กลิ่นแก้วตำหนักขาว

กลิ่นแก้วตำหนักขาว (2548/2005) กลิ่นแก้วตำหนักขาว เป็นเรื่องราว ที่เกิดขึ้นที่ตำหนักขาว ซึ่งเป็นตำหนักเก่าโบราณที่เป็นมรดกตกทอดมาสู่ทายาทคือ หม่อมเจ้านภสร และหม่อมอุ่นจิต ซึ่งทั้งคู่มีลูกด้วยกัน 2 คนคือ คุณชายนภกานต์ และคุณชายนภศูล ทั้งคู่เป็นพี่น้องร่วมสายเลือดแต่มีนิสัยที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง โดยที่คุณชายนภกานต์มีเมตตาโอบอ้อมอารี แต่คุณชายนภศูลเอาแต่ใจ โหดร้าย รุนแรง แม้ว่าทั้งสองจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขภายในวัง แต่ก็ทุกข์ระทมใจที่แม่ต้องหนีตามชู้ไปเมื่อครั้งอดีต ทำให้พ่อต้องตรอมใจจนใกล้ตาย สร้างความแค้นให้กับคุณชายนภศูลยิ่งนัก เวลา ผ่านไปท่านชายนภสรต้องการที่จะพบกับหม่อมอุ่นจิตอีกครั้งก่อนตาย จึงสั่งให้ลูกชายไปพาหม่อมอุ่นจิตกลับวัง แต่ด้วยความดีใจก็ต้องเปลี่ยนเป็นความแค้นที่รู้ว่าแม่มีลูกกับชู้ 1 คน จึงทำให้คุณชายนภศูลโกรธยิ่งขึ้นถึงขั้นฆ่านายพุ่มตายซึ่งก็คือชายชู้ของ แม่ นรวีร์ที่ใคร ๆ ก็เรียกว่าลูกชู้ก็ต้องมาถูกนภศูลกดขี่ข่มเหงเยี่ยงทาส นภกานต์ได้มีคู่หมั้นแล้วคือ ม.ร.ว.สุดาวดี ซึ่งคุณหญิงก็งามพร้อมทั้งหน้าตา กิริยา การศึกษา ชาติตระกูล อีกทั้งยังมีจิตใจดีงามเหมาะสมกับคุณชายนภกานต์ ซึ่งคุณชายนภศูลเองก็พอใจในตัวคุณหญิงเช่นกัน ต่อมาเมื่อนภกานต์ได้ เจอกับ ช่อแก้ว ก็รู้ได้ทันทีว่าผู้หญิงที่ตนต้องการคือช่อแก้ว แต่ก็ยังรักษาน้ำใจคุณหญิงด้วยการไม่แสดงออก ส่วนช่อแก้วเมื่อได้พบกับนรวีร์ก็รู้สึกผูกพันและสงสารจนในที่สุดเกิดเป็น ความรัก แท้ที่จริงช่อแก้วเป็นธิดาของ ท่านชายวิภาร กับเนิ่น ซึ่งในขณะนั้นท่านชายก็ได้มีชายาอยู่แล้วคือ หม่อมเนื้อแพร เมื่อหม่อมเนื้อแพรรู้จึงสั่งให้คนของเธอฆ่าเนิ่น เนิ่นหนีมาอยู่กับพี่สาวและพี่เขย แต่ในที่สุดก็ถูกฆ่าตายจนได้ โดยได้คลอดลูกสาวไว้ให้กับพี่สาวของตน ช่อแก้วเองก็คิดว่านุ่นคือแม่ ชเยนทร์คือพ่อ พิมพาคือพี่สาวของตน วันหนึ่งชเยนทร์พาช่อแก้วมาที่ วังสะพานเสี้ยว เป็นเวลาเดียวกับที่ท่านชายนภสรสิ้น ทำให้ช่อแก้วได้พบกับคนอีกหลาย ๆ คน ในขณะเดียวกันนกานต์ก็รับเอานิสรามาไว้ในอุปถัมภ์ และเมื่อหม่อมเนื้อแพรได้เห็นหน้าของช่อแก้วก็เกิดความแค้นขึ้นมาทันที ชเยนทร์รีบพาช่อแก้วกลับต่างจังหวัด แต่พิมพาขออยู่ต่อเพื่อที่จะเรียนหนังสือ นภกานต์จึงรับไว้ในความดูแล ณ ตำหนักขาว อุ่นจิตและนรวีร์ต้องอยู่อย่างรันทด เป็นที่รองรับอารมณ์ของนภศูล จนหม่อมอุ่นจิตตรอมใจตาย หม่อมเนื้อแพรคลุ้มคลั่งเรื่องของช่อแก้ว จึงสั่งให้ไอ้ตุ่นและพวกตามฆ่าช่อแก้ว แต่ก็ถือว่าเป็นความโชคดี ของช่อแก้วที่นรวีร์มาช่วยไว้ทันและพากันไปหลบที่กระท่อม เมื่อนภศูลมาเห็นนรวีร์กอดอยู่กับช่อแก้วก็ตรงเข้าไปทำร้ายทันที โดยไม่ฟังคำของใคร ต่อมาเมื่อนภกานต์รู้ถึงความในใจของทั้งสองจึงจับให้ช่อแก้วแยกมาช่วยงานตน ที่ห้างสรรพสินค้า เพราะตนก็พอใจในตัวช่อแก้ว แต่ก็ต้องมาเจอกับประเมินที่ก็หลงรักช่อแก้วเช่นกัน คุณหญิงสุดาวดีเกิดความรู้สึกผิดสังเกตเกี่ยวกับท่าทีของนภกานต์ที่มีกับ ช่อ แก้ว จึงประชดด้วยการออกเที่ยวและดื่มเหล้าจนไม่ได้สติ ทำให้เสียท่าให้กับนภศูลจนถึงขั้นท้อง นภิสราได้รู้จักกับครูชั้น ก็เกิดรักกันและแอบได้เสียกันจนท้อง เมื่อนภศูลรู้เข้าจึงตามมาเอาเรื่องกับครูชั้นถึงขั้นลงไม้ลงมือกัน ในขณะที่นภศูลกำลังจะเสียทีถูกดาบของครูชั้น นรวีร์ก็เข้ามาเอาตัวขวางไว้ตัวเองจึงโดนมีดครูชั้นแทงตาย นภศูลอุ้มร่างของนรวีร์กลับวังพร้อมทั้งจัดงานศพให้อย่างสมเกียรติ อีกทั้งยังบวชให้อีกด้วย ส่วนครูชั้นกับนภิสราก็หนีไปอยู่ที่ภาคใต้ด้วยกัน เวลาต่อมาช่อแก้วได้รู้ความจริงว่าตนคือลูกสาวของท่านชายวิภารเธอจึงย้าย เข้ามาอยู่ในวังกับท่านพ่อ ในที่สุดช่อแก้วก็ได้แต่งงานกับคุณชายนภกานต์และอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข