นารีริษยา (2559/2016) “คุณท่านแม้นเทพ” ข้าราชการกระทรวงต่างประเทศ แอบไปมีความสัมพันธ์กับ “พิมพ์นิภา” น้องสาวของ “คุณหญิงพิมพ์นารา” ภรรยาของท่านชายแม้นเทพที่ป่วยด้วยโรคเลือดมาหลายปี จนพิมพ์นิภาท้องขึ้นมาด้วยความไม่ตั้งใจ พิมพ์นิภากลัวพี่สาวจะรู้จึงขอกลับไปบ้านที่ต่างจังหวัด แต่ท่านชายต้องการให้พิมพ์นิภาอยู่จึงตัดสินใจพูดกับคุณหญิงพิมพ์นาราโดยคิดว่าคุณหญิงน่าจะเข้าใจและเห็นแก่น้องสาวของตนเองบ้าง แต่คุณหญิงพิมพ์นารากลับไม่พอใจอาละวาดด่าทอท่านชายแม้นเทพอยู่หลายครั้ง “สายป่าน” ลูกสาวของคุณหญิงพิมพ์นาราที่อายุเพิ่งจะ 6 ขวบ เห็นเหตุการณ์มาตลอด หนูน้อยเฝ้ามองด้วยความน้อยใจที่เห็นพ่อไม่ใยดี ซ้ำยังเมินทั้งแม่และตนเอง อาการป่วยของคุณหญิงพิมพ์นารากำเริบขึ้นบ่อยครั้ง พิมพ์นาราพร่ำสอนให้สายป่านเกลียดพิมพ์นิภาและลูก ด้วยความแค้น จนกระทั่งวันหนึ่งคุณหญิงพิมพ์นารามีอาการหนักมากถึงขั้นระอักออกมาเป็นเลือด เป็นเวลาเดียวกันกับที่พิมพ์นิภาคลอดลูก พิมพ์นาราเสียชีวิตไปต่อหน้าต่อตาสายป่าน ไร้เงาของพ่อที่อยู่เคียงข้างแม่ของเธอยามสิ้นลม

ในงานศพคุณหญิงพิมพ์นาราสายป่านแม้นอายุยังน้อยแต่กลับอาละวาดกรีดร้องชี้หน้าพิมพ์นิภาว่าเป็นคนทำให้แม่ของเธอต้องตาย “นรินทร์”พี่ชายที่ไปเรียนเมืองนอกต้องกลับมางานศพแม่ด้วยความสะเทือนใจไม่แพ้น้องสาว แต่ด้วยความเป็นลูกผู้ชายทำให้นรินทร์ไม่ถือสาหาความพ่อกับน้าสาวพิมพ์นิภาได้เข้ามาเป็นคุณผู้หญิงแทนพี่สาวและมีลูกเป็นผู้หญิงชื่อ “ปณิดา” พิมพ์นิภาด้วยความที่คิดว่าตนเองมีความผิดไม่น้อยก็พยายามทำความดีลบล้างความผิด จึงเอาใจสายป่านและนรินทร์ทุกอย่าง แม้นว่าสายป่ายจะกลั่นแกล้งน้องสาวมาตลอดตั้งแต่เล็กจนโต พิมพ์นิภาก็ยอมและยังสอนให้ปณิดายอมให้พี่สาวด้วย พิมพ์นิภาสอนปณิดามาตลอดว่าให้สงสารพี่สายป่ายเพราะพี่สายป่านกำพร้าแม่ ปณิดาโชคดีที่มีทั้งพ่อและแม่จึงควรเห็นใจและยอมพี่ ปณิดาจำคำสอนของแม่มาตลอดและก็ยอมให้พี่สาวคนนี้มาตลอดเช่นกันในบ้านแม้นเทพ มี “ป้านุ่น” ทำหน้าที่แม่บ้าน ป้านุ่นได้นำ “ณภัทร” และ “ปอแก้ว” ที่เป็นหลานมาเลี้ยง เพราะแม่ของเด็กทั้งสองมีปัญหากับสามีที่ทอดทิ้งไป ท่านชายแม้นเทพก็ให้การส่งเสียจนเด็กทั้งสองได้เรียนเทียบเท่ากับลูกของเขาเอง แล้วเด็กทั้งสองก็ไม่ทำให้ผิดหวังเพราะเป็นเด็กดีตั้งใจเรียนและยังช่วยผู้เป็นยายทำงานทุกอย่างในบ้านจนเป็นที่รักของท่านแม้นเทพกับพิมพ์นิภานรินทร์เองก็ใจดีกับปอแก้วมาตั้งแต่เด็ก ทำให้ปอแก้วปลื้มพี่ชายใหญ่ใจดีคนนี้มาโดยตลอด นรินทร์ไปเรียนเมืองนอกตั้งแต่เด็ก กระทั่งเรียนจบ และไปรับราชการด้านกฎหมายอยู่ปักษ์ใต้ และเมื่อถึงเวลาก็ย้ายมาประจำการอยู่ที่พระนคร เขาเกิดความรู้สึกดีๆกับปอแก้ว แต่ต้องหักห้ามใจ และย้ำเตือนตัวเองว่าเขาและเธอไม่คู่ควรกันณภัทรก็แอบหลงรักปณิดา เพราะปณิดาเป็นนายสาวที่น่ารักและแสนดี แต่ความรักของณภัทรไม่มีวันจะสมหวังเพราะปณิดาไม่เคยมีใจให้เขาแต่ปณิดาก็ให้ความนับถือณภัทรเหมือนพี่ชายสายป่านยังเรียนไม่จบเพราะตอนที่แม่ตายสายป่านหยุดเรียนและเมื่อไปเรียนแล้วก็ยังทำตัวเกเรไม่สนใจเรียนประชดคนเป็นพ่ออีก ทำให้การเรียนล่าช้าไปถึง 2 ปี ส่วนปณิดากำลังจะจบมัธยมปลายและเป็นเด็กที่เรียนเก่งมาตลอด นั่นก็ยิ่งทำให้สายป่านริษยาปณิดามาตลอดเช่นกันในงานเลี้ยงฉลองวันเรียนจบของสายป่านกับปณิดา ท่านแมเนเทพก็ไม่ลืมที่จะเชิญแขกคนพิเศษมาร่วมงาน “ภูดิศ” หนุ่มหล่อดีกรีนักเรียนนอก ผู้บริหารบริษัทยาลูกกลอน ภักดีโอสถ ซึ่งเ ป็นคู่หมั้นคู่หมายของปณิดา ภูดิศเป็นลูกชายของข้าราชการระดับอธิบดีที่เสียชีวิตไปแล้ว ภูดิศจึงอยู่กับแม่ คือ “ผกากรอง” สายป่านแสดงความรังเกียจภูดิศ อย่างชัดเจน เพราะใครที่ชอบปณิดาก็ถือเป็นศัตรู งานเลี้ยงคงจะผ่านไปได้ด้วยดี หากสายป่านไม่รู้เสียก่อนว่าสร้อยที่พิมพ์นิภาเอามาให้ ไม่ใช่ของขวัญจากพพ่ออย่างที่พิมพ์นิภาหลอกตน แม้นเทพซื้อสร้อยเป็นของขวัญให้แค่ปณิดาเพียงคนเดียวเท่านั้น ความน้อยใจเสียใจพรั่งพรูออกมา ความวุ่นวายเกิดขึ้น สายป่านต่อว่าพิมพ์นิภาแรงๆ แม้นเทพเข้าห้ามแต่แล้วก็ล้มไปตามแรงผลักของสายป่าน สายป่านรู้สึกผิดที่ทำให้พ่อเจ็บ แต่แม้นเทพไม่ยอมให้เข้าใกล้ ไม่อยากได้ยินแม้กระทั่งเสียงหายใจ ทุกครั้งที่เกิดเรื่องสายป่านต้องถูกกักบริเวณ และโดนสั่งให้ไปอยู่ที่เรือนป้านุ่น มีเพียงป้านุ่นที่เคียงข้างเธอมาโดยตลอดภูดิศตั้งใจไว้ว่าหากปณิดาเรียนจบเขาอาจจะให้แม่มาสู่ขอ ความรักของภูดิศเป็นระบบและเข้าตามตรอกออกตามประตู