เทพธิดาฮ่อ (2499)
เทพธิดาฮ่อ (2499/1956) 19 ปีก่อน น้อย ต้องสูญเสียพ่อแม่ในคราวเดียวกัน เพราะถูก บุญตา และ คำปัน โจรป่าดักปล้นระหว่างเดินทางไปเชียงใหม่ เคราะห์ดีที่ เลากวางสือ หัวหน้าชาวฮ่อมาช่วยไว้และเก็บน้อยไปเลี้ยงดู กว่า โห้ คนสนิทของ ขุนประจญศัตรูพ่าย พ่อของน้อย จะรู้สึกตัวชาวฮ่อก็เอาตัวน้อยไปเสียแล้ว ขุนประจญศัตรูพ่ายสั่งเสียเป็นครั้งสุดท้าย ขอให้โห้ออกตามหาน้อยและช่วยดูแล ใหญ่ ลูกชายคนโต เลากวางสือตั้งชื่อให้น้อยใหม่ว่า เลากวางรุ่ง จนกระทั่งเลากวางรุ่งโตเป็นหนุ่มก็ได้รับความไว้วางใจจากเลากวางสือให้ช่วยดูแลงานแทน วันหนึ่ง เลากวางสือให้เลากวางรุ่งเข้าไปในเมืองเชียงใหม่เพื่อดูลาดเลาก่อนทำการซื้อขายฝิ่นเถื่อนกับบุญตาและคำปัน ซึ่งบัดนี้ได้กลายเป็นพ่อเลี้ยงทรงอิทธิพลที่สุดในจังหวัด ก่อนออกเดินทาง ฮ่องฟ้า ลูกสาวคนเดียวของเลากวางสือมาระบายความรู้สึกที่มีต่อเลากวางรุ่ง แม้จะสำนึกในบุญคุณของเลากวางสือและรู้ดีว่าก้องฟู่ แอบรักฮ่องฟ้ามานานแล้ว แต่เลากวางรุ่งก็ไม่อาจห้ามหัวใจของตัวเองได้ อีกฟากหนึ่ง พ่อเลี้ยงบุญตากำลังเตรียมการต้อนรับผู้กำกับตำรวจคนใหม่ คือ พ.ต.ท. เผชิญ เทพยากร และจ่าโห้ ญาติสนิท โดยการนำของ ร.ต.ท. เติมชัย วรพงษ์ พ่อเลี้ยงบุญตาตั้งใจจะโน้มน้าวให้ พ.ต.ท. เผชิญ มาเป็นพรรคพวกของตน แต่ก็ต้องเป็นฝ่ายตกใจเมื่อได้เห็นหน้า พ.ต.ท.เผชิญ เพราะ พ.ต.ท. เผชิญ คืออดีตคนขับรถของตนนั่นเอง พ่อเลี้ยงบุญตาซ่อนความกลัวไว้ในใจเอ่ยปากเกลี้ยกล่อมพ.ต.ท. เผชิญ แต่ไม่เป็นผลสำเร็จ ค่ำวันหนึ่ง จ่าโห้ลอบเข้ามาสืบหาหลักฐานที่เฝ้าติดตามมาสิบกว่าปี เขามั่นใจว่าบุญตาและคำปันคือสองโจรที่ฆ่าเจ้านายของตน เลากวางรุ่งซึ่งมาหาบุญตาตามเวลานัดหมาย ได้พบจ่าโห้โดยบังเอิญ คืนวันแห่งความแค้นจึงหมุนย้อนมาเตือนทั้งสองอีกครั้ง เมื่อถึงวันนัดซื้อขายฝิ่น ก้องฟู่เดินทางมาที่บ้านบุญตาพร้อมแผนการฮุบเงินค่าฝิ่น ส่วน พ.ต.ท. เผชิญ ซุ่มวางกำลังจับกุมพ่อเลี้ยงบุญตา ร.ต.ท. เติมชัย เห็นท่าไม่ดีจึงหาทางเอาตัวรอด สารภาพว่าตนเป็นสายให้พ่อเลี้ยงบุญตายังไม่ทันขาดคำ ร.ต.ท. เติมชัย ก็ถูกสมุนของพ่อเลี้ยงฆ่าปิดปาก ผลประโยชน์ไม่เข้าใครออกใคร พ่อเลี้ยงบุญตาเองก็หวังจะโกงค่าฝิ่น ทั้งสองฝ่ายจึงเกิดการปะทะกัน คำปันถูกก้องฟู่ยิงเสียชีวิตและหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว เลากวางรุ่งสบโอกาสยิงบุญตาเพื่อแก้แค้นให้พ่อแม่ เมื่อเหตุการณ์คลี่คลาย พ.