รมดี

ลูกอีสาน (2525/1982) ภาพยนตร์เรื่องลูกอีสานเป็นเรื่องราวของวิถีชีวิตชาวนาอีสานในหมู่บ้านโคกอีแหลว ซึ่งอยู่ในพื้นที่ตอนเหนือของจังหวัดอุบลราชธานี ในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยบอกเล่าถึงการฟันฝ่าอุปสรรคจากภัยธรรมชาติ ขนบธรรมเนียม ประเพณี ศิลปวัฒนธรรม และความเชื่อของผู้คนในสังคม ผ่านมุมมองของตัวละครหลัก 2 คน คือบักคูน เด็กชายที่ถอดมาจากชีวิตจริงของผู้ประพันธ์และพ่อสุด พ่อของบักคูน หมู่บ้านแห่งหนึ่งในภาคอีสานแห้งแล้งมาก ผู้คนได้ย้ายที่อยู่ไปทำมาหากินที่อื่น มีแต่ครอบครัวของสุดเท่านั้นที่ยังยืนหยัดที่จะต่อสู้เพื่อให้ที่ดินที่ทำมาหากินของตัวเอง และยังต่อสู้มาจนทุกวันนี้ สร้างจากนิยายที่มีเค้าโครงชีวิตจริงของศิลปินแห่งชาติ คำพูน บุญทวี กลายเป็นหนังมหากาพย์ชีวิตคนอีสานผู้เผชิญภัยแห้งแล้งชั่วนาตาปี ที่แม้คนในหมู่บ้านจะอพยพไปหากินที่อื่นหมด ครอบครัวของเด็กชายคูนยังเลือกปักหลักยังอยู่ เด็กชายคูนจึงค่อยๆ เติบโตผ่านการขัดเกลาของประเพณีพื้นบ้านตั้งแต่งานบุญ,งานแต่งจนถึงการละเล่นและการทำงานบนผืนนา หล่อหลอมให้คูนรู้ซึ้งถึงความเป็น ‘ลูกอีสาน’ อย่างแท้จริง

ผู้หญิงคนนั้นชื่อบุญรอด (2528/1985) บุญรอด เป็นผู้หญิงบ้านนอกแต่เป็นคนฉลาด ทำงานในร้านอาหาร โดยมีทหาร จี.ไอ. มาคอยขายขนมจีบอยู่เสมอ แต่เธอเป็นคนขยันที่จะเรียนรู้และไม่ยอมให้ใครดูถูกว่าจะต้องเป็นเมียเช่า บุญรอดแต่งงานและพิสูจน์ให้คนอื่นๆ เห็นค่าของผู้หญิงว่าจะไม่เป็นทาส หรือแค่เพียงทางผ่านของพวก จี.ไอ. บุญรอด หญิงสาวผู้ยืนหยัดไม่ยอมเป็นเมียเช่าให้แก่ทหารอเมริกัน แม้จะประสบกับความยากลำบากและคำสบประมาทต่างๆ นานา เป็นเสมือนคำประกาศในศักดิ์ศรีของผู้หญิงไทย ช่วงที่ส่วนหนึ่งของประเทศตกเป็นฐานทัพของกองทัพอเมริกา จนเกิดธุรกิจคลับบาร์และสถานที่ผ่อนคลายให้แก่ทหาร กลายเป็นที่มาของอาชีพ "เมียเช่า"