บ้านเราจงเจริญ

บ้านเราจงเจริญ (2550/2007) เทศกาล ปีใหม่ย่างกรายเข้ามา หลายต่อหลายชีวิตในกรุงเทพฯ กำลังอยู่ในบรรยากาศแห่งความสุขและการเฉลิมฉลองที่ RCA ย่านบันเทิงที่เต็มไปด้วยแสงสีและความสนุกสนาน จ๋อมแจ๋ม ในชุดซานตี้สาวสุดเซ็กซี่กับเพื่อนๆ กำลังทำงานกันอย่างเหน็ดเหนื่อย หน้าที่ของพวกเธอก็คือการเดินแจกสินค้าตัวอย่างให้กับผู้คนที่มาเที่ยวกลาง คืน แจ๋มเป็นหญิงสาวหน้าตาดีที่อยากเป็นดารา เลยไปสมัครงานที่โมเดลลิ่งของ เจ๊หมิวแต่สุดท้ายหางานทำไม่ได้ เจ๊หมิวเลยพาแจ๋มมารับจ๊อบเดินแจกสินค้า แจ๋มทั้งเมื่อย เหนื่อย และหิว เมื่อเธอถูกเจ๊หมิวหักค่าแรงเพราะแจกของไม่หมดแจ๋มเลยโมโห เอาถุงซานตี้ทุ่มใส่เจ๊หมิวก่อนขอลาออก แต่โชคร้ายถุงอัดเข้าดั้งพลาสติกของเจ๊หมิว เลือดกำเดาสาดกระจายแจ๋มวิ่งหนีเจ๊หมิวไปหลบที่ท้ายรถกะบะจนเผลอหลับไป เจ้าของรถคันนั้นคือ วิทย์ นายหน้าขายที่ดินจอมกะล่อน ใช้เงินเกินตัวจนเป็นหนี้บานเบอะ เจ้าหนี้เลยบุกมาอุ้มที่งานปาร์ตี้ วิทย์หนีออกมาได้อย่างหวุดหวิดแล้วขับรถหนีกลับบ้านที่ต่างจังหวัด โดยไม่รู้ว่าที่ท้ายรถมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญติดมาด้วย วิทย์เกิดวูบหลับ รถเสียหลักแฉลบลงคูน้ำข้างทาง แจ๋มตกใจตื่นขึ้นมาร้องลั่น วิทย์ก็ตกใจที่เห็นผู้หญิงแปลกหน้าติดรถมาด้วย แจ๋มมองไปรอบตัวเห็นทุ่งนาโล่งเตียนก็โวยวายลั่น วิทย์บอกแจ๋มว่าที่นี่คือ ระหว่างนั้น เฮียโอ่ง กับเจ๊อึ่ง คนแถวบ้านของวิทย์ผ่านมาเจอ เลยรับวิทย์กับแจ๋มเข้าหมู่บ้านไป อบต.สนอง พ่อของวิทย์แปลกใจที่วิทย์กลับบ้าน โดยไม่บอกล่วงหน้า แถมยังพาผู้หญิงมาด้วย วิทย์ไม่กล้าบอกพ่อเรื่องที่หนีเจ้าหนี้มา เลยโกหกว่าเขากับแจ๋มเป็นแฟนกัน เฮียโอ่งกับเจ๊อึ่งสองผัวเมียเป็นเจ้าของร้านขายของชำเมาท์กันซะข่าวนี้ลือ กระฉ่อนไปทั่ว อบต.สนองจัดงานทำบุญปีใหม่ที่วัด ชาวบ้านพากันมาร่วมงานเพราะอยากดูหน้าแจ๋ม รวมไปถึงสายชล ชายหนุ่มที่เรียนจบจากกรุงเทพฯ แล้วกลับมาทำเกษตรที่บ้านเกิด แจ๋มสนิทกับสายชลอย่างรวดเร็วจนวิทย์อดหมั่นไส้ไม่ได้ น้ำอ้อย พัฒนากรสาวแก่นกะโหลก ลูกสาวของเฮียโอ่งและเจ๊อึ่งที่แอบชอบสายชลอยู่ เห็นแจ๋มใกล้ชิดสายชลก็อดหมั่นไส้ไม่ได้เหมือนกัน จึงตั้งตัวเป็นศัตรูกับแจ๋มทันที ส่วนวิทย์เครียดเพราะโดนเจ้าหนี้ขู่จะเอาชีวิต วิทย์ไม่รู้จะหาเงินจากที่ไหน แต่ในงานบุญนี้เองที่วิทย์ได้พบทางออก ที่อำเภอจงเจริญมีพื้นดินกันดารแห้งแล้งจนชาวบ้านขายที่ดินไปอยู่ในเมือง สายชลพยายามบอกชาวบ้านรักษาที่ดินเอาไว้ แต่ก็ลำบากเพราะมีโรงงานอุตสาหกรรมมากว้านซื้อที่ดินไปทำโกดังเก็บสารพิษ วิทย์จึงคิดเอาที่ดินของพ่อไปขายเพื่อเอาค่านายหน้าไปใช้หนี้ แต่เรื่องไม่เป็นอย่างที่หวัง เพราะสายชลทดลองทำการเกษตรทฤษฎีใหม่ตามแนวทางพระราชดำริของในหลวง เขาทำในที่ดินของเขาเองแล้วได้ผลดี จึงชวนชาวบ้านให้ทำตาม และโน้มน้าว อบต.สนอง ซึ่งมีที่ดินอยู่หลายสิบไร่ให้ทำเป็นแบบอย่างเพื่อให้ชาวบ้านเกิดความเชื่อ มั่น แต่ความคิดของสายชลสวนทางกับวิทย์ เมื่ออบต.สนองตกปากรับคำสายชล วิทย์จึงพยายามขัดขวาง สายชลเริ่มขุดสระในที่ดินของ อบต.สนอง โดยมีน้ำอ้อยคอยช่วยเหลือ วิทย์อาสาเข้าไปช่วย อบต.สนองเลยให้แจ๋มตามไปช่วยวิทย์ แจ๋มชื่นชมสายชลและวิทย์ แต่เธอไม่รู้ว่าวิทย์มีแผนสกปรก น้ำอ้อยสังเกตเห็นพิรุธบางอย่างในตัววิทย์จึงบอกสายชล แต่สายชลไม่เชื่อในที่สุดวิทย์ก็ทำสำเร็จ สายชลทำงานไม่สำเร็จตามที่ อบต.สนองกำหนดไว้ จึงยอมรับความพ่ายแพ้ วิทย์เตรียมตัวกลับกรุงเทพฯ แจ๋มรู้สึกอาลัยอำเภอจงเจริญ วิทย์ มาถึงกรุงเทพฯ และเตรียมรับเงินจากการขายที่ดิน แจ๋มรู้ถึงแผนร้ายของวิทย์ เธอเสียใจมากที่วิทย์เห็นแก่ตัวคิดทำลายบ้านเกิด จึงทะเลาะกับวิทย์อย่างรุนแรง พอวิทย์คิดได้มันก็สายไปเสียแล้ว อบต.สนองและชาวบ้านได้รับข่าวร้ายว่าบ้านเกิดกำลังจะเปลี่ยนไปเป็นโรงเก็บ สารพิษ สายชลขอโทษน้ำอ้อยที่ไม่เชื่อเธอตั้งแต่แรก ฝ่ายวิทย์ที่สำนึกตัวแล้วจะเข้ามาช่วยเหลือบ้านเกิดของเค้ายังไง ? และบทสรุปความสัมพันธ์ระหว่างวิทย์กับแจ๋มจะลงเอยอย่างไร ?