แม้นเทพและพิมพ์นิภาจึงไม่กีดกันความสัมพันธ์ของทั้งคู่ แต่ท่านชายแม้นเทพกลับหันไปกีดกันนรินทร์กับปอแก้วในทันทีที่เริ่มสังเกตว่าสองหนุ่มสาวจะแอบมีใจให้กัน เพราะยอมรับไม่ได้ที่เด็กในบ้านและอยู่ในฐานะหลานของคนรับใช้จะขึ้นมาเป็นคุณผู้หญิงของบ้านหลังนี้ นรินทร์รู้ดีจึงพยายามวางตัวให้เหมาะสม และคาดหวังเอาไว้ว่าในอนาคตคงอยากใช้ชีวิตกับผู้หญิงที่คู่ควร อย่าง “ศิริกัญญา” สาวมั่นที่มีดีกรีเป็นถึงลูกสาวข้าราชการระดับใหญ่โต อย่างท่านสุทินซึ่งในอดีตเคยร่วมงานราชการกับแม้นเทพ ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็ดูจะภูมิใจและสนับสนุนอย่างเต็มที่ หากทั้งคู่จะเกี่ยวดองกัน แต่เรื่องกลับไม่เป็นไปตามที่นรินทร์คิด ศิริกัญญามีเสน่ห์ดึงดูดเฉพาะรูปลักษณ์ภายนอก เมื่อกาลเวลาผ่านไปนรินทร์รู้สึกว่าศิริกัญญายังไม่ใช่หญิงสาวที่จะมาเป็นคู่ชีวิตของเขาวันหนึ่งสายป่านบังเอิญมาเห็นภูดิศมอบแหวนแทนใจให้ปณิดา สายป่านก็มีแต่ความอิจฉาริษยายังคงหวังให้ความรักของทั้งคู่ล่มสลายไป แต่เรื่องกลับไม่เป็นอย่างนั้น เมื่อปณิดาตกลงหมั้นกับภูดิศ สายป่านจึงเริ่มแผนการทำทุกวิธีทางไม่ให้ปณิดาสมหวัง สายป่านเป่าหูให้ภูดิศและผกากรองหวาดระแวงเรื่องณภัทรกับปณิดา จนสองแม่ลูกเองที่เหมือนจะหนักแน่นไม่เชื่อเรื่องที่สายป่านบอกต้องไคว้เขว เมื่อหลายครั้งที่ปณิดาทำอะไรมักจะนึกถึงแต่ณภัทรอยู่เสมอเมื่อวันหมั้นมาถึง สายป่านจำใจต้องออกมาร่วมงาน แต่ก็ได้แต่ยืนดูอยู่ห่างๆ มีเพียงณภัทรที่มองเห็นและเข้ามาพูดคุยกับเธอ สายป่านรู้ว่าณภัทรเป็นคนดี แต่ก็ต้องทำเป็นเกลียดทุกครั้งเพราะณภัทรคือคนที่จงรักภักดีต่อปณิดา ในส่วนของณภัทรวันนี้เป็นอีกวันที่เขาต้องพยายามเก็บความรู้สึกเจ็บปวดเอาไว้ไม่น้อย เมื่อเขากำลังจะเสียผู้หญิงที่เขารักไปจริงๆแล้วหลังเสร็จพิธีหมั้นภูดิศยังคงถูกสายป่านปั่นหัว ความคิดมากเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างณภัทรกับปณิดาเริ่มรบกวนจิตใจขึ้นเรื่อยๆ ภูดิศดื่มหนักมากและมีท่าทีแปลกไป จนแม้นเทพต้องปรามและให้ทุกคนแยกย้ายจากการฉลองในค่ำคืนนี้ สายป่านเข้ามาดูอาการของภูดิศที่เมาสิ้นสภาพ แอบสะใจที่แผนการของตนเป็นผล สายป่านยังคงพูดจาเยาะเย้ย ภูดิศที่ขาดสติจึงได้ใช้กำลังอย่างไม่รู้ตัว