สายรุ้ง (2499/1956) ร.อ.เวหาศ ถูก คุณหญิงราชทัณฑ์ผู้เป็นแม่บังคับให้แต่งงานกับ สายรุ้ง ลูกสาวของ บุตรีกับ เถ้าแก่งกกี่ เจ้าของโรงเลื่อยโรงสี แต่เวหาศรักอยู่กับ ราณี จึงพยายามปฏิเสธการแต่งงานเรื่อยมา สายรุ้งเองก็ไม่ได้มีใจให้เวหาศ เพราะคบหาอยู่กับพินิจและกำลังตั้งครรภ์ แต่สุดท้ายทั้งเวหาศและสายรุ้งก็ทนคำรบเร้าของผู้เป็นแม่ไม่ได้ คืนวันแต่งงาน สายรุ้งสารภาพกับเวหาศว่าตัวเองตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้ว แต่แฟนหนุ่มเดินทางไปเรียนต่อที่อังกฤษโดยไม่รู้ว่าเธอตั้งครรภ์ เวหาศจึงเกิดเห็นใจสายรุ้งและให้สัญญาว่าจะเป็นสามีแต่ในนามเท่านั้น หลังจากคลอดลูก สายรุ้งเพิ่งได้รู้ว่าแท้จริงเวหาศมีคนรักอยู่แล้ว จึงหาทางทำให้เวหาศและราณีกลับมารักกัน ส่วนตนเองหอบลูกน้อยหนีออกจากบ้าน เวลาผ่านไป สายรุ้งทราบข่าวว่าพินิจเรียนจบกลับมา จึงหอบลูกไปหาที่บ้าน แต่กลับถูกพินิจประณามและไม่ยอมรับว่าเป็นลูกของตน สายรุ้งเสียใจเดินตากฝนกลับบ้านและล้มป่วยลง โชคดีที่เวหาศตามมาพบจึงพาไปรักษาตัว เวหาศสำนึกที่สายรุ้งช่วยให้ตนเองสมรักกับราณี จึงไปอธิบายเรื่องทั้งหมดกับพินิจแต่กว่าพินิจจะเข้าใจก็สายไปเสียแล้ว