ศรีบูรพาภาพยนตร์

หนึ่งในสยาม (2508/1965) ด้วยความภูมิใจครั้งยิ่งใหญ่ ศรีบูรพาภาพยนตร์ เสนอ.. เรื่องราวของลูกผู้ชายผู้รักศักดิ์ศรีจากนวนิยายขายดีเป็นประวัติการณ์ ของ อ้อย อัจฉริยกร

เกวียนหัก (2498/1955) แฝง นักเลงหัวไม้ประจำบ้านทุ่ง ซึ่งมีใจมั่นรักอยู่กับ เรียง ลูกสาวกำนัน ด้วยฐานะที่แตกต่างกันทั้งสองจึงต้องคบกันอย่างหลบๆ ซ่อนๆ อยู่มาวันหนึ่ง เกิดเหตุปล้นในตำบลนั้น แฝงตกเป็นผู้ต้องสงสัยจึงถูกเรียกตัวมาสอบสวนที่เรือนของกำนัน หลายคนเห็นแผลที่แขนของแฝงก็ปักใจเชื่อว่าแฝงเป็นคนร้าย เรียงจึงช่วยเป็นพยานและสารภาพว่าเป็นคนฟันแขนของแฝงเองทำให้แฝงรอดพ้นจากข้อกล่าวหามาได้หวุดหวิด ท่ามกลางความไม่พอใจของกำนัน รอง พี่ชายของเรียง และ ชื้น ลูกชายผู้ใหญ่บ้านที่หลงรักเรียงอยู่ฝ่ายเดียว ชื้นเจ็บใจที่เรียงไม่ตอบรับรัก จึงไปฟ้องกำนันว่าเรียงแอบคบหากับแฝง เรียงจึงถูกกำนันเฆี่ยนและจับขังไว้บนเรือน แฝงรู้ข่าวก็ลอบปีนขึ้นเรือนมาฝากรักกับเรียงในคืนนั้น แฝงกลับมาที่เรือนก็พบว่าพ่อถูกจับตัวไป ทิ้งไว้แต่รอยคราบเลือด แฝงเชื่อว่าทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของรองและชื้น จึงรีบรุดไปยังเรือนกำนันเพื่อเค้นถามความจริง ขณะเดียวกันนั้น รองและชื้นที่เพิ่งฆ่าพ่อของแฝงตายก็ได้จับตัวเรียงขึ้นเกวียนเพื่อพาหนีไปอยู่ที่บ้านญาติต่างหมู่บ้าน เมื่อแฝงได้รู้เรื่องราวทั้งหมด จึงรวบรวมพรรคพวกออกตามล่ารองและชื้น หมายจะล้างแค้นให้พ่อและชิงตัวคนรักของตนกลับคืนมา เมื่อเกวียนของเรียงมาถึงที่ศาลเจ้าพ่อเกวียนล่ม ซึ่งเป็นที่สักการะของเหล่าผู้เดินทางทั้งหลาย ชื้นบังคับให้เรียงสาบานรักกับตนต่อหน้าศาลเจ้าพ่อ เรียงต้องสาบานด้วยความจำยอม แต่ในใจนั้นแอบอธิษฐานว่า หากแฝงกำลังตามหาตนอยู่ ก็ขอให้เกวียนที่ตนนั่งมาจงหยุดรออยู่ที่นี่ เพื่อให้แฝงตามมาทัน แฝงกับพรรคพวกตามมาทันตามคำอธิษฐานของเรียง ด้วยความแค้นที่สุมอก แฝงควบเกวียนของตนเข้าพุ่งชนเกวียนที่ชื้น รอง และเรียงนั่งมาอย่างรุนแรง จนเกวียนนั้นหักกระเด็น เมื่อแฝงได้สติก็พบว่าเรียงถูกเกวียนทับขาจนกระดูกหัก ชื้นถูกไม้กงเสียบทะลุอกตายคาที่ ส่วนรองนั้นหนีไปได้ บัดนี้ เรียงกลายเป็นคนพิการที่ขาทั้งสองใช้การไม่ได้อีก แต่ถึงกระนั้น แฝงก็ขอสาบานต่อศาลเจ้าพ่อเกวียนหัก ว่าจะรับเรียงเป็นเมียและขอรักนางตลอดไป

ลูกกำพร้า (2496/1953) ลูกกำพร้า เป็นภาพยนตร์สีธรรมชาติ 16 มม.ที่ออกฉายในปี พ.ศ. 2496 สร้างจากบทประพันธ์ของ ป. อินทรปาลิต (ปรีชา อินทรปาลิต) สร้างโดย ศรีบูรพาภาพยนตร์ และกำกับการแสดงโดย สดศรี บูรพารมณ์ ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นการนำกลับมาสร้างใหม่จากภาพยนตร์ในปี พ.ศ. 2481

