ขอเช็ดน้ำตาให้ตัวเอง

ยิ้มนิดคิดเท่าไหร่ (2532/1989) โกลค นักดนตรีไส้แห้งเดินทางร่อนเร่ ค่ำไหนนอนนั่น วันหนึ่งได้ไปตั้งแคมป์นอนในที่ดินของวันทิพย์ เศรษฐีนีสาวสวย ขี้เหนียวและไม่ปราณีใคร โกลคแทบหนีออกจากที่นั่นไม่ทัน และได้ไปตั้งแคมป์ใหม่ โชคไม่ดี เหมือนเคย ที่ดินที่นั่นเป็นของเผด็จศึก คู่ปรับคนสำคัญของวันทิพย์ เผด็จศึกสั่งรื้อเต็นท์ด้วยเข้าใจว่าเป็นลูกค้าของวันทิพย์ โกลคจึงต้องหนีไปตั้งแคมป์ที่ใหม่แล้วได้เจอกับครูระแวง จึงได้อยู่กับครูระแวงและช่วยงานครูอยู่ หลายวัน โกลคจึงได้ทราบว่าเผด็จศึกเป็นคนดี ให้น้ำและไฟฟ้าแก่เด็กๆใช้ ทางด้านวันทิพย์กับเผด็จศึกก็ยังโกรธกันอยู่เหมือนเดิม วันหนึ่งเจ้าของทัวร์จอมเจ้าชู้ชื่อ ไชโย ที่ตามจีบวันทิพย์อยู่ก็วางแผนดึงลูกค้าจากเผด็จศึกไป เผด็จศึกจึงแกล้งลูกค้าของวันทิพย์ กระเจิงหนีหมด วันทิพย์จึงตัดสินใจ ซื้อที่ดินของเผด็จศึกจนหมด จนเผด็จศึก ต้องไปอยู่กับครูระแวง วันทิพย์รู้เข้าจึงตัดน้ำไฟ ที่โรงเรียนทั้งหมด โกลคจึงเสนอว่ามีทางเดียวที่จะแก้ปัญหานี้ได้ ต้องให้ใครคนหนึ่งไปจีบวันทิพย์ ครูระแวงกับโกลคไปจีบแล้วไม่เป็นผลจึงให้เผด็จศึกไป โดยที่เผด็จศึกทำทีไปขอโทษและยอมรับใช้ทุกอย่าง เมื่อได้เข้ามาใกล้ชิดกันจริงๆ เผด็จศึกเห็นว่า วันทิพย์เป็นคนเก่งเผชิญปัญหาธุรกิจทุกอย่าง โดยไม่ย่อท้อจึงเกิดความรักขึ้น คืนหนึ่งไชโยเข้าปลุกปล้ำ เผด็จศึกเข้ามาพบและช่วยไว้ได้ เธอจึงตอบแทนโดยให้เงิน เผด็จศึกโมโหมากระเบิดทุกอย่างใส่วันทิพย์ แถมบอกให้เจ็บใจเรื่องที่แกล้งเข้ามาจีบเธอ เธอจึงตัดน้ำตัดไฟหมด เธอใจร้ายมากแม้กระทั่งเด็กๆ เมื่อเผด็จศึกกลับมาที่โรงเรียนพบว่า ศึกษาธิการให้ยุบโรงเรียนเพราะครูระแวงไม่ได้ขออนุญาติ ทุกอย่างดำเนินมาจนถึงจุดที่ยิ้มไม่ออก ทุกคนยิ้มไม่ออกเลย