการจับปลา กลุ่มแรกนำโดย กังวาล เจ้าของเรือสิงห์สมุทรซึ่งให้ ทองหล่อ ลูกชายทำหน้าที่ควบคุมเรือ และให้ ผา เป็นไต้ก๋งเรือ อีกกลุ่มควบคุมโดย เม้ง มีลูกชายชื่อ ยี่ปลิว เป็นผู้ดูแลกิจการและมี จ่าย เป็นไต้ก๋ง ทองหล่อคบหาอยู่กับ หงษ์ฟ้าลูกสาวของเม้ง ส่วนยี่ปลิวหลงรักสร้อยแต่สร้อยกลับไปชอบผา เป็นเหตุให้ยี่ปลิวหาเรื่องทองหล่อกับผาอยู่เนืองๆ วันหนึ่งผาโดนสร้อยปฏิเสธจึงหนีกลับไปชุมพรบ้านเกิดเพราะเข้าใจผิดคิดว่าสร้อยไม่สนใจตน เมื่อถึงฤดูมรสุม ชาวตังเกต้องย้ายไปหาปลาในเขตปากน้ำชุมพร ยี่ปลิวกับจ่ายวางแผนกำจัดทองหล่อโดยให้ฉายไปสมัครเป็นไต้ก๋งเรือสิงห์สมุทร ในขณะที่ออกเรือฉายก็แอบตีศีรษะทองหล่อตกทะเล กัลปังหา ชาวเกาะพบทองหล่อโดยบังเอิญจึงช่วยชีวิตไว้ ผารู้ข่าวว่าทองหล่อพยายามสืบหาคนร้าย ฉายกลัวจะถูกจับได้จึงไปขอเงินค่าแรงกับยี่ปลิวแต่กลับโดนฆ่าปิดปาก ยี่ปลิววางแผนกับจ่ายจะฉุดสร้อย จ่ายยอมร่วมมือแต่มีข้อแม้ว่าขอหงษ์ฟ้าเป็นสิ่งตอบแทน ยี่ปลิวรับคำด้วยความไม่เต็มใจ คืนนั้น ทองหล่อมองเห็นสำเภาใหญ่ทอดสมออยู่จึงไปขอให้กัลปังหาพายเรือไปส่ง ส่วนยี่ปลิวหลังจากฉุดสร้อยมาได้ก็หักหลังฆ่าจ่ายทิ้ง เมื่อทองหล่อมาถึงเรือสำเภาจึงได้รู้ว่าเป็นเรือของเม้ง และถูกลูกน้องของเม้งทำร้าย ขณะนั้นเอง ผาพร้อมพวกชาวเกาะมาช่วยทองหล่อเม้งเห็นท่าไม่ดีคว้าดาบจะมาแทงทองหล่อแต่หงษ์ฟ้าเอาตัวมาขวางถึงแก่ความตาย เม้งเสียใจจึงฆ่าตัวตายตามทำให้เหตุร้ายสงบลง สร้อยปรับความเข้าใจกับผาทองหล่อกลับไปหากัลปังหา ซึ่งก็คือน้องสาวของผานั่นเอง
สิงห์ท่าเรือ (2498/1955) เมื่อสิงห์ กับเสือ ต้องมาเจอกัน มันก็หมายถึง เลือด เท่านั้น แต่ว่า สิงห์จะล้างเสือ หรือ เสือจะล้างสิงห์ นิยายรักที่ร้อนแรง เต็มไปด้วยการต่อสู้ เยี่ยงนักเลง ทั้งหมัด และกระสุนปืน ดุเดือด
ดงตาล (2498/1955) นิยายรักอันแสนหวาน ประทับใจ จากบทประพันธ์ของ พรานบูรพ์ ดู! ความรัก ความเสียสละ ตลอดจนการต่อสู้ บู๊ดุเดือด ทรยศ หักหลัง และตลกขบขัน มีครบทุกรส แก้ว และ ขวัญ ประกอบอาชีพทำน้ำตาลในหมู่บ้านดงตาล จังหวัดเพชรบุรี ทั้งสองเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเด็ก แก้วเป็นคนขยัน ส่วนขวัญเป็นคนช่างสำรวย ขวัญคบหาอยู่กับช้อย ลูกสาวของนายช้าง แต่นายช้างไม่ชอบนิสัยขวัญจึงบังคับให้ช้อยแต่งงานกับแก้วซึ่งแอบชอบพอช้อยอยู่เช่นกัน หลังแต่งงาน แก้วขยันทำงานมากขึ้นเพื่อเลี้ยง ดูช้อยให้อยู่อย่างสุขสบาย วันหนึ่งขณะที่แก้วไม่อยู่บ้าน ขวัญแอบมาพบช้อยเพื่อตัดพ้อต่อว่า ช้อยยังมีใจให้ขวัญอยู่ ทั้งคู่จึงแอบคบชู้กัน ไม่นานนักแก้วเริ่มระแคะระคาย เมื่อเห็นมีดปาดตาลของขวัญอยู่บนที่นอนของตน แก้วจึงออกอุบายมอมเหล้าขวัญ เมื่อขวัญเมาได้ที่จึงสารภาพว่าเป็นชู้กับช้อย นานวันเข้าช้อยเริ่มสำนึกผิดจึงคิดจะกลับตัวแต่ขวัญไม่ยอมจึงลงมือปลุกปล้ำ แก้วเข้ามาเห็นจึงบันดาลโทสะแทงขวัญตาย ช้อยเกิดความละอายใจจึงใช้มีดปาดตาลของแก้วฆ่าตัวตาย แก้วพยายามหลบหนีแต่ในที่สุดก็ถูกตำรวจจับตัว