สายป่านพยายามดิ้นรนแต่ก็ไม่เป็นผลด้านปณิดาเองก็นอนไม่หลับกระวนกระวาย คิดเรื่องภูดิศอยากเคลียร์ปัญหาให้จบ จึงชวนปอแก้วไปที่เรือนรับรอง เมื่อถึงเรือนรับรองเธอต้องช็อก!!!! กับสิ่งที่เห็น ปณิดาที่กรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวดกับภาพที่เห็นตรงหน้า สายป่านที่นั่งร้องไห้ตัวโยน โดยข้างๆมีภูดิศนอนหลับไม่ได้สติอยู่บนเตียงแม้นเทพแค้นมากพุ่งเข้าทุบตีสายป่านกะจะเอาให้ตาย ทุกคนพยายามห้ามไว้ สายป่านไม่ขัดขืน ยินยอมให้ผู้เป็นพ่อทุบตีเพราะรู้สึกผิด ความเกลียดที่เอ่อล้นทำให้แม้นเทพพลั้งปากบอกความลับที่เก็บอั้นไว้ในใจมาแสนนาน สายป่านเหมือนโดนฟ้าผ่าลงกลางหัวใจ เธอไม่ใช่ลูกแม้นเทพ เธอเป็นลูกชู้!!!ศิริกัญญาอาสาพาสายป่านไปอยู่บ้านตนก่อน นรินทร์รู้สึกซึ้งใจในน้ำใจของศิริกัญญา โดยที่ไม่รู้ว่ามันคือการเสแสร้ง ศิริกัญญาแม้ไม่ค่อยชอบสายป่านเท่าไหร่นัก แต่ก็จำใจยอมเพื่อเอาชนะใจนรินทร์ สายป่านอึดอัดใจที่จะอยู่บ้านศิริกัญญา จึงตัดสินไปใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างจังหวัดกับณภัทร ซึ่งต้องเดินทางไปประจำเป็นหมออาสาที่ชุมชน สายป่านกราบลาพิมพ์นิภา ผู้เป็นน้า ทิฐิทั้งหมดพังทลายลงหมดสิ้น เมื่อวันที่เธอสูญสิ้นทุกอย่าง ยังมีพิมพ์นิภาอยู่เป็นกำลังใจอยู่ไม่ห่างปณิดายังคงบ้าคลั่ง อาละวาดและทำร้ายตัวเองอยู่บ่อยครั้ง จนกลายเป็นโรคซึมเศร้า ผู้เป็นพ่อแม่ก็ยิ่งทุกข์ใจ ปณิดาเอาแต่ถามหาภูดิศ ซึ่งแม้นเทพไม่ยอมให้เจออย่าเด็ดขาด แต่สุดท้ายก็ต้องยอมใจอ่อนให้ทั้งสองคนพบกัน เพราะแม้นเทพรักปณิดามาก อาการปณิดากลับมาดีขึ้น และยิ่งมีความสุขเมื่อภูดิศรับปากว่ายังไงก็จะแต่งงานกับเธอสายป่านใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ดูลำบากในช่วงแรกๆ แต่ก็ดูสบายขึ้น ทำให้ณภัทรได้เห็นถึงมุมดีๆของสายป่าน ที่เชื่อมาตลอดว่าสายป่านไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอย่างที่แสดงออกมา ขณะเดียวกันสายป่านก็เปิดใจยอมรับในความดีของณภัทรมากขึ้นภูดิศตั้งแต่เกิดเรื่องก็ไม่ได้เจอกับสายป่านอีกเลย เขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อรับผิดชอบ ภูดิศช่วยสืบหาความจริงเรื่องพิมพ์นารามีชู้ ด้วยเชื่อมั่นว่าแม้นเทพอาจจะเข้าใจผิด