ลูกไม้ลายสนธยา

ลูกไม้ลายสนธยา (2561/2018) เดือนพัตรา เดินทางกลับจากนิวยอร์คเพื่อมาจัดการพิธีศพของคุณยายประพิมพ์ ซึ่งเสียชีวิตอย่างกะทันหัน เมื่อเดือนพัตรามาถึงทางตำรวจได้ปิดคดีนี้เรียบร้อยแล้วและสรุปคดีเกิดจากสาเหตุการกินยาเกินขนาด สันนิษฐานว่า คุณยายประพิมพ์ ฆ่าตัวตาย แต่เดือนพัตราไม่เชื่อเช่นนั้น เธอจึงตัดสินใจที่ยังจะไม่เผาศพคุณยายจนกว่าจะหาตัวคนร้ายที่แท้จริงเจอ นายหัววรงค์ นายกเทศมนตรีให้การดูแลและอำนวยความสะดวกให้กับ เดือนพัตราอย่างเต็มที่ในการทำคดี แต่จริง ๆ แล้วดูภายนอกแล้วเหมือนจะเป็นคนดี ๆ แต่จริง ๆ แล้วนายหัววรงค์ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ต้องการ จะครอบครองบ้านโบราณ โดยที่ไม่มีใครรู้ เดือนพัตราเข้ามาอยู่ที่บ้านรัชดาพิพัฒน์มรดกตกทอดของคุณยาย เพื่อสืบหาตัวคนร้ายโดยการช่วยเหลือของผู้กองมรุตที่แอบชอบเดือนพัตราและต้องแอบทำคดีนี้อย่างลับ ๆ ด้วยมูลค่าของบ้านรัชดาพิพัฒน์จึงทำให้นายหน้าค้าที่ดินหลายคน ที่ต้องการครอบครองบ้านหลังนี้ รัตนพรรณและทองมาตย์ หันตรา พยายามเข้าไปเจรจาเรื่องซื้อขายที่ดินกับเดือนพัตราแต่ก็ไม่เป็นผลเลยซักครั้ง และทุกคนก็ตกเป็นผู้ต้องสงสัยเกี่ยวกับการตายของคุณยาย เดือนพัตราแน่ใจว่า ผู้ที่ต้องการครอบครองบ้านและที่ดินผืนนี้ล้วนเป็นผู้ต้องสงสัยทั้งสิ้น ทั้งรัตนพรรณ ทองมาตย์และหันตรา ต่างก็วางแผนเพื่อที่จะครอบครองบ้านหลังนี้ให้ได้ จนทำให้เดือนพัตราต้องตกอยู่ในอันตรายจนแทบเอาชีวิตไม่รอดอยู่หลายครั้ง แต่เธอก็รอดมาได้ทุกครั้งด้วยความช่วยเหลือจากชายหนุ่มลึกลับ เดือนพัตราได้เจอกับเหมหิรัญญ์ชายหนุ่มลึกลับที่มาจากดินแดนที่เรียกว่า “อุตรกุรุทวีป” และเธอก็ได้ค้นพบว่าที่ชั้นใต้ดินของบ้านมีทางลับที่เชื่อมกับอีกดินแดนหนึ่ง โดยสามารถเดินทางข้ามผ่านไปได้ด้วยผ้าลูกไม้สีดำที่เรียกว่า “ผ้าลูกไม้ลายสนธยา” เดือนพัตราได้เจอกับเหมหิรัญญ์ เหมหิรัญญ์ได้มาคอยช่วยเหลือเดือนพัตราจากการถูกลอบทำร้ายหลายครั้ง เหมหิรัญญ์รู้สึกดีกับเดือนพัตรามากเช่นเดียวกับเดือนพัตราก็รู้สึกดีกับเหมหิรัญญ์เช่นกัน เหมหิรัญญ์ตัดสินใจฝ่าฝืนกฏของอุตรกุรุทวีปที่ห้ามให้มนุษย์ทั้งสองทวีปพบกัน เหมหิรัญญ์มาอยู่ในชมพูทวีป (โลกมนุษย์) กับเดือนพัตราเพื่อช่วยเหลือเรื่องการสืบหาคนร้าย เหมหิรัญญ์มาใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์เพื่อช่วยเดือนพัตราตามหาคนร้าย