ต.ท. เผชิญ ขอให้น้องชายกลับมาอยู่ด้วยกัน แต่เลากวางรุ่งปฏิเสธเพราะเป็นห่วงเลากวางสือ เลากวางรุ่งรีบกลับไปที่แม่เสลี่ยงซึ่งบัดนี้ตกอยู่ในกองเพลิงด้วยน้ำมือของก้องฟู่ ชาวฮ่อหลายคนต้องเสียชีวิตลงรวมทั้งเลากวางสือ ก้องฟู่จับตัวฮ่องฟ้าพาไปยังดอยอีกลูกหนึ่ง เลากวางสือแอบสะกดรอยตามก้องฟู่เพื่อไปช่วยชีวิตฮ่องฟ้า
สร้อยฟ้าขายตัว (2498/1955) หลังจากที่พ่อซึ่งเป็นเสาหลักของครอบครัวเสียชีวิต ชีวิตของ สร้อยฟ้า ก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ สร้อยฟ้าจำต้องลาออกจากมหาวิทยาลัยเพื่อทำงานหาเลี้ยงแม่และน้องสาว แต่ไม่นานสร้อยฟ้าก็ถูกไล่ออก เพราะขาดงานมาดูแลแม่ที่ล้มป่วย สร้อยฟ้าเกิดท้อใจจึงคิดจะฆ่าตัวตาย โดยกระโดดตัดหน้ารถยนต์ แต่เจ้าของรถเบรกทันแล้วช่วยชีวิตเธอไว้ หลังจากต่อว่าต่อขานหญิงสาวแล้ว รัมย์ นกุล เจ้าของรถก็ใจเย็นลงจึงถามไถ่สาเหตุที่ทำให้เธอคิดสั้น เมื่อสร้อยฟ้าเล่าต้นสายปลายเหตุจบลง รัมย์จึงยื่นข้อเสนอจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในครอบครัวให้ โดยสร้อยฟ้าต้องแต่งงานกับเขาและไปอยู่ดูแลบ้านพุดตาลในระหว่างที่เขาไปเรียนที่ฝรั่งเศสเป็นเวลา 3 ปี เป็นการตอบแทน สร้อยฟ้ารับข้อตกลงทันทีอย่างไม่ลังเล สร้อยฟ้าพาครอบครัวไปอยู่บ้านพุดตาล ที่ปากน้ำโพ ซึ่งแวดล้อมไปด้วยต้นพุดตาลรอบตัวบ้านบรรยากาศที่บริสุทธิ์ทำให้อาการป่วยของแม่สร้อยฟ้าค่อยๆดีขึ้น วันหนึ่ง สร้อยฟ้าก็ได้รับข่าวสะเทือนใจว่าเครื่องบินที่รัมย์โดยสารหายไป ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีแขกมาเยือนที่บ้านพุดตาลแสดงตัวว่าเป็นแม่ของรัมย์และแนะนำตัวว่าชื่อ วรรณ ซึ่งอ้างสิทธิ์ความเป็นเจ้าของบ้านพุดตาล และต้องการให้สร้อยฟ้าพร้อมครอบครัวย้ายออกจากบ้านพุดตาลโดยเร็วที่สุด สร้อยฟ้าจึงเปิดเผยว่าตนเป็นภรรยาของรัมย์โดยถูกต้องตามกฎหมาย และจะดูแลบ้านพุดตาลต่อไปจนกว่าจะมีการยืนยันว่ารัมย์ได้เสียชีวิตไปแล้วจริง แม่ของสร้อยฟ้าต่อว่าเธอขนานใหญ่ที่บังอาจแอบแต่งงานโดยไม่ขออนุญาต สร้อยฟ้าเสียใจวิ่งหนีออกจากบ้าน และบังเอิญชนรัมย์ที่กลับมาบ้านในสภาพทรุดโทรม ทั้งสองตัดพ้อกันด้วยความน้อยใจ เพราะสร้อยฟ้าเพิ่งรู้จากวรรณว่ารัมย์หมั้นหมายแล้วกับ กฤษณาส่วนรัมย์ได้รับจดหมายจาก ศิริณา น้องสาวของสร้อยฟ้าที่โกหกว่าสร้อยฟ้าอยากกลับไปอาศัยที่กรุงเทพ รัมย์จึงขอยกเลิกสัญญาที่เคยทำไว้กับสร้อยฟ้าแต่จะยกมรดกทั้งหมดให้ แล้วจึงกลับมาอยู่ที่กรุงเทพ เมื่อกฤษณารู้ว่ารัมย์กลับมาก็พยายามขอคืนดี แต่พอรู้ว่ารัมย์สิ้นเนื้อประดาตัวก็รีบตีตัวออกห่าง มีเพียงสร้อยฟ้าเท่านั้นที่ยังคงรอเขาอยู่ที่บ้านพุดตาลด้วยใจที่มั่นคง