ระหว่างที่สายป่านอยู่ตจว. ภูดิศแอบแวะเวียนมาดูอยู่ห่างๆ และแอบมีความรู้สึกหึงหวงสายป่านเป็นบางครั้งที่เห็นสายป่านดูใกล้ชิดสนิทสนมกับณภัทรณภัทรเริ่มสังเกตอาการของสายป่านที่เหมือนคนแพ้ท้อง สายป่านซึ่งรู้อยู่เต็มอกกลัวในคำตอบจึงดื้อรันไม่ยอมไปหา เธอคิดหาทางออกด้วยการฆ่าตัวตาย ณภัทรมาช่วยไว้ทันและขอรับผิดชอบเป็นพ่อของเด็กในท้องเอง ภูดิศซึ่งรู้เรื่องสายป่านท้องจึงเดินทางไปหาเพื่อนแสดงความรับผิดชอบอย่างลูกผู้ชาย แม้ใกล้ถึงวันแต่งงานของตนกับปณิดาแล้วก็ตามศิริกัญญาที่เริ่มสนใจในตัวภูดิศ มีแผนคิดแย่งภูดิศมาจากปณิดาหรือใครก็ตามที่เป็นก้างขวางอยู่ เหมือนที่เคยทำกับปอแก้วครั้งที่คิดว่าเป็นหนามตำใจระหว่างเธอกับนรินทร์ ศิริกัญญาจ้างชายนิรนามให้สะกดรอยตามสายป่าน และดำเนินตามแผนการสายป่านถูกชายนิรานามหลอกให้เข้าไปในงานแต่งงานของปณิดากับภูดิศ ปณิดาเมื่อรู้ว่าป่านท้อง อาการทางจิตก็กำเริบปณิดาอาละวาดอย่างบ้าคลั่ง เข้าทุบตีสายป่านจนหมดสติ เหตุการณ์ทุกอย่างยิ่งทวีความเกลียดชังที่มีต่อสายป่าน แม้นเทพกระโจนเข้าบีบคอสายป่านไม่ยั้ง ศิริกัญญาดูความวุ่นวายที่เกิดขึ้นอย่างสะใจ โดยมีสุทินสังเกตอยู่ห่าง คิดว่าต้องเป็นฝีมือลูกสาวตนเป็นแน่ปณิดาหลังจากได้สติก็จัดการเผาเรือนหอ คิดจะเผาให้ตายไปพร้อมกับตัวเธอ ทุกคนช่วยกันพาปณิดาออกมา สายป่านตระหนกมองดูเหตุกาณ์อยู่ห่างๆเธอเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดภูดิศพาสายป่านมาอยู่บ้านท่ามกลางเสียงคัดค้านของผู้เป็นแม่ ผกากรองจำใจต้องยอมเพราะสายป่านอุ้มท้องหลานของเธออยู่ สายป่านจำต้องอยู่เพื่อลูกแม้ สถานการณ์ของสองบ้าน ทั้งฝั่งผกากรองและฝั่งแม้นเทพต่างก็ไม่อยากเกี่ยวดองกันอีกต่อไปแผนของศิริกัญญาสำเร็จไปหนึ่งขั้น จึงคิดจะก้าวขั้นต่อไปโดยเข้าทางผกากรอง ซึ่งก็ดูว่าจะเป็นไปได้ด้วยดี ผกากรองเบนเป้ามาที่ศิริกัญญาด้วยเพราะเห็นว่าเป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมเหมาะสมกับภูดิศการมาของศิริกัญญาจึงเป็นการร่วมมือกับผกากรองช่วยกันกำจัดสายป่านให้ออกไปจากบ้าน สายป่านอดทนจนถึงขีดสุด ภูดิศขอร้องให้สายป่านไปอยู่ห้องนอนแขกที่บริษัทยาของตน แต่ก็ไม่วายศิริกัญญายังคงตามมารังควานไม่เลิกหลังเหตุการณ์วันนั้นปณิดาคิดจะทำร้ายตัวเองอยู่หลายครั้ง