ส้มตำแฮมเบอร์เกอร์

ส้มตำแฮมเบอร์เกอร์ (2559/2016) ณ ชั้น10 ของบริษัทที่ปรึกษาทางการเงินการคลังชื่อดังใจกลางนครนิวยอร์ค สหรัฐอเมริกา สตีฟ เบรนดอน (คาเมรอน แนนซ์ซี) หนุ่มใหญ่วัยสามสิบต้นๆ ถูกเจ้านายเรียกมาพบพร้อมออกคำสั่งให้ลาพักร้อนไปแบบไม่มีกำหนด เพราะสตีฟทำงานด้านการเงินผิดพลาด สตีฟรู้สึกเหมือนโลกถล่ม เพราะตลอดเวลาเกือบ 10 ปีที่ผ่านมา ชีวิตเขามีแต่งานๆๆ และงาน อาหารประจำวันของเขามีแค่กาแฟและเบอร์เกอร์เท่านั้น เหตุผลเพราะมันเป็นอาหารที่ทานง่าย ไม่ต้องมีพิธีรีตรองและไม่เสียเวลางาน ถึงตอนนี้ถ้าต้องพักงานยาวแบบนี้เขา ควรจะเริ่มต้นทำอะไรก่อนดี รู้ตัวอีกทีสตีฟก็พาตัวเองมานั่งกินแฮมเบอร์เกอร์อยู่บนชายหาดเงียบๆบน “เกาะสมุย” ประเทศไทยซะแล้ว สตีฟไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องมาอยู่ที่นี่ มันไม่เคยอยู่ในแผนชีวิตของเขาเลย แต่เพราะเขาคิดอะไร ไม่ออก จึงหลับตาจิ้มลงบนแผนที่ และมันก็ออกมาเป็นเกาะชื่อแปลกๆแห่งนี้ สตีฟนั่งๆนอนๆอยู่หลายวันจนเขาเกือบจะตัดสินใจกลับนิวยอร์ค แต่จู่ๆ เสียงแจ๋วๆ ของหญิงสาวไทยคนหนึ่งลอยมาเข้าหูว่า “ส้มตำจ้า ส้มตำ” สตีฟหันมองตามเสียง แม่ค้าตัวเล็กที่แต่งตัวปิดตั้งแต่ศรีษะจรดปลายเท้า หาบแผงส้มตำมาหยุดตรงหน้าเขา แล้วแกล้งตำส้มตำรสเด็ดเผ็ดสุดขั้วให้เขากิน ความเผ็ดจนควันแทบออกปากของส้มตำจานนั้น ทำให้สตีฟต้องจดจำแม่ค้าส้มตำคนนี้ไปอีกนาน และนั่นคือที่มาที่ทำให้สตีฟ ได้รู้จักกับส้ม (สายป่าน-อภิญญา) แม่ค้าส้มตำจอมแสบ ที่แท้จริงแล้วส้มเป็นนักศึกษาที่กำลังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่ง หนึ่งของจังหวัดเชียงราย แต่เดินทางมาที่เกาะสมุย เพื่อช่วยป้าทำงาน และหางานอดิเรกทำด้วยการเป็นแม่ค้าส้มตำในยามปิดเทอมเท่านั้น แต่ทำไปทำมาเธอกลับพบว่า อาชีพนี้ยัง มีอะไร ชวนให้เธอหลงใหลมากกว่าสิ่งที่ได้เรียนจากอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยเสียอีก พอใกล้ปิดเทอมเธอก็เดินทางกลับเชียงราย แต่ครั้งนี้เธอไม่ได้กลับเชียงรายคนเดียว “สตีฟ” เพื่อนใหม่ของเธอขอตามมาด้วย