ราตรีในโตเกียว (2498/1955) เมื่อเรียนจบวิชาการบัญชีในระดับวิทยาลัยที่เมืองโอซาก้า สุนันท์ เด็กสาวชาวไทยก็เดินทางมาเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัยที่โตเกียว โดยอาศัยอยู่กับ เสน่ห์ พี่ชาย สุนันท์ได้รู้จัก ชาย เพื่อนนักบินของเสน่ห์ที่แสดงท่าทีไม่เป็นมิตรอย่างออกนอกหน้า เสน่ห์จึงต้องเป็นคนอธิบายสาเหตุที่ชายแสดงท่าทีเกลียดผู้หญิงให้สุนันท์ฟังว่า ในอดีต ชายเคยหลงรัก มิชิโกะ สาวญี่ปุ่นที่ชายเคยช่วยไม่ให้เธอฆ่าตัวตาย เพราะทนถูก ทัตสึโอะสามีชาวญี่ปุ่นกดขี่ไม่ไหว ทัตสึโอะเข้าใจผิดคิดว่ามิชิโกะคบชู้กับชายมิชิโกะจึงจะคว้านท้องเพื่อพิสูจน์ความจริง แต่เสน่ห์เข้ามาขวางไว้และอธิบายความจริงจนทัตสึโอะเข้าใจ สุนันท์พยายามปลอบใจชายที่กำลังเป็นทุกข์เพราะผิดหวังในความรัก แต่กลับถูกชายเข้าใจผิดคิดว่าเธอมาเยาะเย้ย คืนหนึ่ง ชายได้พบมิชิโกะโดยบังเอิญในสวนดอกไม้ เป็นโอกาสให้ทั้งสองได้ปรับความเข้าใจกันสุนันท์เผอิญมาเห็นชายกับมิชิโกะกำลังโผกอดกันก็เสียอกเสียใจคิดว่ามิชิโกะจะกลับมารักชาย สุนันท์จึงคิดจะจบชีวิตตัวเอง
หญิงคนชั่ว (2498/1955) ชะตากรรมของสาวชาวบ้านที่หลงคารมหนุ่มชาวกรุงจนต้องกลายเป็นหญิงคนชั่ว รื่น สาวสวยประจำหมู่บ้านที่ทะเยอทะยานอยากรวยทางลัด เลยตกเป็นเหยื่อของ วิชัย หลอกไปขายในซ่องของ ป้าตาด ในเมืองหลวง วิทย์ กับ ดิน สองเพื่อนรักเป็นขาประจำซ่องของป้าตาด เมื่อได้เห็นรื่นก็หลงเสน่ห์ในความงามอย่างถอนตัวไม่ขึ้น วิทย์ถลำลึกจนถึงขั้นมีลูกกับรื่น เมื่อบิดาของวิทย์ทราบเรื่องเข้าจึงหาทางกีดกันความสัมพันธ์ของทั้งสองโดยการส่งวิทย์ไปเรียนที่เมืองนอก ด้วยความเป็นห่วงลูกในท้อง รื่นจึงพยายามหนีออกจากซ่องของป้าตาด โดยได้รับความช่วยเหลือจากสมร แม้จะหนีออกมาได้ แต่สุดท้าย รื่นก็ต้องหวนกลับไปเป็นนางกลางเมืองเพราะต้องเลี้ยงดูลูกน้อยเพียงคนเดียว 5 ปีผ่านไป วิทย์กลับมาจากต่างประเทศและรีบตรงดิ่่งไปหารื่นที่ซ่องป้าตาด แม้จะพยายามขอร้องให้รื่นเลิกเป็นนางกลางเมืองเท่าไหร่รื่นก็ปฏิเสธ เพราะไม่อยากให้สามีและลูกน้อยต้องแปดเปื้อนเพราะหญิงคนชั่วอย่างเธอ
ผู้ชนะ (2498/1955) ฝ่ายหนึ่งมีอิทธิพล ลูกสาวสวย ร่ำรวยขึ้นมาด้วยการขูดรีดประชาชน อีกฝ่ายหนึ่งเป็นนิสิตจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ผู้ทรนง พยายามสร้างตัวเองเพื่อเป็นตัวอย่างแก่เพื่อนบ้าน แต่ถูกขัดขวาง ใครจะเป็นผู้ชนะ (ที่มา: นิตยสารข่าวภาพยนตร์ มิถุนายน พ.ศ. 2498)