โดยขับเคี่ยวกับผู้กองมรุตที่ดูไม่ค่อยชอบหน้าเหมหิรัญญ์เท่าไหร่นัก เพราะถือว่าเหมหิรัญญ์คือศัตรูหัวใจ รวมถึงวโรชาที่คอยตามหึงมรุตอยู่ไม่ห่าง ระยะหลังมรุตเริ่มทำทีไม่สนใจและใส่ใจในคดีต่าง ๆ ของเดือนพัตรา ทำให้เดือนพัตราคิดไปว่ามรุตคงไม่พอใจที่เธอมีเหมหิรัญญ์ อีกทั้งมรุตยังให้ความสนิทสนมกับวโรชาและนายหัววรงค์กลุ่มคนที่เดือนพัตราสงสัยอีกด้วย แต่ความเป็นจริงแล้วมรุตก็สงสัยในตัวนายหัววรงค์เช่นกันจึงสร้างแผนตีสนิทกับนายหัวและวโรชา หลังจากเกิดเรื่องยุ่ง ๆ เหมหิรัญญ์เกิดอาการไม่สบาย เดือนพัตราพยายามให้เหมหิรัญญ์กินยา เขาได้เพียงแต่บอกเธอว่าเขาไม่เคยป่วย ไม่เคยกินยาในโลกแห่งอุตตรกุรุทวีปไม่เคยมีใครป่วย และจะหมดอายุขัยไปเอง เมื่อถึงกำหนดเวลาในอายุขัย 1,000 ปี อาการของเหมหิรัญญ์เริ่มหนักขึ้น เรขรุจีปรากฏตัวขึ้น เรขรุจี ขอร้องให้เดือนพัตราปล่อยเหมหิรัญญ์ไปก่อนที่ ทุกอย่างจะสายไปกว่านี้ เพราะเหมหิรัญญ์บริสุทธิ์เกินไปจึงไม่สามารถอาศัยอยู่บนดินแดนที่มี แต่คนไร้ศีลธรรมนี้ได้เป็นเวลานานนัก หากเดือนพัตรารักเหมหิรัญญ์มากกว่าตัวเองก็ จงปล่อยเขาไป เดือนพัตรารู้ดีว่าเธอรักเหมหิรัญญ์มากว่าตัวเธอเองด้วยซ้ำ แต่เธอรู้ดีว่าไม่มีทางที่เหมหิรัญญ์จะจากเธอไปหากเธอยังไม่ปลอดภัยดี เรขรุจีบอกเดือนพัตราว่า เหมหิรัญญ์ชายหนุ่มผู้หยิ่งทนงเพียงแค่เค้ารู้ว่าเธอไม่ได้รักเขา ไม่มีทางที่เหมหิรัญญ์ จะอยู่ตรงนี้กับเธอ เดือนพัตราตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง เพื่อเขาแม้รู้ดีว่าเธอต้องเจ็บปวดใจและสูญเสียเขาไปตลอดกาลก็ได้ เดือนพัตราเลือกที่จะให้ความสนิทสนมกับผู้กองมรุต เหมหิรัญญ์เห็นเดือนพัตราเที่ยวโปรยเสน่ห์ให้ใครต่อใครก็ทนไม่ได้ เหมหิรัญญ์บอกเดือนพัตราว่าเมื่อเรามีสัมพันธ์กันแล้วกฏของอุตตรกุรุทวีปไม่สามารถให้ผู้ใดมีคนอื่น เดือนพัตรากลับโต้ว่าที่นี่คือชมพูทวีปเธอมีสิทธิที่จะมีใจให้ชายอื่นกี่คนก็ได้ ด้วยโทสะบังตาเหมหิรัญญ์ไม่สามารถอ่านความจริงในใจของเดือนพัตราได้ เหมหิรัญญ์เดินออกไปจากเดือนพัตรา เดือนพัตรารู้ดีว่าการเดินออกไป ครั้งนี้ของเหมหิรัญญ์เธออาจจะไม่ได้พบเขาอีก แต่เพื่อให้เขามีชีวิตที่ยืนยาวและ คนดีอย่างเขาไม่ควรเอาชีวิตมาทิ้งบนโลกที่ไร้ค่าเช่นนี้ ความรักของเหมหิรัญญ์กับเดือนพัตราจะจบลงเช่นไร และใครเป็นคนร้ายที่แท้จริงกันแน่