รวมถึงอาการซึมเศร้าที่ณภัทรรู้ว่ายากจะเยียวยา แต่ก็ต้องพูดเพื่อความสบายใจของทุกคนในบ้าน ว่าอาการปณิดาจะต้องดีขึ้น แม้นเทพอนุญาตให้ณภัทรพาหมดมารักษาอาการทางจิตของปณิดา แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อแม้นเทพพุ่งเข้าชกหมอคนนั้นเต็มๆ แม้นเทพจำได้แม่นว่าหมอคือคนเดียวกันกับที่เป็นชู้กับพิมพ์นารา หลังจากเหตุการณ์ชุลมุนผ่านไปไม่กี่นาที ภูดิศเข้ามาพร้อมเอกสารและพยานบุคคลที่ทำให้ทุกคนกระจ่างว่าแม้นเทพเข้าใจผิด ว่าสายป่านเป็นลูกชู้แม้นเทพเสียใจมาก และรู้สึกผิดกับสายป่าน ปณิดาที่รู้ตัวว่ากำลังจะเสียพ่อไปอีกคน ยิ่งทวีหวงแหนคนรอบข้าง และเกลียดชังสายป่านมากขึ้น สายป่านที่รู้ความจริงจากภูดิศว่าตนไม่ใช้ชู้ รู้สึกดีใจมากและรู้สึกขอบคุณภูดิศ ที่ช่วยเหลือและดูแลเธอมาโดยตลอด ทั้งคู่ต่างมีใจให้กันโดยไม่รู้ตัวสายป่านตัดสินใจไปพบแม้นเทพ สองพ่อลูกปรับความเข้าใจกัน แม้นเทพยิ่งรู้สึกเสียใจที่สายป่านยังอยู่บ้านนี้ไม่ได้ ขณะเดียวกันศิริกัญญาที่รู้ว่าสายป่านมาที่บ้านแม้นเทพ จงใจพูดปั่นจนปณิดาเกิดอาการคุ้มคลั่ง ปณิดาบุกเข้าทำร้ายสายป่าน สายป่านมีอาการปวดท้อง เลือดไหลออกมาเป็นทาง แม้นเทพพยายามเข้าห้ามและผลัดตกบันไดไป ปณิดาช็อก!! มองแม้นเทพล้มลงหมดสติสายป่านดีใจที่ลูกปลอดภัย ห่วงก็แต่แม้นเทพกับปณิดา แม้นเทพได้ฟื้นขึ้นมาได้แต่นอนตาเบิกโพลงขยับตัวไม่ได้ พิมพ์นิภาแทบทรุด ทุกคนยังปกปิดเรื่องแม้นเทพเป็นอัมพาตกับสายป่านและปณิดาโดยเฉพาะพี่ชายคนโตอย่างนรินทร์ยิ่งต้องแบกรับภาระอันหนักหน่วง กลายมาเป็นเสาหลักให้กับครอบครัวแทนแม้นเทพ แต่ความลับไม่มีในโลกเมื่อปณิดาจำเหตุการณ์ที่แม้นเทพตกบันไดได้ ปณิดาแทบคลั่งเมื่อเห็นสภาพของผู้เป็นพ่อณภัทรอยากให้ปณิดาเปลี่ยนสภาพแวดล้อม จึงพาปณิดาไปอยู่บ้านสวน โดยมีป้านุ่นกับน้อยตามไปด้วย ด้านสายป่านก็มีปอแก้วอยู่เป็นเพื่อน และยังมีเกสรเลขาของภูดิศคอยเป็นไม้กันหมาให้เวลาศิริกัญญาจะมาหาเรื่องอาการของปณิดาได้รับการบำบัด ดูท่าทางจะกลับมาดีเป็นปกติ ณภัทรที่แสดงอาการห่วงใย จนป้านุ่นสังเกตรู้ว่าณภัทรแอบรักปณิดา แต่ศิริกัญญาที่ถลำลึกยังไม่ล้มเลิกแผนทำลายสองพี่น้อง สืบหาที่อยู่ของปณิดาจนเจอ การปั่นหัวปณิดาครั้งนี้สำเร็จอย่างเช่นเคย ศิริกัญญามองดูอย่างสะใจนรินทร์เมื่อภาระหนักขึ้น ก็อยากจะชวนอาบ คนงานคนเก่าแก่สมัยรุ่นพ่อมาทำงานแบ่งเบาภาระ แม้นเทพแม้จะอยากคัดค้านเพียงใด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นรินทร์ไว้ใจอาบโดยไม่รู้เลยว่าอาบคือ ชายนิรนามที่ร่วมมือทำกับศิริกัญญาทำแผนการณ์ต่างๆปณิดาสั่งณภัทรให้พาตนกลับบ้าน บุคลิกที่เปลี่ยนไปของปณิดาดูน่ากลัวขึ้นเรื่อย ภายใต้สีหน้าเรียบเฉยไม่อาจคาดเดาได้เลยว่าเธอคิดอะไรอยู่ ปณิดาจัดแจงทุกสิ่ง ทุกคำบัญชาคือคำสั่งเด็ดขาด ห้ามใครขัด ปณิดาบังคับให้ศิริกัญญาทำตามแผนของเธอ ด้วยมีไผ่เหนือกว่า เพราะเธอกุมความลับของศิริกัญญาไว้หลายเรื่อง ศิริกัญญาจำต้องยอมทำตาม ปณิดาสั่งให้อาบวางยาแม้นเทพด้วยปณิดาไปหาภูดิศที่บริษัท ร้องไห้คร่ำครวญภูดิศอยู่ในอ้อมกอดของภูดิศ สายป่านที่ได้ยินทุกคำพูดของภูดิศ ที่ย้ำว่าตนยังคงรักณิดา ยิ่งตอกย้ำสายป่านต้องรู้ตัวเองว่าระหว่างเธอกับภูดิศไม่มีทางเป็นไปได้ศิริกัญญายังถูกปณิดาขู่ใช้งานเรื่อยๆ จนทนไม่ไหวคิดจะบอกความจริงกับนรินทร์ แต่ไม่สำเร็จ เพราะปณิดารู้ทัน พักหลังภูดิศจำยอมต้องมาพบปณิดาบ่อยขึ้น ด้วยความรู้สึกผิดและสงสารปณิดามาที่บริษัทภูดิศอีกครั้ง แสร้งทำเป็นชวนผกากรองและภูดิศไปทานข้าวด้วยกัน ก่อนจะแอบขอตัวเข้าห้องน้ำ แล้วมุ่งตรงไปห้องสายป่าน แกล้งทำสำออยให้ทุกคนเข้าใจผิดว่าโดนสายป่านทำร้ายทางด้านแม้นเทพแม้ทุกคนจะพยายามทำกายภาพให้ แต่ก็เหมือนอาการไม่ดีขึ้น แม้นเทพมีอาการชัก ปณิดามองตกใจแต่อาบพยายามส่งสายตาให้ปณิดานิ่งไว้ สายป่านได้ยินข่าวพ่อก็รีบมาเยี่ยม แต่กลับโดนปณิดาทุบตี สายป่านปวดท้องเหมือนจะคลอด ปณิดารั้งภูดิศไว้ไม่ให้ไป สายป่านมองเจ็บปวดสายป่านต้องผ่าตัดคลอด ลูกของสายป่านปลอดภัย ภาพที่สายป่นจมกองเลือดยังคงติดตาปณิดา ผกากรองมีความเอ็นดูในตัวสายป่านมากขึ้นทุกวัน ยิ่งมีหลานทิฐิที่มีต่อสายป่านก็เริ่มหมดไป ศิริกัญญายังพยายามสืบเรื่องสายป่าน เพราะต้องการแก้แค้นปณิดาคืนอย่างสาสม ขณะเดียวกันกับที่ทุกคนสืบรู้ว่าแม้นเทพโดนวางยา ปณิดาแสร้งโวยวายโบ้ยความผิดไปให้ปอแก้วปณิดาสั่งให้อาบขโมยลูกสายป่านมา สายป่านแทบใจสลายเมื่อลูกหายไป