ภูตแม่น้ำโขง

ภูตแม่น้ำโขง (2535/1992) บัวผัน สาวสวยวัย 18 เดินแทงปลาไหลไปตามริมน้ำด้วยความเพลิดเพลินตั้งแต่เช้าตรู่ไปจนสาย และเมื่อจะกลับก็ชะงักกึกเมื่อเห็นไข่ฟองหนึ่งสีขาวนวลใสโตขนาดขวดแม่โขงกลม ตัดครึ่ง อยู่บนผืนทรายเรี่ยน้ำ กลิ้งไปมาตามแรงน้ำกระเพื่อม บัวผันเห็นเป็นของแปลก ถึงไม่รู้ว่ามันเป็นไข่อะไรแต่ความรู้สึกบอกว่ามันเป็นของกินได้ บัวผันจึงเก็บไข่ฟองนี้กลับบ้าน และไม่รู้อะไรดลใจให้บัวผันอยากกินไข่ประหลาดนี้อย่างรุนแรงมาก แม้ตัวเองยังแปลกใจ บัวผันต้มไข่ประหลาด กลิ่นมันหอมแรงตลบไปทั้งบ้าน และยิ่งหอมมากขึ้นเมื่อสุก เป็นกลิ่นหอมที่บอกไม่ถูกว่ากลิ่นอะไร แต่ที่แน่ๆ ไม่ใช่กลิ่นไข่แน่นอน ทองมี เพื่อนรักของบัวผัน แวะมาหา บัวผันชวนกินข้าวกับไข่ประหลาด ทองมีไม่กินเพราะกินข้าวมาแล้วและเพราะรู้สึกไม่อยากลองของแปลก ทั้งๆที่กลิ่นไข่หอมยั่วความอยากเป็นอย่างมาก บัวผันกินไข่คนเดียวอย่างเอร็ดอร่อยเพราะมันอร่อยมากจริงๆ กินจนหมดฟองแล้วอยากกินอีกไม่รู้จบสิ้น แต่ไม่มีให้กินแล้ว บัวผันดื่มน้ำระงับความอยากจนหมดขันก็ไม่หายอยาก ท้องร้อนวูบวาบและกระหายน้ำรุนแรง ไปดื่มน้ำอีกจนน้ำหมดตุ่มก็ยังไม่พอ บัวผันบอกทองมีว่าต้องไปดื่มน้ำต่อในลำน้ำโขงจึงจะหายอยาก แล้วหัวเราะราวสติวิปลาส โดดลงเรือนวิ่งไปอย่างรวดเร็ว ทองมีตกใจสุดขีด เป็นห่วงเพื่อนรัก โดดลงเรือนวิ่งตามไป ส่งเสียงร้องให้คนช่วยจับบัวผันไว้ ผู้คนทั้งหมู่บ้านแตกตื่นถามเรื่องราว ทิดเคน หนุ่มทรงพลังประจำหมู่บ้าน ผู้เคยปล้ำหักคอกระบือบ้ามาแล้ว วิ่งตามทันบัวผัน และกระโดดล็อกตัวไว้แน่น แต่ทุกคนตะลึงเมื่อเห็นว่าบัวผันมีพลังมหาศาลสะบัดหลุดจากทิดเคนได้อย่าง ง่ายดาย แถมยังทุ่มทิดเคนคว่ำไม่เป็นท่า ทั้งๆที่บัวผันเอวบางร่างน้อยอ้อนแอ้น เป็นพลังมหาศาลผิดมนุษย์ ทุกคนลงความเห็นว่าผีเข้าบัวผันแน่แล้ว ทิดเคนพยายามฉุดบัวผันไว้ให้ได้ บัวผันตาขวางเหมือนผีบ้า วิ่งเร็วราวลมพัดไปยังแม่น้ำโขง ทั้งผู้คนนับร้อยทั้งสุนัขวิ่งตามไม่ทัน สุนัขหอนโหยหวนชวนขนลุกราวกับพวกมันเห็นภูตผีปิศาจ บัวผันก้มใช้ปากดูดน้ำจากลำน้ำโขงโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ทองมีได้สติ เกรงเพื่อนท้องแตกตาย ไปกระชากตัวบัวผันขึ้นจากน้ำ บัวผันหันขวับมามอง ตาเขียวปัดน่ากลัว เธอตวาดกราดเกรี้ยวว่าเธอไม่ใช่บัวผัน เฒ่าเชียงหล้า ผู้อาวุโสสุดของหมู่บ้านขอขมาผู้สิงร่างบัวผัน เฒ่าเชียงหล้ากับทองมีพยายามถามว่าเป็นใคร เป็นเจ้าของไข่ประหลาดที่บัวผันกินเข้าไปหรือไม่ ผู้สิงร่างบัวผันตวาดว่าไม่ต้องการตอบ บอกเพียงว่าจะเอาบัวผันไป