2554

ทางแยกวัดใจ (2554/2011) กลางดึกที่สี่แยกใหญ่เงียบร้างปราศจากผู้คน ขณะที่รถเก๋งคันหนึ่งกำลังจอดติดไฟแดง โต้งเด็กชายวัยมัธยมปลาย กำลังคุยโทรศัพท์กับเพื่อนว่าแอบเอารถที่บ้านออกมาใช้ เพราะพ่อไม่อยู่ไปทำธุระต่างจังหวัด ทันที่ที่เห็นสัญญาณไฟเปลี่ยนเป็นสีเขียว โต้งวางสายแล้วขับรถออกไป แต่แล้วจู่ ๆ รถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งก็วิ่งฝ่าไฟแดงมาจากอีกฝั่งถนน พุ่งเข้าชนรถโต้งอย่างแรง จนตัวคนขับลอยกระเด็นออกจากรถลงไปกระแทกกับพื้นถนน ก่อนจะแน่นิ่งไป!!! ถ้าคุณเป็นโต้งจะทำอย่างไร? 1. รีบลงจากรถ แล้วรีบนำคนเจ็บส่งโรงพยาบาลทันที 2. เร่งเครื่องขับออกไป โดยปล่อยคนเจ็บทิ้งไว้แบบนั้น 3. อาจจะขับรถออกไปแล้ว แต่ด้วยความรู้สึกผิดในใจ ทำให้ย้อนกลับมาพาคนเจ็บนำส่งโรงพยาบาลอีกครั้ง แต่ไม่ว่าจะเลือกแบบไหน การตัดสินใจแต่ละครั้งก็ได้เปลี่ยนแปลงชีวิตของโต้งไปตลอดกาล... หลายครั้งที่เคยท้อถอยกับการทำความดี เพราะรู้สึกว่าการทำความดีนั้นเป็นเรื่องยาก ต้องอาศัยความอดทน เสียสละ และการเอาชนะใจตัวเองเป็นอย่างมาก แถมสุภาษิต "ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว" ก็ได้ยินมาแต่เล็กแต่น้อย ก็ดูไม่ค่อยจะเป็นจริงสักเท่าไร จากตัวอย่างที่เห็น ๆ อยู่ในชีวิตประจำวัน ...จนกระทั่งมีโอกาสได้ไปเห็นพระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในตอนหนึ่งว่า "...การทำดีนั้นยาก และเห็นผลช้า แต่ก็จำเป็นต้องทำ เพราะหาไม่ ความชั่วซึ่งทำได้ง่าย จะเข้ามาแทนที่และจะพอกพูนอย่างรวดเร็วโดย ไม่ทันรู้สึกตัว บุคคลแต่ละคนจึงต้องตั้งใจและเพียรพยายามให้สุดกำลัง ในการสร้างเสริมและสะสมความดีอยู่ทุกเมื่อ" ทำให้รู้สึกสะดุดใจกับคำสอนของพระองค์ท่านในเรื่องนี้ จึงเกิดเป็นที่มาของแนวคิดในภายนตร์เรื่อง "ทางแยกวัดใจ"