ยางน่อง

ขุนโจรสามร้อยยอด (2498/1955) สภาพบ้านเมืองอันแร้นแค้นหลังสงครามโลกครั้งที่สอง บีบคั้นให้ชาวบ้านธรรมดาต้องผันตัวเป็นเสือออกปล้นเพื่อประทังชีวิต และอาละวาดหนักราวปี พ.ศ. 2493 ทางการจึงออกมาตรการกวาดล้างขุนโจรขนานใหญ่ เสือผิน เสือพาน และ เสือหรีด สามขุนโจรสามร้อยยอด เขตปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์จึงเริ่มหารือเรื่องการมอบตัว เสือพานได้ยินเข้าก็หัวเราะเยาะว่าเสือผินกับเสือหรีดขี้ขลาด แล้วสวมรอยใช้ชื่อเสือหรีดออกปล้น แต่สุดท้ายทั้งเสือพานและเสือหรีดก็หนีไม่พ้นการจับกุม ยกเว้นเสือผินซึ่งหลบซ่อนตัวอยู่กับ นิด ภรรยาและลูกโดยอำพรางตัวเป็นคนหาปลา เมื่อเหตุการณ์เป็นปรกติสุข ชาวบ้านหนองเตาปูนก็ย้ายกลับมาถิ่นฐานเดิม เสือพานแหกคุกมาหาผู้ใหญ่หนุน ซึ่งเป็นสายให้พวกเสือ แล้วใช้แผนชั่วหลอกให้เสือผินกลับมาร่วมโจรกรรม วันหนึ่ง สมุนของเสือพานไปรีดไถเงินจากญาติของ เยื่อ แต่ไม่สำเร็จ เสือพานจึงใช้สมุนไปปล้นวัวทั้งฉุด เจียน คนรักของเยื่อ แต่เยื่อก็ช่วยเจียนมาได้และเมื่อทราบว่าผู้ใหญ่หนุนอยู่เบื้องหลัง เยื่อจึงชวน ชู กับ พิศ บุกไปฆ่าผู้ใหญ่หนุน ทั้งสามจึงต้องกลายเป็นเสือเพราะความจำเป็น เสือสองกลุ่มจึงท้าดวลปืนกัน เสือเยื่อไปรอบริเวณที่นัดพบ แต่พวกเสือผินกับเสือพานไม่ยอมมา ตามเวลาที่กำหนด ผลสุดท้ายเสือพิศซึ่งเฝ้าต้นทางถูกยิงตาย ทางการได้สั่งให้ พ.ต.อ.ประชา บูรณะธนิต ผู้บังคับการตำรวจภูธรภาค 7 เป็นผู้อำนวยการปราบปรามภายในสามเดือน เป็นเหตุให้เสือพาน เสือผินและสมุนถูกยิงตายส่วนเยื่อกับชูที่ต้องเป็นเสือด้วยความจำเป็น ก็เข้ามอบตัวเพื่อรับผิดตามกฎหมายแต่โดยดี