ธิดายาจก

ธิดายาจก (2497/1954) เพราะเกิดไปได้เสียกับชายต่ำศักดิ์อรพิน จึงถูก คุณพระบุรีรักษ์ภูบาล ขับไล่ออกจากตระกูล ไม่เว้นแม้แต่ น้อย ลูกสาวของอรพินซึ่งคุณพระสั่งให้คนเอาไปทิ้ง เคราะห์ดีที่ ยายจัน ผ่านมาเห็นจึงเก็บไปเลี้ยง แม้ลำพังยายจันจะยากจนแสนเข็ญเพียงใด ก็สู้อุตส่าห์ขอทานเพื่อเลี้ยงดูน้อยด้วยความรักประหนึ่งลูกของตนเอง เมื่อน้อยโตพอจะช่วยยายจันหาเงิน ก็ออกช่วยขอทานอีกแรงพร้อมกับ จิ๋ว ซึ่งยายจันเก็บมาเลี้ยงเช่นเดียวกัน แต่บัดนี้ เรี่ยวแรงของยายจันถดถอยลงมากจึงเป็นลมล้มลงในวันหนึ่ง บังเอิญ หมอชัย ผ่านมาจึงพายายจันไปรักษา แต่สายเกินกาล ยายจันได้จากโลกนี้ไปแล้ว ทิ้งให้น้อยกับจิ๋วต้องเผชิญโลกต่อไป หมอชัยจึงเสนอตัวให้ที่พักพิงแก่ทั้งสอง แต่ความสวยของน้อย ทำให้ ยุวดี ภรรยาหมอชัย เกิดความหึงหวง น้อยกับจิ๋วจึงตัดสินใจออกจากบ้านของหมอชัยเพื่อยุติปัญหา หลังจากไล่อรพินออกจากตระกูลเมื่อหลายปีก่อน คุณพระได้แต่ระทมทุกข์กับความโหดร้ายที่ตนก่อไว้จนล้มป่วยลง ในบั้นปลายชีวิตจึงลดทิฐิ ยกโทษให้อรพินก่อนจะสิ้นใจในเวลาต่อมา อรพินไม่ละความพยายามที่จะตามหาลูก ร่องรอยเดียวคือสร้อยล็อกเก็ตรูปกระต่ายชมจันทร์ที่อรพินห้อยคอลูกน้อยไว้ จนในที่สุดก็ได้เบาะแสจากหมอชัยซึ่งเป็นหมอประจำตระกูล