2535

รองต๊ะแล่บแปล๊บ (2535/1992) ทัช (ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง) เด็กหนุ่มที่รักการเต้นเป็นชีวิตจิตใจ ทั้งปู่และพ่อของเขาต่างก็เป็นนักเต้นเช่นเดียวกัน ซึ่งปู่เคยบอกเขาว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดในการเต้น คือ รองเท้า ดังนั้น เขาจึงออกตามหารองเท้าคู่ที่ถูกใจ จนไปสะดุดตารองเท้าคู่หนึ่ง แต่ราคาแพงแสนแพงเกินกว่าที่เขาจะสามารถซื้อได้ แต่แล้วปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น เมื่อในคืนหนึ่งได้มีฟ้าผ่าลงมาหลายแสนโวลต์ลงมาที่รองเท้าคู่นั้น เมื่อทัชเดินผ่านร้านรองเท้าอีกครั้งหนึ่ง แล้วพบว่า เจ้าของเอารองเท้าคู่นั้นลงจากตู้โชว์ เนื่องจากรองเท้าอยู่ในสภาพที่ยับเยินจนแทบดูไม่ได้ เจ้าของร้านถามว่าเขายังต้องการรองเท้าคู่นี้อยู่อีกหรือไม่ เมื่อเขาตอบว่า ต้องการ เจ้าของร้านจึงขายรองเท้าให้ในราคาที่ถูกแสนถูก กระทั่งเขานำรองเท้ากลับมาทำความสะอาดที่บ้าน เขากลับพบว่ารองเท้ากลับกลายเป็นสิ่งมีชีวิต และจะขยับเต้นเมื่อเสียงเพลงดังขึ้น หลังจากสวมใส่รองเท้าคู่ใหม่ การเต้นของทัชพัฒนาขึ้น จนทัชและเพื่อนร่วมทีมต่างมั่นใจว่า จะได้รับชัยชนะในการแข่งขันประกวดเต้น ซึ่งต้องแข่งขันกับทีมที่เป็นแชมป์เมื่อปีก่อน ต่อมา ทัชได้พบกับหญิงสาวคนหนึ่ง (วาสนา พูนผล) เป็นครั้งแรก หลังจากนั้นทั้งคู่ก็สนิทสนมกัน จนเธอตั้งชื่อรองเท้าของทัชว่า “ดุ๊กดิ๊ก” ความสัมพันธ์ของทั้งคู่คงจะไม่มีอุปสรรคอันใด ถ้าหากหญิงสาวที่เขาหลงรักไม่มีคนรัก (ภาณุเดช วัฒนสุชาติ) อยู่แล้ว คนรักของเธอก็คือ พี่ชายของคู่แข่งในการเต้นของเขานั่นเอง ก่อนวันแข่งขัน “ดุ๊กดิ๊ก” ถูกทำลายจนพัง ไม่สามารถใช้ใส่เต้นในวันที่จะแข่งขันได้ เมื่อวันแข่งขันมาถึง ในขณะที่ทัชรู้สึกถอดใจ ยอมแพ้ เนื่องจากไม่มีเจ้าดุ๊กดิ๊ก และไม่มีผู้หญิงที่คอยเป็นกำลังใจเขาตลอดมา แต่ในที่สุดทัชก็ติดสินใจลงแข่งขันในวินาทีสุดท้าย ผลการแข่งขันปรากฏว่าทีม “เท้าไฟ” ของทัชได้ที่ 2 แพ้ทีม “แม็กม่า” ของเอ็กซ์ (จตุรงค์ โกลิมาศ) ไปเพียงนิดเดียวเท่านั้น แต่แล้วความจริงก็ปรากฏเมื่อ ตั๊ก (บริบูรณ์ จันทร์เรือง) น้องชายของทัช ได้ออกมาบอกว่า ทีมของเอ็กซ์ข่มขู่กรรมการให้ตัดสินให้ทีมตนเองชนะ ในที่สุดทีมของทัชก็ได้รับชัยชนะในการแข่งขัน แม้ว่าในการแข่งขันทัชจะไม่ได้ใส่ “ดุ๊กดิ๊ก” ลงแข่งเลยก็ตาม