เลือดทรยศ (ขุนโจรใจเพ็ชร ภาคจบ) (2495/1952) หลังจากที่ มิ่ง หักหลัง เสือธง และฉุดคร่า แวว คนรักของเสือธงเอาไปทำเมีย เสือธงหายสาบสูญไปจากบ้านนาแค ปิดตำนานเสือผู้ยิ่งใหญ่ ปล่อยให้ ดวง น้องสาวของมิ่งซึ่งหลงรักเสือธงเฝ้าอาลัย สองปีผ่านไป แววให้กำเนิดลูกชื่อแดง ส่วนเสือธง เสือทรัพย์ และ เสือเต่า อพยพไปตำบลหนองปรุง ปฏิบัติตนจนเป็นที่ชื่นชอบของชาวบ้าน จนเสือธงได้รับการยกย่องให้เป็น กำนันแสนเวียง เสือทรัพย์ได้เป็น ผู้ใหญ่บ้านพรหม เสือเต่าได้เป็นสารวัตรคล้อย แต่ความแค้นของเสือธงก็ยังไม่เสื่อมคลาย จึงหารือกับเพื่อนพ้องลอบเข้าบ้านนาแค แววจำเสือธงได้ จึงนัดพบกันในคืนวันหนึ่ง แต่หารอดพ้นสายตาของมิ่งไม่ มิ่งทำร้ายแววอย่างสาหัสและไล่แววกับลูกไปอยู่ที่บ้าน ผู้ใหญ่อั้น ตำบลบ้านไร่เพราะตัวเองกำลังหมายตา สร้อย น้องสาวของ สอน อริเก่าของเสือธง ลูกชายของ กำนันสิน มิ่งระแคะระคายว่าแววกำลังคบชู้กับ อิน ลูกผู้ใหญ่อั้น ก็ตามมาทุบตีแววกับลูกจนแดงสิ้นใจตาย กำนันแสนเวียงกับพวกคิดจะล้างแค้นครั้งใหญ่จึงส่งจดหมายเตือน กำนันนาแค แต่บัดนี้กำนันนาแคกำลังป่วยหนัก เริ่มรู้สึกผิดต่อเรื่องในอดีตที่ตนเคยทำไว้ จึงใช้ให้ดวงไปพบเสือธงเพื่อขอเจรจา กำนันนาแคเล่าว่ามิ่งทรยศต่อตนซึ่งเป็นพ่อ หนีไปสมทบกับกำนันสินอยู่ที่เวียงดอย ขณะนั้นเอง มิ่งแอบเข้ามาลักพาตัวดวงไปกำนันแสนเวียงจึงรีบตามไปยังเวียงดอย กำนันแสนเวียงใช้อาการป่วยของกำนันนาแคล่อมิ่งให้กลับมาที่บ้าน มิ่งกลับมาเจอแววดูแลกำนันนาแคอยู่ ก็บันดาลโทสะฆ่าแววต่อหน้าพ่อของตัวเอง ความโหดร้ายของมิ่งทำให้กำนันนาแคตรอมใจตาย กำนันแสนเวียงจับตัวสร้อยกับกำนันสินมาเป็นตัวประกัน แล้วสั่งให้สมุนไปดักยิงมิ่งที่กำลังมุ่งหน้ากลับมาที่เวียงดอย มิ่งต่อสู้กับกำนันแสนเวียงจนเสียชีวิต เมื่อเรื่องราวสงบลง กำนันแสนเวียงจึงได้ลงเอยกับดวง

เสือทุ่ง (2494/1951) ณ ทุ่งเมียหลวง เร่ แอบลักลอบได้เสียกับ พิมพ์ แล้วดันไปมีเรื่องกับ ทิพย์ ขณะกำลังหลบหนีเร่บังเอิญไปเจอ แท้ น้องสาวของทิพย์ ก็แอบได้เสียกับแท้อีก วันรุ่งขึ้น ทิพย์พาพรรคพวกและกำนันมาล้อมจับเร่ จนเร่ต้องระหกระเหินเข้าป่าแล้วกลายเป็นโจร ทิ้งให้แท้ซึ่งกำลังตั้งท้องต้องอยู่ตามลำพัง พิมพ์เข้าใจว่าเร่ทรยศความรักของตน จึงหันไปสนิทชิดเชื้อกับทิพย์ถึงขั้นตกลงปลงใจแต่งงาน เมื่อพิมพ์ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของทิพย์ ก็คอยหาทางกลั่นแกล้งพูดจาเยาะเย้ยถากถางแท้ต่างๆ นานา มิหนำซ้ำยังหาเรื่องใส่ร้ายยุยงจนทิพย์ไล่แท้ออกจากบ้าน แท้อุ้มลูกมาหาเร่ที่ศาลเจ้าแม่เมียหลวง เพื่อระบายความเจ็บช้ำน้ำใจกับเร่ เร่สุดจะทนจึงพาพรรคพวกเข้าไปจับตัวพิมพ์มากักขัง แท้รู้สึกสงสารพิมพ์จึงร้องขอให้เร่ปล่อยตัวพิมพ์ไปในขณะที่ทิพย์พาสมุนและกำนันมาล้อมปราบเร่อีกครั้ง