เลือดทรยศ (ขุนโจรใจเพ็ชร ภาคจบ) (2495/1952) หลังจากที่ มิ่ง หักหลัง เสือธง และฉุดคร่า แวว คนรักของเสือธงเอาไปทำเมีย เสือธงหายสาบสูญไปจากบ้านนาแค ปิดตำนานเสือผู้ยิ่งใหญ่ ปล่อยให้ ดวง น้องสาวของมิ่งซึ่งหลงรักเสือธงเฝ้าอาลัย สองปีผ่านไป แววให้กำเนิดลูกชื่อแดง ส่วนเสือธง เสือทรัพย์ และ เสือเต่า อพยพไปตำบลหนองปรุง ปฏิบัติตนจนเป็นที่ชื่นชอบของชาวบ้าน จนเสือธงได้รับการยกย่องให้เป็น กำนันแสนเวียง เสือทรัพย์ได้เป็น ผู้ใหญ่บ้านพรหม เสือเต่าได้เป็นสารวัตรคล้อย แต่ความแค้นของเสือธงก็ยังไม่เสื่อมคลาย จึงหารือกับเพื่อนพ้องลอบเข้าบ้านนาแค แววจำเสือธงได้ จึงนัดพบกันในคืนวันหนึ่ง แต่หารอดพ้นสายตาของมิ่งไม่ มิ่งทำร้ายแววอย่างสาหัสและไล่แววกับลูกไปอยู่ที่บ้าน ผู้ใหญ่อั้น ตำบลบ้านไร่เพราะตัวเองกำลังหมายตา สร้อย น้องสาวของ สอน อริเก่าของเสือธง ลูกชายของ กำนันสิน มิ่งระแคะระคายว่าแววกำลังคบชู้กับ อิน ลูกผู้ใหญ่อั้น ก็ตามมาทุบตีแววกับลูกจนแดงสิ้นใจตาย กำนันแสนเวียงกับพวกคิดจะล้างแค้นครั้งใหญ่จึงส่งจดหมายเตือน กำนันนาแค แต่บัดนี้กำนันนาแคกำลังป่วยหนัก เริ่มรู้สึกผิดต่อเรื่องในอดีตที่ตนเคยทำไว้ จึงใช้ให้ดวงไปพบเสือธงเพื่อขอเจรจา กำนันนาแคเล่าว่ามิ่งทรยศต่อตนซึ่งเป็นพ่อ หนีไปสมทบกับกำนันสินอยู่ที่เวียงดอย ขณะนั้นเอง มิ่งแอบเข้ามาลักพาตัวดวงไปกำนันแสนเวียงจึงรีบตามไปยังเวียงดอย กำนันแสนเวียงใช้อาการป่วยของกำนันนาแคล่อมิ่งให้กลับมาที่บ้าน มิ่งกลับมาเจอแววดูแลกำนันนาแคอยู่ ก็บันดาลโทสะฆ่าแววต่อหน้าพ่อของตัวเอง ความโหดร้ายของมิ่งทำให้กำนันนาแคตรอมใจตาย กำนันแสนเวียงจับตัวสร้อยกับกำนันสินมาเป็นตัวประกัน แล้วสั่งให้สมุนไปดักยิงมิ่งที่กำลังมุ่งหน้ากลับมาที่เวียงดอย มิ่งต่อสู้กับกำนันแสนเวียงจนเสียชีวิต เมื่อเรื่องราวสงบลง กำนันแสนเวียงจึงได้ลงเอยกับดวง