เงา

เงา (2525/1982) หญิงสาวพลิกตัวอีกครั้ง ซุกมือไว้ข้างหมอน หลังตาลงอย่างมีความสุข ระหว่างที่กึ่งหลับกึ่งตื่น สมองส่วนหนึ่งเตือนให้รู้ว่า มีเงาดำๆ หลายร่างมาก้มชะเงื้อมง้ำอยู่เหนือเตียงนั้น หากแล้วเสียงทุ้มนุ่มนวลไพเราะ แต่ทรงอำนาจก็กังวานขึ้นอย่างเด็ดขาด "กลับไป ยังไม่ถึงเวลา ไม่ใช่หน้าที่ของเจ้า" เงาดำๆ ทั้งกลุ่มชะงัก ถอยกลับไปอย่างลนลาน แล้วร่างดำทะมึนสูงตระหง่านก็กลับปรากฏขึ้นโดยกะทันหัน ส่วนใบหน้าที่อยู่ในเงามืดก้มลงมองอย่างเยือกเย็น พร้อมมีเสียงกระซิบเบาๆ อย่างเหี้ยมเกรียมว่า "หลับให้สบายใจ ฝันถึงความสุขสนุกสบายที่เจ้าปรารถนาให้เต็มที่ แล้ววันหนึ่งเราจะได้พบกับเจ้าโดยสมบูรณ์ เจ้าจะได้รู้ว่า...เราคือใคร!" บางทีเงานั้น ยามนี้กำลังประทับยืนอยู่ใกล้เราแล้วกระมัง