ทุกคนช่วยกันตามหาแทบพลิกแผ่นดิน ปณิดามองเด็กหน้าเหี้ยมคิดจัดการบางอย่าง สายป่านเมื่อรู้ว่าลูกอยู่กับปณิดาจึงรีบไปหา ปณิดาขู่จะฆ่าเด็กหากสายป่านไม่ยอมกรีดแขนตัวเอง ภูดิศกับณภัทรต่างเข้าห้ามและแย่งทารกน้อยกลับคืนมา ท่ามกลางเหตุการณ์ชุลมุนอีกฝั่งของท่าน้ำ อาบพาแม้นเทพมาด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม ให้แม้นเทพมองดูพี่น้องฆ่ากันเอง สมใจตามที่อยากจะแก้แค้นเรื่องที่แม้นเทพทำไว้กับตนในอดีตแม้นเทพน้ำตาไหลพราก...อยากห้ามลูกแต่ทำไม่ได้ อาบหัวเราะสะใจทุกคนหันไปมองอาบก็ต้องตกใจอาบผลักแม้นเทพลงน้ำไปทั้งรถเข็น ภาพแม้นเทพค่อยๆจมดิ่งลงน้ำไปต่อหน้าต่อตาทุกคนหลังเหตุการณ์การณ์เลวร้ายในคืนนั้น ปณิดาได้แต่นั่งซึม เหมือนร่างไร้วิญญาณ ทุกคนในบ้านต่างก็เสียใจ ทุกคนพยายามบำบัดจิตใจของปณิดา แต่ปณิดาก็ไม่ดีขึ้น ทุกคนต่างปรนนิบัติรับใช้ปณิดาอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะปอแก้วที่ยิ่งทำให้นรินทร์เห็นว่าเธอคนนี้แหละเมาะสมคู่ควรกับตน ซึ่งพิมพ์นิภาก็ไม่ห้ามสายป่านขอร้องให้ภูดิศกลับไปหาปณิดา แม้ตนจะเจ็บปวดเพียงไรก็ตาม ซึ่งเห็นตรงกับณภัทรเพราะณภัทรก็อยากเห็นคนที่ตนรักหายเป็นปมีกติ ภูดิศทั้งเสียใจและน้อยใจ แต่ความเป็นลูกผู้ชายหากช่วยเหลือปณิดาได้เขาก็ยินดีที่จะทำปณิดาขณะที่ปณิดานั่งเหม่อ ลมพัดเอาผ้าพันคอของปณิดาปลิวไปตามสายน้ำ สายป่านพยามเอื้อมหยิบ ปณิดาที่ยังไม่ได้สติผลักสายป่านตกน้ำ สายป่านพยายามร้องให้ช่วยแต่ปณิดายังนิ่ง ทันใดนั้นภาพของสายป่านค่อยๆจมน้ำลงไปต่อหน้าต่อตา ปณิดานึกถึงภาพตอนที่แม้นเทพจมดิ่งลง จึงได้สติกลับคืนมาร้องเรียกหาสายป่านและกระโดดลงไปช่วยภูดิศกับณภัทรกระโดดลงไปช่วยไว้ทัน ปณิดาฟื้นขึ้นมาก็รีบถามหาสายป่าน ณภัทรดีใจที่ปณิดาจำทุกอย่างได้แล้ว...ปณิดากลับมาหายเป็นปกติ สองพี่น้องปรับความเข้าใจกัน หลังผ่านเรื่องเลวร้ายมามาก ปณิดาขอให้ภูดิศกับสายป่านจงใช้ชีวิตอย่างมีความสุขด้วยกัน ส่วนตัวเธอก็ขอโอกาสจากณภัทร เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ ณภัทรตื้นตันใจ ทั้งคู่ต่างก็มีความสุขบัดนี้ทุกคนรับรู้ถึงผลร้ายที่เกิดจากดวงใจที่คิดไม่ดี หรือด้วยดวงจิตที่ริษยานั้นจะส่งผลร้ายต่อตนเองและผู้อื่นอย่างไรบ้าง