ศรีสะใภ้ (2498)
ศรีสะใภ้ (2498/1955) ด้วยความฝันจะเป็นนายอำเภอ พ่อของบุญชอบจึงส่งเสียให้บุญชอบได้ร่ำเรียนที่มหาวิทยาลัยวิชาธรรมศาสตร์ แต่หลังจากที่บุญชอบกลับมาเยี่ยมแม่ซึ่งกำลังป่วยหนักก็ถูกตัดสิทธิการเป็นนักศึกษา บุญชอบจึงกลับมาช่วยพ่อทำไร่ที่บ้านเกิด พ่อของบุญชอบส่งเสริมให้เขาแต่งงานกับสมศรี หญิงสาวบ้านเดียวกัน ทั้งสองครองรักกันอย่างมีความสุข จนเมื่อเวลาผ่านไป 5 ปี มหาวิทยาลัยประกาศว่าเปิดรับนักศึกษาที่เคยโดนตัดสิทธิ บุญชอบจึงขอพ่อกลับไปเรียน โดยมีสมศรีช่วยขอร้องอีกแรง บุญชอบมุมานะด้วยสำนึกในพระคุณพ่อ แต่หลังจากที่บุญชอบรู้จักกับ มารศรี เพื่อนนักศึกษา ก็เริ่มทำตัวเหลวไหล เอาเงินค่าเล่าเรียนไปบำรุงบำเรอมารศรีเสียหมด จนพ่อต้องจำนำบ้านและที่นา แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อในหมู่บ้านเกิดโรคระบาด ชาวบ้านต่างอพยพออกจากหมู่บ้าน เหลือเพียงครอบครัวของบุญชอบที่ไม่มีเงินจะตะเกียกตะกายหาที่อาศัยใหม่ เมื่ออับจนหนทางถึงที่สุด สมศรีจึงตัดสินใจขายลูกเพื่อแลกอาหารมาประทังชีวิตพ่อสามีที่กำลังล้มป่วย เมื่อพ่อของบุญชอบรู้เข้าก็ตรอมใจตาย กว่าบุญชอบจะรู้ว่าถูกมารศรีปอกลอกก็ถึงกับสิ้นเนื้อประดาตัว บุญชอบกลับตัวตั้งใจเรียนจนได้ใบปริญญา แล้วจึงกลับมาหาสมศรีเมียรักซึ่งยังรอเขาด้วยใจที่ซื่อตรง
ล่องแพ (2497)
ล่องแพ (2497/1954) "คุณแม่ครับ! ต่อไปนี้ผมคงไม่ได้เรียนหนังสือแน่แล้ว" "มึงจำได้ไหม? ครั้งหนึ่งเมื่อกูเด็ก ๆ มึงจะฆ่ากู มึงกดน้ำกูอย่างงี้ ๆ ๆ" (ที่มา: นิตยสารข่าวภาพยนตร์ กรกฎาคม พ.ศ. 2497)
Placeholder

กำลังแสดงผลลัพธ์ทั้งหมด 3 รายการ