ธิดายาจก (2497)
ธิดายาจก (2497/1954) เพราะเกิดไปได้เสียกับชายต่ำศักดิ์อรพิน จึงถูก คุณพระบุรีรักษ์ภูบาล ขับไล่ออกจากตระกูล ไม่เว้นแม้แต่ น้อย ลูกสาวของอรพินซึ่งคุณพระสั่งให้คนเอาไปทิ้ง เคราะห์ดีที่ ยายจัน ผ่านมาเห็นจึงเก็บไปเลี้ยง แม้ลำพังยายจันจะยากจนแสนเข็ญเพียงใด ก็สู้อุตส่าห์ขอทานเพื่อเลี้ยงดูน้อยด้วยความรักประหนึ่งลูกของตนเอง เมื่อน้อยโตพอจะช่วยยายจันหาเงิน ก็ออกช่วยขอทานอีกแรงพร้อมกับ จิ๋ว ซึ่งยายจันเก็บมาเลี้ยงเช่นเดียวกัน แต่บัดนี้ เรี่ยวแรงของยายจันถดถอยลงมากจึงเป็นลมล้มลงในวันหนึ่ง บังเอิญ หมอชัย ผ่านมาจึงพายายจันไปรักษา แต่สายเกินกาล ยายจันได้จากโลกนี้ไปแล้ว ทิ้งให้น้อยกับจิ๋วต้องเผชิญโลกต่อไป หมอชัยจึงเสนอตัวให้ที่พักพิงแก่ทั้งสอง แต่ความสวยของน้อย ทำให้ ยุวดี ภรรยาหมอชัย เกิดความหึงหวง น้อยกับจิ๋วจึงตัดสินใจออกจากบ้านของหมอชัยเพื่อยุติปัญหา หลังจากไล่อรพินออกจากตระกูลเมื่อหลายปีก่อน คุณพระได้แต่ระทมทุกข์กับความโหดร้ายที่ตนก่อไว้จนล้มป่วยลง ในบั้นปลายชีวิตจึงลดทิฐิ ยกโทษให้อรพินก่อนจะสิ้นใจในเวลาต่อมา อรพินไม่ละความพยายามที่จะตามหาลูก ร่องรอยเดียวคือสร้อยล็อกเก็ตรูปกระต่ายชมจันทร์ที่อรพินห้อยคอลูกน้อยไว้ จนในที่สุดก็ได้เบาะแสจากหมอชัยซึ่งเป็นหมอประจำตระกูล
แม่เสือไพรวัลย์ (2496)
แม่เสือไพรวัลย์ (2496/1953) ชาย มาท่องเที่ยวในป่า เห็น ไพรวัลย์กำลังจะตกน้ำก็หัวเราะขำ หญิงสาวไม่พอใจจึงเกิดทะเลาะกัน รุ่งขึ้น ชายไปกินข้าวที่ร้านอาหารไพรวัลย์ และได้ช่วยกำธร จากเหตุทะเลาะวิวาทกับ ศักดิ์ นักเลงขาใหญ่ กำธรตอบแทนบุญคุณชายด้วยการชวนมาทำงานในตำแหน่งผู้จัดการงานป่าไม้ และแนะนำให้ชายได้รู้จักกับ กาหลง ซึ่งศักดิ์แอบหลงรักอยู่ เป็นเหตุให้ศักดิ์เกลียดขี้หน้าชายมากยิ่งขึ้น วันหนึ่ง เจ้าคุณวานให้ชายไปรับเงินที่ร้านไพรวัลย์ ศักดิ์สบโอกาสแก้แค้น ลอบยิง พร พ่อของไพรวัลย์ถึงแก่ชีวิตแล้วตีหัวชายจนสลบ จัดฉากว่าชายเป็นฆาตกร ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของศักดิ์ ไพรวัลย์ปักใจเชื่อว่าเป็นฝีมือของชาย มิหนำซ้ำกาหลงยังถูกลักพาตัวไป พอชายทราบเรื่องก็รีบไปหาพรรคพวกให้ช่วยกันออกตามหาตัวกาหลง โดยบุกไปที่รังของศักดิ์เป็นที่แรก ศักดิ์ถูกชายยิงตาย เจ้าคุณ กำธร และไพรวัลย์เดินทางมาพร้อมตำรวจ ความจริงจึงปรากฏว่าชายเป็นนายอำเภอปลอมตัวมาสืบราชการ
