ลุ่มน้ำเจ้าพระยา

รักคู่ฟ้า (2498/1955) เรื่องราวเกิดขึ้นในวันที่ฝนกำลังตกหนัก ขณะที่ กิมลั้ง กำลังจะผูกคอตายใต้ต้นไม้ เหลือบไปเห็นชายตาบอดหกล้มลง จึงช่วยประคองเขาไปส่งที่กระท่อม ชายตาบอดแนะนำตัวว่าชื่อ พร เป็นอดีตวิศวกรซึ่งประสบอุบัติเหตุท่อแก๊สระเบิด ทำให้ตาบอดสนิททั้งสองข้าง หลังจากนั้น แม่ยายและภรรยาก็เริ่มตีตัวออกห่าง พรจึงถอนเงินที่เหลือเพียงน้อยนิดมาปลูกกระท่อมอยู่ ส่วนกิมลั้งเป็นลูกสาวเศรษฐีจีน ซึ่งชีวิตพลิกผันหลังจากที่พ่อแต่งงานใหม่ แม่เลี้ยงไม่ค่อยถูกชะตากับกิมลั้งนัก ยิ่งเมื่อพ่อตาย สามีใหม่ของแม่เลี้ยงก็พยายามจะข่มขืนเธอ แม่เลี้ยงมาเห็นเข้ากลับกล่าวหาว่ากิมลั้งยั่วสามีใหม่ ไล่ตะเพิดกิมลั้งออกจากบ้าน พรให้กำลังใจกิมลั้งและชวนมาอยู่ด้วยกันที่กระท่อม กิมลั้งซาบซึ้งในบุญคุณของพร ตั้งหน้าตั้งตาทำงานเก็บเงินค่ารักษาดวงตาของพร แต่ก็ยังไม่พอ เมื่อมีคนเสนอให้ไปทำงานเป็นสาวเสิร์ฟในบาร์ กิมลั้งจึงตอบตกลงอย่างง่ายดาย ความสวยของกิมลั้งก็ไปเตะตาเสี่ยคนหนึ่ง มาเสนอเงินก้อนใหญ่โดยมีข้อแม้ให้กิมลั้งไปเที่ยวด้วย กิมลั้งจำใจเพราะอยากให้พรมองเห็นเร็วๆ เมื่อเปิดผ้าพันตา คนแรกที่พรมองเห็นกลับเป็นวารุณี ผู้หญิงที่สร้างความช้ำชอกให้พรมาตลอด วารุณีพยายามอธิบายความจริงจนทั้งสองเข้าใจกัน แต่วารุณีสัมผัสได้ว่าพรไม่เหลือที่ว่างในใจให้เธอแล้ว จึงเขียนจดหมายทิ้งไว้ว่าจะออกตามหากิมลั้ง แต่วารุณีต้องมาด่วนสิ้นใจเสียก่อน เวลาผ่านไป กิมลั้ง กลายเป็นหญิงตาบอด ต้องให้ลูกสาวตระเวนขอทาน จนมาบรรจบที่บ้านของพรโดยไม่รู้ตัว พรได้ยินเสียงเพลงที่เด็กสาวร้องก็จำได้ รีบออกมาหากิมลั้งและลูกสาวที่พรากจากกันไปนานแสนนาน

ยอดกตัญญู (2498/1955) คืนหนึ่ง ประพันธ์ และ วลัย สองสามีภรรยาได้ยินเสียงสุนัขเห่าเสียงดังผิดปกติ จึงออกไปเห็นอารอล สุนัขแสนรู้ตัวชุ่มไปด้วยเลือด ประพันธ์ซึ่งเป็นสัตวแพทย์จึงนำตัวมารักษา จากนั้นจึงตามรอยเลือดไปจนถึงตึกร้างแห่งหนึ่ง พบศพมีรอยเขี้ยวสุนัขกัดยับเยินนอนเรียงรายกันสามศพ หนึ่งในนั้นเป็นศพของ ภิญโญลูกชายเจ้าของเหมืองที่เขาคุ้นเคย ประพันธ์ถูกเชิญไปให้ปากคำที่สถานีตำรวจและได้ทราบว่า ชลิต ซึ่งเป็นเจ้าของสุนัขตกเป็นผู้ต้องสงสัยเพราะหายตัวไปหลายวัน เมื่อวางแผนจนสามารถจับกุมตัวชลิตและนำตัวมาสอบสวน ชลิตเท้าความตั้งแต่วันแรกที่มาเริ่มงานเป็นนายช่างเหมือง ได้เห็นชายคนหนึ่งกำลังปลุกปล้ำหญิงสาว แต่ไม่ทันที่เขาจะเข้าไปช่วย อารอลก็กระโจนกัดชายคนนั้น มาทราบทีหลังว่าผู้หญิงที่ถูกปล้ำชื่อ สุชาดาเป็นลูกสาวของเจ้าของเหมือง ส่วนชายคนนั้นคือ ภิญโญ มีศักดิ์เป็นพี่บุญธรรมของสุชาดา ภิญโญเป็นคนนิสัยอันธพาลและจ้องจะเอาสุชาดาเป็นเมีย ทำให้บิดากลุ้มใจมาก เจ้าของเหมืองพอใจการทำงานของชลิตมากยิ่งรู้ว่าชลิตกับสุชาดารักกัน ก็ส่งเสริมให้ทั้งสองได้แต่งงานมิหนำซ้ำยังยกตำแหน่งประธานเหมืองให้ชลิต เป็นเหตุให้ภิญโญทวีความเคียดแค้นเฝ้านับวันรอคอยที่จะกำจัดชลิต จนกระทั่งวันหนึ่ง ชลิตต้องเดินทางไปเจรจาซื้อเหมือง ภิญโญจึงใช้ให้สมุนไปดักทำร้ายและโยนชลิตลงหน้าผา แม้ชลิตจะหายตัวไป สุชาดาก็ยังไม่มีทีท่าจะชายตามองภิญโญ ภิญโญจึงคิดแผนชั่ว สั่งให้สมุนขโมยลูกของสุชาดาไปฆ่าทิ้ง ชลิตซึ่งยังไม่ตายมาได้ยินดังนั้นจึงใช้ให้อารอลแอบไปคาบลูกของชลิตมาได้ และเกิดการต่อสู้กับพวกของภิญโญโดยมีอารอลคอยช่วย เมื่อตำรวจได้รับฟังเรื่องราวทั้งหมด จึงปล่อยตัวชลิตให้กลับมาอยู่กับครอบครัวอย่างมีความสุข