ผาโหด (2494)
ผาโหด (2494/1951) เพราะความแค้นที่ พระยาดิเรกฤทธิ์ฮุบสมบัติและภรรยา คอน จึงชักชวนเพื่อนนักโทษแหกคุกออกมาหมายจะล้างแค้นพระยาดิเรกฤทธิ์ให้สาสมคอนมากบดานที่ผาขุนทองและตั้งตนเป็นหัวหน้าโจร โดยรับ รุ้ง ลูกสาวคนเดียวมาอยู่ด้วยกัน ความงามของรุ้งทำให้ แวน หลงใหลยิ่งนัก วันหนึ่ง พวกคอนได้ช่วยเหลือ เสกสม และอมรมิตร นักล่าสัตว์ที่มาจากกรุงเทพ ซึ่งพลัดหลงกับเพื่อน คอนได้ทีจึงเลียบเคียงถามข่าวคราวของพระยาดิเรกฤทธิ์ ก่อนจะได้รู้ว่าพระยาดิเรกฤทธิ์เสียชีวิตแล้วเพราะความหวาดกลัวคอนนั่นเอง แต่สิ่งที่ทำให้คอนต้องตกตะลึงก็คือ เพื่อนที่เสกสมและอมรมิตร มาล่าสัตว์และหลงกัน ก็คือ น.พ.เริงภิรมย์ ลูกชายของพระยาดิเรกฤทธิ์นั่นเอง คอนไม่รอช้า ใช้เล่ห์กลนำทางเสกสมและอมรมิตรไปที่หน้าผา พอสบโอกาสก็บีบคอเสกสมและผลักอมรมิตรตกเขา โดยหารู้ไม่ว่าเสกสมเพียงแค่สลบไป เมื่อเสกสมฟื้นขึ้นมาก็รีบลงเขาไปหมู่บ้านเพื่อจะขอความช่วยเหลือ เช้าวันต่อมา น.พ.เริงภิรมย์ที่กำลังเดินหลงทางอยู่ในป่า เห็นกระต่ายกำลังกินน้ำอยู่ริมลำธารจึงหยิบปืนขึ้นเล็ง อนิจจา กระสุนดันพลาดไปถูกรุ้งซึ่งกำลังอาบน้ำในลำธาร น.พ.เริงภิรมย์รีบพารุ้งไปส่งที่บ้าน คอนแสยะยิ้มอย่างมีชัยเมื่อลูกชายของศัตรูเป็นฝ่ายเข้ามาถึงรัง แต่อาศัยที่เริงภิรมย์เป็นหมอ รอจนรักษารุ้งให้หายดีก่อนน.พ.เริงภิรมย์ดูแลรุ้งอย่างใกล้ชิด ส่งผลให้แวนหึงหวงเป็นอย่างมากจนระงับใจไม่อยู่ทำร้าย น.พ.เริงภิรมย์ คอนเข้ามาห้าม ทำให้แวนเข้าใจผิดจึงคิดทรยศ คืนนั้น คอนตัดสินใจฆ่า น.พ.เริงภิรมย์ ด้วยมีดที่ลับมากว่า 5 ปี จังหวะเดียวกับที่แวนลอบเข้ามาแก้แค้นจึงเกิดการต่อสู้กัน คอนพลาดท่าถูกแวนแทงอาการสาหัส น.พ.เริงภิรมย์รีบเข้ามาช่วยชีวิตคอน ทันใดนั้นเอง เสกสมนำกำลังตำรวจบุกมาจับตัวคอน คอนจึงต้องกระเสือกกระสนฝ่าดงกระสุนหนีไปหลบซ่อนตัว แล้วบังเอิญพบพระธุดงค์รูปหนึ่งจึงเล่าชะตากรรมของตัวเองให้พระธุดงค์ฟัง น.พ.เริงภิรมย์ซึ่งวิ่งตามคอนมาได้ยินเข้า ทั้งสองจึงอโหสิกรรมให้แก่กันก่อนที่คอนจะหมดลมหายใจในที่สุด

กำลังแสดงผลลัพธ์ทั้งหมด 5 รายการ